Od autora: Wszyscy musimy zrozumieć, że najcenniejszą rzeczą, jaką mamy, jesteśmy my sami, a wszystko zaczyna się od odkrycia naszego wewnętrznego świata i zrozumienia siebie. Miłości i osobistych granic. Jak często spotkałeś się z sytuacją, w której ktoś udziela Ci niezamówionej rady, ocenia Cię, okazuje agresję, oskarża lub kontroluje Twoje zachowanie? Lub inna sytuacja, gdy człowiek sam narusza granice swojej osobowości, obwiniając siebie, powstrzymując się od wyrażania prawdziwych pragnień, robienia tego, czego nie chce, ale musi zrobić. Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku naruszamy nasze granice lub pozwalamy na ich naruszenie. Granice osobowości stanowią nasz indywidualny i niepowtarzalny świat, którego nie da się skopiować i odtworzyć takim, jakim jest. Jesteśmy twórcami, jesteśmy twórcami naszego wewnętrznego i zewnętrznego świata. Tworząc ją każdego dnia, albo zdobywamy od otaczających nas ludzi etykiety, pozwalając im je na siebie nakładać, albo manifestujemy się jako osoba wolna i niezależna, dumnie krocząca. Można żyć dla innych, doświadczając ciągłego wewnętrznego napięcia, lub można żyć dla siebie i inwestować w innych, dzielić się z nimi promieniami szczęścia i być sobą. Każdy wybiera własną drogę miłości, miłości własnej, kiedy rodzi się umiejętność kochania innych lub miłość do innych, a opcjonalnie miłość wymaga uwagi. W każdej chwili otwieramy lub zamykamy drzwi do naszego własnego świata dla siebie lub otaczających nas ludzi. Wiele zależy od wychowania i środowiska, jakie miałeś w dzieciństwie. Tworzymy te granice i naszą indywidualność, przechodząc przez etapy od połączenia osobistego „ja” z „ja” lub lustrami innych ludzi do ukształtowania się całkowitej indywidualności, oddzielenia od innych, całkowitego oddzielenia się od nich. Kiedy proces separacji dobiegnie końca, tworzymy granice, które nas chronią, czynią nas integralnymi i niezależnymi, co pozwala nam elastycznie i bezpiecznie współdziałać z ludźmi, mając własny punkt widzenia i szanując zdanie lub granice innych osób. W tej wersji jesteśmy w stanie kształtować dojrzałą i prawdziwą miłość do otaczających nas ludzi, poprzez przenikanie miłości do naszego wewnętrznego świata, czyniąc go centrum energii i wydarzeń. Jeżeli nie ukształtowały się granice osobowości i nie nastąpił proces kształtowania się pełnej autonomii, to pozwalamy otaczającym nas ludziom manipulować, nie żyjemy według własnego systemu przekonań i zasad, podążamy za przykładem otaczających nas ludzi i są w dużym stopniu zależni od opinii, ocen i przekazów innych. Zmienia się nasza uwaga w odniesieniu do miłości, zaczynamy szukać miłości od innych, chcemy być kochani, nie kochając siebie. Wszyscy musimy zrozumieć, że najcenniejszą rzeczą, jaką mamy, jesteśmy my sami, a wszystko zaczyna się od odkrycia naszego wewnętrznego świata i zrozumienia siebie. Bądźcie szczęśliwi i zamożni we wszystkim!