Jeśli czytałeś dzieło Mikołaja Wasiljewicza Gogola „Martwe dusze”, prawdopodobnie znasz „ludową” nazwę tego zaburzenia – zespół Plyuszkina. Problem ten jest dość powszechny, jednak trudno jest wiarygodnie prześledzić częstość występowania tego zaburzenia – zespół często pojawia się pod koniec wieku średniego i na początku starości. W tym czasie liczba kontaktów społecznych ludzi jest znacznie ograniczona, mogą czuć się samotni i nie przyznawać się do problemów. Według statystyk mniej niż połowa osób pragnących patologicznego gromadzenia przyznaje, że cierpi na zaburzenia. Na ten zespół należy zwrócić szczególną uwagę, ponieważ wielu krewnych „przegapia” początek choroby, a zespół Plyuszkina może również sygnalizować szybko rozwijającą się chorobę Alzheimera. Objawy patologicznego gromadzenia: We wczesnych stadiach zaburzenie to charakteryzuje się tym, że: a człowiekowi boleśnie przykro jest rozstawać się z rzeczami i przedmiotami. Może je odłożyć do „lepszej” okazji (jeśli są nowe) lub przechować „na wypadek, gdyby się przydały”. Co więcej, czasami mogą to być absolutne śmieci, które nie mają żadnej wartości. Wtedy osoba zaczyna tracić jakikolwiek system przechowywania tych rzeczy. Zaczyna gromadzić coraz więcej śmieci i przedmiotów, które nie są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem. Na tym etapie często rozpoczynają się wyprawy do śmietników w poszukiwaniu czegokolwiek cennego, co może przydać się w gospodarstwie. Śmieci są przewożone do domu, gdzie oczywiście nie znajdują żadnego zastosowania, ale są po prostu przechowywane. Z biegiem czasu śmieci i śmieci zajmują całą przestrzeń salonu, zaczynają zakłócać ruch, życie w domu staje się niemożliwe, ponieważ pojawiają się wszystkie problemy związane z niehigienicznymi warunkami - owady, pleśń, brud. W tym czasie człowiek zamyka się w sobie, zaczyna unikać ludzi i rzadko wychodzi na zewnątrz. Patologiczne gromadzenie obejmuje także niekontrolowaną hodowlę zwierząt. Najczęściej ogromna liczba zwierząt „sąsiada” obok gór śmieci, zwierzęta nie są sprzątane i nie ma odpowiedniej opieki. Kiedy dana osoba zaczyna unikać pojawiania się w społeczeństwie, nazywa się to syndromem Diogenesa (był filozof, który mieszkał w małej beczce). W tym samym czasie osoba zaczyna zaniedbywać podstawowe umiejętności higieniczne i przestaje dbać o siebie, objawy mogą nie być tak wyraźne i śmiertelne. Obecnie powszechne stały się wyspecjalizowane strony internetowe i grupy na portalach społecznościowych, na których ludzie mogą za darmo sprzedawać niepotrzebne rzeczy. Osoby z zespołem Plyuszkina często korzystają z pomocy tych zasobów: biorą darmowe rzeczy (nawet jeśli nigdy nie będą przydatne i w rzeczywistości są śmieciami) i po prostu przechowują je w domu. Głównym czynnikiem jest to, że ludzie mają poczucie, że dużo dostają. Osoba cierpiąca na gromadzenie zwykle doświadcza dużego stresu, gdy jej rzeczy są rozbierane i wyrzucane, więc pierwszym krokiem jest rozpoczęcie terapii/przeniesienie tej osoby do innego miejsca. kolejne pomieszczenie, w którym leczenie będzie przebiegało efektywniej. W leczeniu stosuje się zarówno psychoterapię, jak i leki, chociaż skuteczność tego ostatniego nie została jeszcze naukowo udowodniona. Czy wiedziałeś o tym schorzeniu? Czy spotkałeś osoby z zespołem Plyuszkina? Zapisz się na konsultację: WhatsApp, Telegram +7 913 380-83-42 Skype: as3808342 Naucz się zarządzać swoimi emocjami!💪