Od autora: Artykuł-refleksja na temat scenariuszy w relacjach damsko-męskich. O „silnych mężczyznach” i „słabych kobietach” oraz o sile kobiety Wiele kobiet pielęgnuje mit, że „silny mężczyzna” to tyran, który odzyska władzę i na pewno zepchnie kobietę „pod cokół”. I tu pamiętam film „W łóżku z wrogiem” z Julią Roberts w roli tytułowej i cierpienia bohaterki w życiu z takim tyranem. I wtedy kobieta mówi sobie: „Nie, nie, nie! Nigdy! Wolę być sama” i w zasadzie będzie miała rację. Niemniej jednak uważam, że warto nauczyć się odróżniać prawdziwie „silnego mężczyznę” od niewrażliwego psychopaty, czyli głównego bohatera filmu. Przyjrzyjmy się teraz, kim jest „silny mężczyzna”, a kim „słaba kobieta”. . A co mogą sobie nawzajem dać? Zacznijmy od tego, że żyjemy w czasach „silnych kobiet”, a wynika to ze specyfiki historii i kultury, a mimo to „silni mężczyźni” nie zniknęli. pochodzi z rodziny, w której głową rodziny z pokolenia na pokolenie była kobieta. Było to w dużej mierze spowodowane rewolucjami i wojnami, na które ludzie chodzili i często nie wracali, a jeśli wracali, byli kalekami zarówno fizycznymi, jak i psychicznymi. Kobiety musiały dźwigać ciężar życia i dzieci oraz dużo pracować, gdyż celem było przede wszystkim wychowanie i utrzymanie dzieci. Takie kobiety miały władzę i silny charakter, a jednocześnie poświęcały się na wiele sposobów dla dobra swoich dzieci. A kiedy mała dziewczynka dorastała w takiej rodzinie z silną i dominującą matką, najczęściej utożsamiała się z tą rolą i później ją pełniła. w swoich związkach partnerskich taka dziewczyna już wybierała tego, z którego mogłaby „uformować” dla siebie mężczyznę. „Jest taki miły i uważny, że trzeba mu tylko pomóc, skierować go we właściwym kierunku” – częste myśli takich dziewcząt. Wybrany facet jest elastyczny, pochodzi z rodziny, w której jest też apodyktyczna matka i taki przyszły mąż jest gotowy oddać przywództwo w rodzinie swojej młodej żonie. W rezultacie widzimy silną kobietę, która jest gotowa wziąć władzę w swoje ręce i słabego mężczyznę, który łatwo się jej poddaje. Ogólnie rzecz biorąc, to małżeństwo uzupełniające jest zjawiskiem dość powszechnym i może pasować obojgu małżonkom przez wiele lat. Teraz spójrzmy na historię powstawania „silnych mężczyzn”. Ci mężczyźni pochodzą z rodziny, w której głową rodziny jest ojciec i cała odpowiedzialność za ważne decyzje w rodzinie, a także wsparcie finansowe spoczywa na jego barkach. Chłopiec wyrastający w takiej rodzinie najczęściej utożsamiany jest z rolą mężczyzny – głowy i tę rolę wniesie w swoje życie. Istnieją trzy charakterystyczne cechy „silnych mężczyzn”. Mają dobrze rozwinięty archetyp wewnętrznego Bohatera i tacy ludzie mają Biznes, którego się uczą i rozwijają w swoim życiu i na który kierują wszystkie swoje zasoby. Ten biznes buduje w człowieku determinację, nastawienie na wyniki, rozwija wolę i daje człowiekowi możliwość urzeczywistnienia swojego wewnętrznego Bohatera, przemiany świata i siebie. Drugą cechą jest obecność odpowiedzialności. Taki człowiek jest przyzwyczajony do bycia odpowiedzialnym nie tylko za siebie. Z reguły pracują dla niego inni ludzie i jest dla niego całkowicie naturalne, że ponosi odpowiedzialność za swoich pracowników. Uczy się przewodzić i brać odpowiedzialność za wynik końcowy. To samo doświadczenie przenosi się na relacje rodzinne, gdzie mężczyzna bierze pełną odpowiedzialność za to, dokąd zmierza jego rodzina i w jakim celu. Pamiętasz ikonę mężczyzny - okrąg ze strzałką? Przypomina nam o głównym celu człowieka – wyborze kierunku ścieżki i odpowiedzialności za ten wybór. Trzecią cechą są dobrze zbudowane granice ze światem zewnętrznym. Granice to przede wszystkim umiejętność powiedzenia „nie”, umiejętność obrony swojego stanowiska poprzez jego wyrażenie. Aby to zrobić, musisz być dobrze zorientowany w swoich uczuciach i pragnieniach, czyli wiedzieć, czego chcesz, a co jest dla Ciebie nie do przyjęcia, a następnie opierając się na tej wewnętrznej wiedzy o sobie, potrafić konstruktywnie się bronić. JakZ reguły, gdy ktoś spokojnie mówi „nie”, odpowiednio uzasadniając swoje stanowisko, budzi to szacunek i poczucie wiarygodności tej osoby. Z taką osobą możemy dojść do kompromisu i zbudować dobre partnerskie relacje, ponieważ jest dla nas zrozumiała, szczera wobec siebie i innych, budzi zaufanie i szacunek. To samo tyczy się innych ludzi. Jeśli mężczyzna jest ze sobą szczery, ma wewnętrzne podstawy swoich zasad i przekonań oraz wie, jak bronić swojego stanowiska, to najprawdopodobniej uszanuje stwierdzenie „nie” innych osób, w tym swojej kobiety. Nie zrozumie dwuznacznie „nie” kobiety. Potrafi szanować jej uczucia i jest gotowy wiele zrobić, aby z czasem usłyszeć jej „tak”. Trzeba powiedzieć, że tacy mężczyźni nie zawsze wiedzą, jak pięknie dbać o kobiety. Troszczą się o osiągnięcie celu i mówią o nich: „on ożenił się z pracą”. I takim mężczyznom niewiele czasu pozostało na romans. Ale kiedy poznaje swoją kobietę, uczy się pięknie zalecać i znajduje czas na związek. Ze swojej strony kobieta często taki brak czasu na związek uważa za brak zainteresowania sobą i związkami w ogóle, a wtedy często się obraża, okazuje swoją niecierpliwość i niezadowolenie, co może ostatecznie zniszczyć rozpoczęty związek I tylko wtedy, gdy kobieta jest dobrze zakorzeniona w swoim życiu, jeśli ma coś do zrobienia i stworzenia w swoim życiu, może dać mężczyźnie czas na zrozumienie swoich uczuć do niej i zbudowanie fundamentu zaufania i szacunku, na którym będzie. może narodzić się prawdziwa miłość. Co się stanie, gdy spotka się „silny mężczyzna” i „silna kobieta”? Rozpoczyna się rywalizacja i walka o władzę. Dla mężczyzny taki rozwój wydarzeń jest niezwykły i zaskakujący, a także wymaga dużo sił i energii. Doświadcza ataków swojej kobiety na swoją męskość i z reguły stawia opór lub kontratak, próbując bronić swojej pozycji. Co dzieje się z „silną kobietą” w kontakcie z takim mężczyzną? „Silna kobieta” wie, „jak to się powinno robić”. Nauczyła się tego od swojej matki. W rodzinie pochodzenia nauczyła się, że mężczyznom nie można ufać. Ta wewnętrzna nieufność napawa ją niepokojem, co wyraża się w kontrolowaniu poczynań mężczyzny (czy pamiętałaś, żeby odebrać rzeczy z pralni chemicznej? Itd., itp.), udzielaniu rad, gdy nie jest o to proszona, i krytycznych uwagach. Dla mężczyzny wszystko to jest atakiem na jego męskość i męską rolę głowy rodziny. To powoduje agresję, chęć obrony poprzez atak i w tym momencie mężczyzna przestaje postrzegać kobietę jako kobietę. Zamienia się w męskiego rywala, konkurenta lub mamę, której opieki chcesz się pozbyć. A im więcej sytuacji walki między „silną kobietą” a „silnym mężczyzną”, tym więcej agresji w parze i wzajemnego niezadowolenia narasta. Rodzina zamienia się w pole bitwy, zamiast w cichą przystań, gdzie oboje mogą nabrać sił i odpocząć. I w pewnym momencie zachowanie mężczyzny ponownie się włącza, ponieważ jego Bohater musi zostać zrealizowany, aby służyć kobiecie, dokonywać wyczynów. jej dobra. Wychodząc, tacy mężczyźni często mówią kobiecie: „Jesteś silna, dasz sobie radę”. I idą do tego, który jest słabszy. Może nie jest tak piękna i mądra, ale na pewno jest bardziej kobieca i mądrzejsza, bo wie, jak być słabą, nie szkodząc sobie i swoim związkom. Kim jest ta „słaba kobieta”? Pisze się o niej wiersze, wymyśla się legendy, jej archetyp objawia się w wielu baśniach i mitach. To kobieta, która wychowała się w rodzinie o tradycyjnych wartościach, gdzie jest ojciec – głowa rodziny i matka, która wspiera męża. To dziewczyna, która potrafiła utożsamić się z tradycyjną kobiecą rolą, która wie, jak wspierać mężczyznę i stworzyć wokół siebie przestrzeń miłości i szacunku. I tutaj trzeba dodać jeszcze jedno. Męską zasadą życia jest nastawienie na osiągnięcie celu, na rezultaty. Kobiecą zasadą jest orientacja na proces, postawa przyjemności, umiejętność dostrzegania wszystkiego, co piękne w życiu, umiejętność radowania się i tworzenia.