Od autora: Migrenę opisywano już w starożytności. Wśród wielkich ludzi na migreny cierpieli Juliusz Cezar, Napoleon, Macedoński, Dostojewski, Kafka i Virginia Woolf. Prawie „nie do zniesienia” ból głowy może trwać od kilku godzin do kilku dni. Migrenę uważa się za dość trudną do wyleczenia. Jednak za pomocą psychoterapii możesz znacznie złagodzić swoje cierpienie. Każdy zna takie choroby, jak zapalenie żołądka, wrzody, migreny, alergie, reumatoidalne zapalenie stawów, astma oskrzelowa i nadciśnienie. Wszystkie należą do tak zwanych chorób „psychosomatycznych” i są ściśle związane z konfliktami wewnętrznymi, które mają podłoże nieświadome. Leczenie farmakologiczne takich chorób często ma jedynie krótkotrwały efekt, po którym choroba powraca. Dlatego tak ważne jest zrozumienie przyczyn tych chorób, aby móc sobie z nimi poradzić. Psychosomatyka (starożytna grecka psycho – dusza i soma – ciało) to kierunek psychologii i medycyny zajmujący się badaniem wpływu czynników psychologicznych na występowanie i przebieg chorób somatycznych (fizycznych). W ramach psychosomatyki bada się powiązania między cechami osobowości (cechy konstytucyjne, cechy charakteru, style zachowania, rodzaje konfliktów emocjonalnych) i tę czy inną chorobę somatyczną W tym artykule chciałbym rozważyć migrenę i przyczyny związane z jej występowaniem. Migrena jest opisywana od czasów starożytnych. Wśród wielkich ludzi na migreny cierpieli Juliusz Cezar, Napoleon, Macedoński, Dostojewski, Kafka i Virginia Woolf. Prawie „nie do zniesienia” ból głowy może trwać od kilku godzin do kilku dni. Rozważmy podstawową definicję tej choroby psychosomatycznej. Migrena (greckie hemikranie – połowa czaszki) objawia się atakami silnego, niemal paraliżującego bólu głowy, zwykle w połowie głowy. Uważa się, że choroba jest dziedziczona w linii żeńskiej i objawia się początkiem miesiączki. Atak często poprzedzony jest charakterystycznym dla danego pacjenta doznaniem, zwanym aurą (łac. powiew wiatru). Atakowi mogą towarzyszyć: - zawroty głowy; - nudności; - zaburzenia widzenia; - wymioty; - zwiększona wrażliwość na światło i dźwięki. W niektórych przypadkach ludzie widzą błyszczące kropki, kule, zygzaki, błyskawice, ogniste postacie. Czasami wszystkie obiekty wydają się powiększone lub zmniejszone (zespół Alicji). Ból może być pulsujący lub nudny, nasila się pod wpływem światła i hałasu oraz nasila się podczas ćwiczeń i chodzenia. Pacjent stara się wycofać do ciemnego pokoju, zamknąć głowę w łóżku. W psychoanalizie aktywnie badano migrenę i psychosomatyczne przyczyny jej wystąpienia. Podstawy psychoanalitycznego podejścia do badania przyczyn migreny położył S. Freud, który sam cierpiał na migreny przez większość swojego życia. Bogate doświadczenie osobiste posłużyło jako podstawa do stworzenia psychoanalitycznej teorii bólu. B. Luban-Plozza i współautorzy zauważają, że migrena służy „ukrywaniu konfliktów psychicznych”. Napad migreny może dostarczyć pacjentowi elementów przyjemności wtórnej: umożliwia manipulowanie rodziną lub karanie otaczającego go świata. Niektórzy autorzy opisują typ osobowości skłonny do migreny. Okazało się, że tacy pacjenci charakteryzują się opóźnionym rozwojem emocjonalnym i zaawansowanym rozwojem intelektualnym. Charakteryzuje je ambicja, powściągliwość, poczucie własnej wartości, wrażliwość, dominacja i brak poczucia humoru. Migreny często pojawiają się w momencie, gdy pacjent opuszcza skrzydło rodzicielskie i zaczyna żyć samodzielnie. W innym badaniu zidentyfikowano cechy charakteru tych pacjentów: obsesję, perfekcjonizm, nadmierną rywalizację, niezdolność do zmiany odpowiedzialności.F. Aleksander uważał, że migrena wynika z tłumionej agresji wobec innych i bliskich. W stanie pasji dopływ krwi do mózgu pozostaje obfity, a nawet wzrasta. Kiedy złość zostaje stłumiona, aktywność mięśni zostaje zablokowana, a przepływ emocji zostaje zablokowany]