Rodzina to mężczyzna i kobieta, to oni ją tworzą. Dzieci są wytworem życia rodziny, pomogą być, lub może nie być, póki rodzina pozostaje rodziną. Pełna rodzina jest wtedy, gdy są dzieci. Niepełna rodzina to para niepłodna. W społeczeństwie utrwalony mit, że niepełna rodzina składa się z matki i dzieci. Warto nazywać rzeczy i zjawiska po imieniu, a w głowach nie będzie zamętu. Na zdjęciu rodzina jest w komplecie – mąż, żona i dwójka dzieci: chłopiec i dziewczynka. Mężem w rodzinie jest strateg, wyznacza strategię rozwoju rodziny w społeczeństwie, zgodnie ze swoją strategią rozwoju osobistego. Żona jest taktykiem, który pomaga mężowi wdrażać jego strategie. Zadaniem rodziców jest wychowanie niezależnej jednostki reprodukcyjnej na przykładzie ich szczęśliwych związków. Nie należy wychowywać dzieci – należy się edukować i być dla nich aktywnym przykładem. Kiedy w rodzinie rodzi się syn, funkcja wychowania spada na ojca. Wychowuje syna w ramach męskiej samoidentyfikacji. Może sobie pozwolić na rygor i sztywność. Matka przekazuje synowi energię miłości, opiekując się nim, ucząc go zmysłowości, komunikacji itp. Kiedy w rodzinie rodzi się córka, funkcja kontroli i wychowania spada na matkę, to ona ją wychowuje do bądź prawdziwą kobietą poprzez swój przykład interakcji z mężem i dziećmi. Matka może sobie pozwolić na bycie surową i surową wobec córki. Ojciec daje córce energię miłości i troski od mężczyzny. Stąd – ojcowie są dumni ze swoich synów i kochają swoje córki, matki są dumne ze swoich córek, ale kochają swoich synów. Córki tatusia i synowie matki Jeśli żona nie szanuje męża, dzieci nie szanują swoich rodziców. Przykład. Tata zabronił synowi chodzić na spacer, bo na zewnątrz było zimno. Mama mówi synowi – póki tata nie wie, idź na spacer, ja na to pozwalam. Syn bardzo szybko zrozumie, że słowa taty nie mają dla mamy żadnego znaczenia, a to spowoduje brak szacunku dla mamy. Koalicje pionowe niszczą dzieci. Kiedy mówimy dziecku – Twój tata jest zły, nie idź za jego przykładem; kiedy włączamy dzieci w rozwiązywanie naszych problemów, budujemy z nim pionową koalicję, która wypiera drugiego rodzica z planu rodzinnego. Jest to niebezpieczne dla dziecka. Mąż i żona nie są ze sobą spokrewnieni. Ale matka i ojciec są dla dziecka równie drodzy i ważni. Tworzymy w dziecku konflikt wewnętrzny. Przecież trudno mu zrozumieć, gdzie jest w nim granica między matką i ojcem, i tu jest zadanie – nie zaakceptować w sobie ojca (w sytuacji rozwodu często można zaobserwować zjawisko, które w społeczeństwo nazywa się „rodziną niepełną”. To kobieta samotnie wychowująca dziecko lub dzieci. Jakie mogą być wypaczenia Matka i córka, kobieta, pozostawiona sama sobie, przejmuje rolę męża, pełni swoje funkcje i zaczyna tego żądać córka pełni rolę żony Matka i syn przypisują synowi męską rolę – mąż dorasta i okazuje się być żonaty z matką, która nie da mu rozwodu, aby mógł poślubić inną kobieta. Mówię o rozwodzie psychologicznym. Oczywiście może wyjść za mąż, ale matka pozostanie pierwszą żoną. Dlatego kobieta pozostawiona sama sobie, bez męża, powinna rozumieć siebie jako matkę wychowującą dzieci baw się z nimi w rodzinę. Dobro rodziny dla wszystkich!