Od autora: Miłość nie przeżyta w pełni jest jak piosenka zagrana tylko w połowie Czy każda z naszych miłości jest wyśpiewana i odczuwana do końca? To znaczy – czy dostaliśmy ze związku wszystko, czego potrzebowaliśmy, czy to się wyczerpało? Jeśli w myślach wracamy do poprzednich związków, żałujemy, cierpimy, w myślach przeklinamy lub porządkujemy sprawy, złościmy się lub prosimy o przebaczenie, to takie relacje nie wyczerpują się całkowicie. Wciąż w nas żyją, nie są dokończone. Często próbując zaprzestać wewnętrznego swędzenia niekompletności, znajdujemy nowego partnera i wchodzimy z nim w nową relację. Mamy tendencję do powtarzania tego, czego nie zrozumieliśmy, czego nie mogliśmy w pełni zrozumieć. Zdarza się również, że nowe relacje nie są w stanie wypełnić luki powstałej po niekompletności starych. Czasami może się wydawać, że to się udało – przynajmniej na samym początku związku, kiedy wrze namiętność, kiedy dopiero się poznajecie. Ale czas stawia wszystko na swoim miejscu i rozumiesz, że nie możesz już siebie oszukiwać - nowe relacje nie pomogą zakończyć starych. Coś pozostaje niedokończone, pustka nie zniknęła. Możesz mieć poczucie winy wobec swojego prawdziwego partnera – w końcu on nie jest niczemu winien, potrafi bardzo się starać. Ale działania w żaden sposób nie wpływają na nasze uczucia - i możemy zacząć łapać się na tym, że coraz częściej myślimy o starych związkach. Jest jeszcze jedna możliwość. Po przerwaniu związku, ale nie zakończeniu, osoba nie będzie mogła rozpocząć budowania nowych, ponieważ ze względu na swój charakter nadal pozostaje wewnętrznie w starym związku. Osoby o skłonnościach romantycznych mogą nadal być wierne swojemu partnerowi nawet wiele lat po rozstaniu. W duszy takie osoby nadal przeżywają sytuacje, które przeżyły ze swoimi partnerami - chodząc w te same miejsca, słuchając tych samych piosenek, oglądając te same filmy. Na koniec wyobraź sobie dokładnie tę osobę w chwilach intymności z kimś, może nawet zawołaj ją po imieniu w najbardziej ostrym momencie doznań. Wszystko to wskazuje, że energia związku nie wyczerpała się, że została przerwana, zanim zakończyła się naturalnie. A teraz, gdy człowiek nie ma możliwości odnowienia starych, ale też nie jest w stanie ich porzucić, znajduje się w długim cyklu, w którym sam musi przetworzyć cały potencjał związku. Jeśli jest to osoba czuje, że związek z kimś jest nieskończony, może zacząć gonić za tą osobą, próbując wznowić to, co pozostawił. Jednocześnie dla tego, którego próbują zwrócić, związek może okazać się kompletny i zakończony, więc otrzyma jedynie niestabilność emocjonalną. Mówią też – „nikt nie może być tak daleko od siebie, jak ludzie, którzy byli wcześniej zakochani”. Często w naszych związkach sprawiamy sobie nawzajem tyle bólu, jesteśmy tak słabi w szczerej komunikacji, że rozstajemy się niemal jak wrogowie. Być może wszystko wyglądałoby zupełnie inaczej, gdybyśmy traktowali takie rzeczy prościej, gdybyśmy nie byli tyle kochankami, co przyjaciółmi. Jak zatem pozbyć się przytłaczającego poczucia niekompletności? Czy jest chociaż jakaś możliwość przywrócenia danej osoby? Jeśli nie, to przede wszystkim powinieneś głęboko zrozumieć fakt, że ani jednego wrażenia z przeszłości nie da się ponownie przeżyć, nie da się powtórzyć. Jeśli pamiętasz swój pierwszy wieczór, plażę, gwiazdy, pierwszy pocałunek, pierwszą noc... - i wszystkie doznania, które upajały Twój umysł bardziej niż jakiekolwiek wino, wiedz, że tego nie da się powtórzyć. Można to odkryć na nowo, doświadczyć na nowo, tak. Jeśli jednak spróbujesz odtworzyć tę listę ponownie, podążając za przeszłymi doznaniami, w najlepszym przypadku otrzymasz blady cień poprzednich uczuć. Życie żyje, a nasza próba przywrócenia poprzednich doznań jest sztuczna. Możesz kultywować przyjemności, ale nie możesz odtworzyć szczęścia. Szczęście zdarza się, jest spontaniczne. Dlatego mentalnie podziękuj tej osobie za wszystko i pozwól jej odejść,!