Chciałabym pokrótce podzielić się opiniami autorów i moimi przemyśleniami na temat problemu narcyzmu. Temat ten uważam za jeden z najpilniejszych we współczesnym świecie.1. Alexander Lowen zaproponował następującą definicję narcyzmu, z której będziemy budować: jest to zaprzeczenie prawdziwego „ja”. W ogóle nie lubię swojego „ja”. Nie spełniam oczekiwań moich i moich rodziców, nie jestem mądra, nie jestem piękna, nie odnoszę sukcesów. Aby jakoś przetrwać, człowiek robi sobie coś, aby oszukać siebie i innych, aby stać się kimś innym. Zaczyna doskonalić swoje ciało, umysł, zarabiać dużo pieniędzy i kupować dobra materialne itp. Uderzającym przykładem takiej poprawy są Michael Jackson, Coco Chanel, Alla Pugacheva. Więc co w tym złego? Człowiek próbuje, studiuje, wybiera zawód, zarabia, odnosi sukces, wybiera żonę, prowadzi zdrowy tryb życia. Nie ma szczególnego kontaktu ze sobą; robi wszystko, aby pokazać, jak żyje poprawnie. Nie rozumie, co jest dla niego dobre, a co złe, jego wytyczne są pomieszane, nie widzi, jak sam siebie gwałci. Jeśli gwałci siebie, to gwałci otaczających go ludzi; nie ma kontaktu ani ze sobą, ani z otaczającymi go osobami. W związku z tym jego „ja” nadmuchuje się i wtedy w pobliżu nie pozostaje nic ani nikt.2. Ponieważ narcyz z jednej strony czuje swoją nieadekwatność i robi wszystko, aby zyskać szacunek innych do siebie (żywi się opiniami innych na swój temat, a gdy ta opinia jest pozytywna, czerpie z siebie przyjemność), osobowość narcyza jest rozdarta na 2 elementy: (Paw) (Brzydkie kaczątko) Wspaniałe „ja” Wyczerpane „ja” Jeśli opieramy się na podejściu Liz Burbo, ona identyfikuje 5 traum, które uniemożliwiają nam życie, to wspaniałe „ja” można porównać do trauma Zdrady (maska ​​kontrolera). Zubożone „ja” można powiązać z traumą poniżonego (maska ​​masochistyczna). Ciało: mocne, zadbane. Ramiona mężczyzny są szersze niż biodra. Biodra kobiety są szersze i mocniejsze niż ramiona. Klatka piersiowa i brzuch jak koło. Najczęściej personel wojskowy wygląda tak; personel sił specjalnych jest ranny. Oczy: spojrzenie intensywne, uwodzicielskie, oczy, które widzą wszystko na pierwszy rzut oka. Charakter: uważa się za odpowiedzialnego i silnego. Jednak nie jest konieczne, aby taki był. Stara się być wyjątkowa i ważna. Nie dotrzymuje obietnic i zobowiązań lub nie stara się ich dotrzymać. Łatwo kłamie. Manipulator. Uwodziciel. Ma wiele oczekiwań. Nastroje są nierówne. Jest przekonany, że ma rację i stara się przekonać o tym innych. Niecierpliwy, nietolerancyjny. Rozumie i działa szybko. Osoba występująca w cyrku. Trudno zaufać. Nie pokazuje swojej wrażliwości. Sceptyk. Najbardziej boi się: separacji, rozwodu, wyrzeczenia. Charakteryzuje się „antycypacyjnym odrzuceniem”. Odżywianie: dobry apetyt. Je szybko, uwielbia wszelkiego rodzaju smakołyki, ale ponieważ nie ma kontaktu ze sobą, nie czuje ich smaku. Może nie jeść przez długi czas, gdy jest zajęty, ale potem traci kontrolę nad jedzeniem. Nie mam dość. Wyczerpane „ja”, trauma upokorzonych (maska ​​masochistyczna). Charakter: Często wstydzi się siebie lub innych lub boi się wywołać wstyd u innych. Nie lubi szybkiego chodzenia. Zna swoje potrzeby, ale ich nie słucha. Wiele bierze na swoje barki. Używa kontroli, aby uniknąć wstydu. Uważa się za zaniedbanego, gorszego od innych. Ma tendencję do łączenia. Zbyt wrażliwy. Karze siebie, wierząc, że karze kogoś innego, chce być godny. Często czuje się zdegustowany. Wzmożona zmysłowość łączy się ze wstydem w zachowaniach seksualnych i nieuwzględnianiem swoich potrzeb seksualnych. Najbardziej boi się: Diety Wolności: uwielbia bogate, tłuste potrawy, czekoladę. Jest żarłoczny lub wręcz przeciwnie, je w małych porcjach. Wstydzi się kupować i zjadać dla siebie smakołyki[1]. Heteroseksualni i biseksualni mężczyźni w głębi duszy zazdroszczą kobietom i boją się, że je odrzucą ibędą się z nich śmiać. Mają tendencję do wyobrażania sobie swoich partnerów albo jako wyidealizowane, ale pozbawione seksu obiekty („bezgrzeszna” matka lub madonna), albo jako obiekty wyzwolone seksualnie i dostępne („brudna” matka lub dziwka). I odwrotnie, mogą rozwijać czułe uczucia do kobiet, które nie pociągają ich seksualnie. Wielu z nich to tego czy innego rodzaju Don Juani: niektórzy są agresywni, inni mają obsesję, jeszcze inni są infantylni. Agresywni Don Juanowie to mężczyźni, którzy czerpią przyjemność z frustrowania i upokarzania kobiet, które uwodzą. Wydaje się, że kiedy opuszczają kobietę po krótkim związku, odczuwają wyraźną ulgę. Obsesyjny Don Juan po prostu przedziera się przez populację kobiet w poszukiwaniu kobiety, która ich nie zawiedzie. Dziecięce Don Juany to zniewieściałe dzieci płci męskiej, które odnoszą sukcesy u kobiet właśnie dlatego, że brakuje im męskich cech, których niektóre kobiety po prostu się boją. Narcystyczne kobiety są zwykle zimne i wyrachowane, doświadczając znacznej wrogości zarówno wobec mężczyzn, jak i kobiet. Będą wykorzystywać partnera tak długo, jak pozwoli na to nieszczęsny kochanek, ale jeśli ten kochanek nabierze szacunku do samego siebie i w końcu ucieknie, mogą być źli i radośni, ale nigdy nie poczują się smutni ani winni. Najmniej wnikliwi z nich postrzegają każdego wielbiciela jako księcia, ale tylko po to, by stracić nim zainteresowanie, gdy ostatecznie okazuje się on żabą[2].3. Narcyzi nie mają poczucia winy ani sumienia. Poczucie winy to złość na siebie, narcyzi nie wiedzą, jak się złościć na siebie. Centralnym uczuciem jest wstyd i strach przed uczuciem wstydu. Wstyd to uczucie, że jesteś postrzegany jako zły lub bezwartościowy. Wstyd kojarzy się z bezradnością, brzydotą i niemocą (wyczerpanym „ja”). Imponujące „ja” nie akceptuje wstydu, zostaje więc wyparte i tworzy „wstyd omijający”[3]. Ponieważ nie ma zdrowych wewnętrznych mechanizmów mentalnych zdolnych przetworzyć to bolesne uczucie, wstyd kierowany jest na zewnątrz, z dala od „ja”. W rzeczywistości wygląda to na chamstwo, arogancję, chłód, bezwstydność i nieuczciwość, pychę i chęć poniżenia przeciwnika. 4. Zazdrość jest również uczuciem powszechnie doświadczanym przez narcyzów. Brzydkie kaczątko widzi pawia i zazdrości mu. Zazdrość to uczucie zasobu. Chcę, żeby było tak jak on, i rozpadnę się na kawałki, ale będę też miał to samo, a nawet lepiej. Stąd wrodzona rywalizacja narcyzów, przez co wiele osiągają, dlatego najczęściej są menadżerami i właścicielami firm. Jednak pojawia się zazdrość, która zachęca ich do zniszczenia wszystkiego, co ma drugi i wtedy odgrywa to negatywną rolę .5. Występ. Ponieważ narcyz nie jest w stanie odczuwać niczego poza swoim wspaniałym „ja”, oznacza to, że nie jest w stanie zrozumieć „ja drugiego”. Nie jest wyszkolony, nie ma umiejętności identyfikowania się z uczuciami innych ludzi, a nawet ich uznania. Rzadko słyszy innych ludzi, więc to, co czuje, przekazuje na zewnątrz. I albo spełnisz jego oczekiwania, albo nie. A ponieważ głównym mechanizmem ochronnym jest projekcja, nie wchodzi ona w kontakt z innymi; ma tendencję do 6. idealizowania lub dewaluacji. To jest huśtawka. Narcyz ma wiele oczekiwań wobec ludzi i wiele doświadczeń rozczarowania, więc jeśli nie spełnisz jego oczekiwań, natychmiast ulegniesz dewaluacji. Wszyscy jego ludzie są sklasyfikowani. Wspaniałe „ja” nie wybacza błędów, nie akceptuje ich i natychmiast osoba zostaje zdewaluowana. Jeśli narcyz czuje się gorszy i bezwartościowy w obecności drugiej osoby, to aby uniknąć wstydu, natychmiast go dewaluuje. Jednocześnie wspaniałe „ja” goni najlepszych. Nie ma złotego środka, jeśli jest terapeutą, to jest najlepszy, jeśli jest dziewczyną, to jest najpiękniejszy, jeśli jest samochodem, to jest najdroższy. Dlaczego, nie rozumie, dlaczego do cholery to wszystko jest dla niego, ale najważniejsze jest to, że tak powinno być. Rzeczywiste zalety i wady można całkowicie zignorować ze względu na względy prestiżowe. Ponadto narcyz jest błyskawicznypodejmuje decyzje bez czasu na rozważenie za i przeciw. To osoba, która z punktu widzenia rozwoju emocjonalnego „utknęła” w swoim rozwoju emocjonalnym na poziomie dziecka w wieku roku lub dwóch lat. W związku z osobą narcystyczną nigdy nie wiesz, co to znaczy być kochanym i cenionym za to, kim jesteś. W najgorszym przypadku niekończące się zniekształcenia i przeniesienia sprawią, że poczujesz się zagubiony i obniżysz swoją samoocenę[4].7. Połączenie. Jeśli narcyz wchodzi w związek, bo mało interesuje go Twoje „ja”, ma na Twój temat własne wyobrażenia, własny obraz w głowie, wówczas stara się połączyć z Tobą. Postrzega cię jako przedłużenie samego siebie. A jeśli jesteś jego przedłużeniem, to jesteś stworzony, aby zaspokoić wszelkie potrzeby narcyza. Jeśli zadeklarujesz, że istniejesz, a nie zgadzasz się, że masz własne potrzeby, to natychmiast zostaniesz zdewaluowany, narcyz będzie tobą zawiedziony. Ludzie istnieją po to, by się zgadzać, słuchać, schlebiać i dawać wsparcie. Jak kształtuje się osobowość narcystyczna, dlaczego ulega ona stopieniu. Narcystyczne urazy. Znów, jeśli sięgniemy do traumy według L. Bourbo, to w historii takich klientów często można dostrzec wczesne zerwanie nawiązanych bliskich relacji ze znaczącymi dorosłymi lub ich emocjonalne odrzucenie. Wspaniałe „ja” powstaje w okresie od 2 do 4 lat z rodzicem płci przeciwnej. Upadek zaufania, zdrada. Trauma upokorzonego. Wyczerpane „ja” kształtuje się w okresie od 1 do 3 lat, u boku rodzica zaangażowanego w rozwój fizyczny dziecka (najczęściej matki). Brak wolności. Poczucie upokorzenia z powodu kontroli ze strony tego rodzica. Ponieważ we wczesnym dzieciństwie doszło do poważnego załamania emocjonalnego, u klienta rozwija się „mechanizm antycypacyjnego odrzucenia”. Ze względu na to, że w doświadczeniu idea każdego bliskiego związku kształtuje się jako potencjalnie traumatyczna, mają tendencję do opuszczania innych osób, zanim nawiąże się niebezpieczna intymność. Te. zrywają związki, zanim zdążą się nimi rozczarować. Rozczarowanie to kolejna emocja charakterystyczna dla narcystycznej organizacji osobowości. Domaga się pocieszenia, ale narcyz nie ma takich doświadczeń z dzieciństwa. I dlatego stara się unikać rozczarowań, tj. nie ulegać fascynacji i nie przywiązywać się. Innym sposobem kształtowania narcystycznej osobowości jest „ekspansja narcystyczna” (lub zjawisko „cudownej samotności”). Mechanizm ten jest charakterystyczny dla dzieci „zbyt” dobrych i posłusznych, które wcześnie dużo osiągają. Jednak rodziców interesuje tylko doskonałość dziecka, a nie wszystkie jego uczucia, nie jego świat wewnętrzny („mimo, że nie obroniłem doktoratu, ale moja córka musi obronić doktorat” lub „Nie nie zostać pułkownikiem, ale mój syn powinien zostać generałem” itp.). Taka osoba stale żyje w polu wysokich oczekiwań („ty musisz być najlepszy (pierwszy)” itp.), ale nie jest wrażliwa na Nie ulega wątpliwości, że każde dziecko jest w pewnym stopniu postrzegane przez rodziców jako narcywna ekspansja. Trzecim sposobem kształtowania się osobowości narcystycznej jest trauma otrzymana w okresie dojrzewania. Kiedy nastolatek ma wewnętrzne poczucie, że wszyscy go opuścili i może liczyć tylko na siebie. A tutaj: jeśli wszystko się udało - wspaniałe „ja”, jeśli się nie udało - „Jestem brzydkim kaczątkiem”. To są ludzie, którzy sami się stworzyli. I najczęściej są sami, najczęściej mają żelbetowe granice. 8. Słabe granice. Ponieważ narcyz jest pewien, że nim jesteś, może poszerzyć twoje granice. Generalnie nie ma o co Cię prosić, po prostu zrób coś dla siebie zgodnie ze swoimi przewidywaniami. Są bardzo hojni i traktują cię dobrze (tak jak siebie traktują), gościnni, WIEDZĄ, ŻE MOGĄ UROKIĆ I PODZIWIAĆ, dopóki ich nie rozczarujesz, wtedy zostaniesz poważnie zdewaluowany. W związku z narcyzem trzeba zawsze zachować czujność i kontrolować swoje granice, słuchać siebie i rozumieć, czy ja tego chcę, czy też on tego właśnie chce. Trzeba stale bronić swoich granic. Czego musisz być przygotowany na jakikolwiek wynik w związku?»