Jeśli długo siedzisz w niewygodnej pozycji, Twoje nogi zaczynają drętwieć i niepostrzeżenie tracą czucia. Jeśli w takich momentach nie będziesz w sobie, ale będziesz nadmiernie pasjonować się czymś/kogoś, czyli będziesz zorientowany na zewnątrz i długo będziesz siedzieć w tej pozycji, powrót do normalnego stanu będzie wiązać się z bólem. To cena, jaką trzeba zapłacić za nie zwracanie uwagi na siebie. Czasami możesz żyć w niewygodnej pozycji przez całe życie. Na przykład w warunkach, w których jest ciasno, dosłownie nie można oddychać, ledwo się w nim mieścisz i musisz pochylić się do tyłu, aby się przecisnąć. Wtedy stan drętwienia jest znajomy i dlatego normalny. Po części dlatego, że nigdy nie mieszkałeś w innych warunkach i dlatego nie masz z czym porównywać. Jak to jest żyć wyprostowany na pełną wysokość, z rozpostartymi ramionami, wyciągniętymi nogami i głęboko oddychając? Warunki, w których ściśle, być może relacje, praca lub nasze własne wyobrażenia o sobie. Kiedy postrzeganie siebie nie odpowiada rzeczywistości. Na przykład dziewczyna wydaje się zbyt pulchna i nie spotyka facetów. Specjalista uważa się za nie w pełni kompetentnego i nie podejmuje się skomplikowanych przypadków. Osoba od dawna dorosła, nadal żyje z oczami na swoich rodziców, bojąc się zrobić krok bez ich wsparcia i aprobaty. Życie w niewygodnej pozycji nie jest łatwe, wtedy na ratunek przychodzi znieczulenie. Świadoma czy nie, wewnętrzna decyzja, żeby nie czuć. Czasami w traumatycznych sytuacjach taka decyzja jest jedyną słuszną, aby przetrwać. Przetrwaj, zamrażając, zatrzymując, wyłączając zasilanie. Odłączone, raz w swej nadmiernej intensywności, uczucia pozostają zamrożone nawet później – już w stosunkowo spokojnym życiu. Strategia oddzielenia od siebie tego, co nieznośne, zmiażdżenia głębiej, dalej, zrzucenia na wierzch wrażeń z czasem. , inne relacje, odmowa spojrzenia tam, gdzie kiedyś było dużo bólu. „Nie chcę pamiętać, rozmawiać o tym, to co się wydarzyło, to już przeszłość” – to wszystko słowa – dowód, że to głęboko boli i jest bardzo żywe. Z zewnątrz wszystko jest bardzo przyzwoite i całkiem zdrowe. W takich momentach konsultacji w oczach klientów pojawia się zdziwienie: „w końcu to było tak dawno”, „w moim życiu wszystko jest w porządku, ale…”. Dlaczego więc takie przeżycia nie mają prawa? ograniczeń. Oddanie części siebie, zamrożenie jej, amputacja to sposób na poradzenie sobie, gdy nie masz siły ani środków, aby przetrwać. Ale to, co nie jest przeżyte, nie znika bez śladu. Cisza i taki upragniony spokój, często wyrażany w prośbie „Chcę żyć tak, aby nic mnie nie martwiło (w ogóle nic?) na poziomie emocjonalnym, towarzyszyły burzliwe sceny rozgrywające się na poziomie fizycznym łzy dają znać o sobie jako zapalenie pęcherza moczowego, niewyrażona, zakazana agresja wybucha w postaci cyst, wstyd pojawia się w trądziku. Każdy objaw kryje w sobie niepowtarzalną historię i swój własny, niepowtarzalny sposób nie odczuwania. Ceną, jaką za to płacisz, jest stan Twojego zdrowia w trakcie w trakcie terapii zdolność czucia powraca stopniowo i proces ten może być bolesny, powodować strach, któremu towarzyszy dyskomfort, a krążenie krwi, a co za tym idzie, życie, powraca do zdrętwiałych kończyn poprzez bolesne mrowienie, dzięki czemu dusza ożywa doświadczenie całego spektrum uczuć i emocji, wypełnienie życia różnorodnością kolorów, odcieni, tonów i półtonów pomaga, a odradzającej się duszy okazuje się także ciepło, uwagę i wsparcie. Więcej publikacji na ten temat: Życie w znieczuleniu Żyj i nie czuj Zapisz się na konsultację tutaj