„Walka”, „masakra”, a nawet „gasilovo” i „mesilovo” - jakkolwiek nazywają tę oryginalną formę komunikacji zachodzącą między mężczyznami. Cóż, jeśli mam być całkowicie szczery, nie tylko między mężczyznami… ale w tym rozdziale porozmawiamy konkretnie o mężczyznach. I jak zwykle przyjedziemy z daleka. Najpierw trzeba jasno określić, jaka jest misja człowieka, jaka jest jego rola w społeczeństwie, czemu poświęcone jest jego życie – aby potem zdecydować, czym jest walka, atawizm – czy coś naprawdę znaczącego , przypomina nieco wilkołaka. Cóż, oczywiście w przenośnym znaczeniu tego słowa. Tutaj oceńcie sami. Porównajmy dwie sytuacje: pokój i wojnę. Powiedzmy, że misją kobiety w czasie pokoju jest bycie matką i angażowanie się w jakąś działalność. Każdy zawód jest tu odpowiedni, oczywiście kobieta. Kobieta ładowacz czy układacz szyn – to prawda, zdarza się, ale tu niewiele jest naturalnego. Dokładniej, wcale. Jaka jest misja kobiety w czasie wojny? Ten sam. Jest mamą i pracuje w swoim lub innym zawodzie. Inaczej jest z mężczyznami. Misją mężczyzny w czasie pokoju jest bycie ojcem i wykonywanie męskich prac. Ponownie, męski manicurzysta i pedikiurzysta jest nienaturalny; jak mówią, są powody do psychoterapii. Ale w czasie wojny? Jeśli wybuchnie wojna, męska populacja kraju mobilizuje się. Tutaj objawia się „wilkołakowa” natura człowieka. Ktoś, kto jeszcze wczoraj pracował jako inżynier i był wspaniałym, życzliwym tatą dla swojego syna i kochanej córki, musi nagle zmienić się w okrutną, krwiożerczą bestię z bronią w rękach. Ci, którzy brali udział w działaniach wojennych, natychmiast zrozumieją, o czym mówimy. Ci, którzy nie mają takiego doświadczenia, zrozumieją, gdy przypomną sobie filmy o wojnie i historie weteranów. Czym jest bagnet, bombardowanie, pluton egzekucyjny i inne okropności, które są istotne zarówno dla naszych czasów, jak i dla średniowiecza. Swoją drogą, po wojnie wszyscy spodziewają się, że ten człowiek znów się odwróci – od zabójcy, którego ręce sięgają łokci we krwi, z powrotem do kochanego tatusia i szanowanego inżyniera. I w większości przypadków tak właśnie się dzieje. Mężczyzna chowa kły i pazury i znów staje się „dobry” i „miły”. Pytanie jednak brzmi: jak to się dzieje? I tu zbliżamy się do koncepcji męskiej tożsamości. Tożsamość jest metaforą i obrazem siebie. Jest to zjawisko z głębi wieków, powstało u zarania powstawania struktur językowych u człowieka, czyli języka, i zostało wyraźnie odciśnięte w nieświadomości zbiorowej. Ludzie prymitywni utożsamiali się z dzikimi zwierzętami. Plemię wilków, plemię jeleni, plemię niedźwiedzi... Zatem językowy poziom tożsamości wciąż odpowiada na pytanie: „Czy jestem jak kto?” Kim są zające, wiewiórki, lisy, wilki - o tym po raz pierwszy dowiedziały się dzieci w plemionach. Pokazano im malowidła naskalne, opowiedziano o zwyczajach zwierząt i opowiedziano historie o polowaniach, które przygotowały dzieci do późniejszego dorosłego życia. - ty pytasz. Żyjemy w oświeconym, już XXI wieku od narodzenia Chrystusa... Ale faktem jest, że od niepamiętnych czasów w niektórych dziedzinach życia nic się nie zmieniło. Niewiarygodne, ale oczywiste. Weź dowolną książkę dla dzieci poniżej trzeciego roku życia, w dowolnym języku świata. Co tam zobaczysz? Tak, tak. Mianowicie zwierzęta. Przeważająca liczba książek dla dzieci to po prostu obrazki różnych zwierząt oraz krótkie opisy, wiersze i opowiadania. Tak, a także historie myśliwskie, które zamieniły się w bajki. Nasze matki i ojcowie czytali nam wszystkim o tym, jak dobrzy ludzie pokonali Zmeya Gorynycha. Ale nawet tam nie byłoby to możliwe bez Szarego Wilka. Zatem podstawowe sformułowanie systemu językowego – zarówno wśród starożytnych ludzi, jak i wśród naszych współczesnych – jest absolutnie takie samo. I to jest słuszne. Może ich rodzice uczą Marsjan inaczej, ale my, ludzie, zrobiliśmy to w ten sposób. I to jest coś, czego nie da się zmienić. Chociaż, wydawałoby się, część zwierząt, o których mówią, już wymarła lub została wytępiona... Ale tak działa nieświadomość zbiorowa: jeśli coś zostanie na niej odciśnięte, to coś będzie żyło w podświadomościludzi zawsze, nawet jeśli nie istnieje już w świecie materialnym przez długi czas. I oczywiście będzie miała pewną władzę nad ludźmi... Ale zostawmy tę fascynującą wyprawę w historię i wróćmy jeszcze raz do męskiej tożsamości. I stopniowo przejdziemy od tej koncepcji do innej: męskiej siły. Przyjrzyjmy się zatem najprostszej i najczęstszej tożsamości – Wilkowi. Dawno, dawno temu, we wczesnym dzieciństwie, chłopiec dowiedział się o wilku. Spodobał mu się ten obraz, spodobało mu się zachowanie wilka i podjął stanowczą decyzję z dzieciństwa: jestem jak Wilk. Teraz obraz wilka zakorzenił się w jego psychice. Dodano do tego konstrukcje językowe, które opisują zachowanie wilka w różnych sytuacjach. Jak zachowuje się wilk w kontekście swojej watahy/rodziny, jak wilk zachowuje się podczas polowania itp. Ktoś wybrał dla siebie niedźwiedzia, ktoś tygrysa. A ktoś jest zającem i nie jest to najgorsza opcja, chociaż nie należy mieć nadziei, że osoba o takiej tożsamości będzie w stanie chronić swoją rodzinę. Jaka jest w takim razie najgorsza opcja? ty pytasz. Odpowiemy. Zdarza się, że matka krzyczy na swoje dziecko: „Głupota!!!” Albo ojciec bije go pasem, mówiąc, że jest nicością. Dzieci tak ufają rodzicom... Nie wiedzą, że nie ma bestii zwanej nicością. A teraz powiedzmy kilka słów o męskiej sile, a potem wróćmy do rozmowy o walce. Jak myślisz, co się stanie, jeśli na wojnie, przy bagnecie, spotka się dwóch młodych chłopaków: jeden z zabudowaną tożsamością Lwa, a drugi z tożsamością „niebytu”. Czy można założyć, że warczący szlachetnie „nicość” odniesie olśniewające zwycięstwo nad wrogiem i wyjdzie z bitwy bez zadrapania? „Nic” nie jest dla Ciebie zającem, nawet nie będzie próbował uciekać... To tyle, jeśli chodzi o męską siłę. Wszyscy wiemy, że podczas interakcji między ludźmi około 75% informacji przekazywanych jest w sposób niewerbalny: poprzez postawę, ruchy, mimikę i intonację. Nasza nieświadomość z łatwością „odczytuje” czyjąś tożsamość – i zgodnie z nią się zachowuje. Jeśli kobieta widzi przed sobą Leo... No cóż, w sumie bez komentarzy: wszyscy wiemy o „tęsknocie kobiet za silnym ramieniem”. I żadna ilość siłowni i treningów w stylu ninja tu nie pomoże. Czy chcesz stać się silny, silniejszy niż jesteś obecnie? Następnie musisz najpierw zmienić swoją tożsamość, a następnie przejść do treningu. Często można spotkać bardzo wyszkolonego faceta... z wyrazem twarzy osoby, która z góry wszystkiego się bała. I z jakiegoś powodu od razu staje się jasne, że w prawdziwej walce po prostu nie jest dobry. Swoją drogą, wracamy do początku naszego rozdziału. Dlaczego mężczyźni potrzebują walki? Wiesz, jeden ze słynnych zachodnich pisarzy science fiction ma historię o człowieku, który kupił sobie mechanicznego tygrysa. Ten człowiek był po prostu, choć w brutalny sposób, słabeuszem i przegranym. Ale zaczął chodzić nocą ze swoim mechanicznym tygrysem. Obserwowałem bestię, jej zwyczaje i pełne wdzięku ruchy... I wkrótce jego życie zaczęło się poprawiać. Nabrał pewności siebie, dostał pracę, znalazł kobietę. Im większy odnosił sukcesy, tym mniej chodził w nocy ze swoim tygrysem, a potem całkowicie wrzucił go do szafy. Człowiek został reżyserem czegoś i odniósł wielki sukces, ale pewnego dnia nastąpiła porażka, poniósł straszliwą porażkę, która wymagała pewności działania, agresji i siły. Ale bohater nie miał tej siły; z jakiegoś powodu osłabł. Utył, zrelaksował się, stał się za miękki. Wyciągnął tygrysa z szafy i wieczorem znowu zabrał go na spacer. Ale tygrys nie był już taki sam. Jego skórę wyżarły mole, a wilgoć spowodowała rdzewienie mechanizmów. Tygrys próbował z wdziękiem skoczyć - ale z trzaskiem i rykiem rozpadł się na kawałki... Aby temu zapobiec, ludzie potrzebują walki. W walce potwierdzają swoją tożsamość. Walka, polowanie, wspinaczka górska, strzelanie, rzucanie nożami i inne marginalne męskie rozrywki są potrzebne, aby mężczyźni nie zapomnieli, kim są. Sportowcy używają wyrażenia „tracić formę”. Jeśli sportowiec przestanie trenować, jego wyniki spadną, a aby wrócić do formy, będzie musiał ciężko pracować. Podobnie jest z mężczyznami – i tak