W tradycji rosyjskiej pisanie ekspresyjne uważane jest za część terapeutycznego podejścia do psychoterapii. Niestety, nie udało mi się znaleźć żadnych rosyjskojęzycznych źródeł poświęconych badaniu tej konkretnej metody. Wśród źródeł zagranicznych znajduje się sporo materiałów poświęconych badaniu wpływu tej metody w różnych przypadkach psychoterapii (od zaburzeń klinicznych pacjentów). różnych grup wiekowych w poradniach psychiatrycznych po pomoc w samoregulacji wieku dzieci w wieku szkolnym bez/z odchyleniami dewiacyjnymi), a także badania mające na celu zbadanie różnych wpływów na powodzenie stosowania tej metody (różnice demograficzne, amerykański psycholog społeczny James W Pennebaker stał się pionierem w dziedzinie tzw. terapii pismem. On i jego współpracownicy badali wpływ języka, a dokładniej technik pisania, na powrót do zdrowia pacjentów z różnymi urazami psychicznymi. Opracował także protokół techniki „Pisania ekspresyjnego” Badania wpływu pisma ekspresyjnego według protokołu D.W. Pennebaker wykazał znaczną redukcję objawów lękowych i depresyjnych, a także poprawę ogólnego postępu w psychoterapii [1]. Joshua Smith [4] w swojej oryginalnej metaanalizie wykazał, że ekspresyjne pisanie jako interwencja psychologiczna ma pozytywne i długotrwałe skutki. Klein i Boals [2] w swoim badaniu wykazali pozytywny związek pomiędzy stosowaniem pisma ekspresyjnego a zmniejszeniem stresu i niepokoju u uczniów w trakcie procesu uczenia się. Travagin i współpracownicy [5] wykazali skuteczność pisania ekspresyjnego w pracy mającej na celu korygowanie problematycznych zachowań, zmniejszanie stresu emocjonalnego i zwiększanie adaptacji społecznej u dzieci w wieku szkolnym. Standardowy protokół [3] techniki ekspresyjnego pisania polega na tym, że przez 15–30 minut W ciągu 3 dni uczestnicy proszeni są o napisanie o niepokojącym wydarzeniu i związanych z nim doświadczeniach. Otrzymana zostanie następująca instrukcja: „Chciałbym, aby przez kolejne trzy dni pisali Państwo o swoich najgłębszych myślach i uczuciach związanych z najbardziej traumatycznym doświadczeniem. całe życie." . W Twoim liście chciałbym, abyś naprawdę potrafił odpuścić i zgłębić swoje najgłębsze emocje i myśli. Możesz powiązać to z traumatycznym wydarzeniem z dzieciństwa; z Twoimi relacjami z innymi, w tym z rodzicami, bliskimi, przyjaciółmi lub krewnymi. Możesz także powiązać to wydarzenie ze swoją przeszłością, teraźniejszością lub przyszłością; lub z tym, kim byłeś, kim chciałbyś być lub kim jesteś teraz. Możesz pisać te same problemy lub doświadczenia podczas wszystkich dni pisania lub każdego dnia na inne tematy. Nie każdy przeżył taką samą traumę, ale wszyscy doświadczyliśmy poważnych konfliktów lub stresu – i o tym też możesz pisać. Wszystkie Twoje listy są całkowicie poufne. Nie przejmuj się ortografią, strukturą zdań ani gramatyką. Jedyna zasada jest taka, że ​​kiedy zaczniesz pisać, rób to aż do końca, możesz zastosować tę technikę w swojej działalności zawodowej, jeśli jesteś nauczycielem, korepetytorem, psychologiem, psychoterapeutą, coachem, moderatorem, facylitatorem, mentorem itp. . D. Możesz także zastosować tę metodę jako środek samopomocy, jeśli doświadczasz stresu, niepokoju, napięcia, strachu itp. Stosowanie pisma ekspresyjnego w psychoterapii, jako dodatkowej metody interwencji, pomoże Ci również określić cele psychoterapii. Aby to zrobić, należy zwrócić uwagę na zmiany pisma/błędy/poprawki w tekście. Aby to zrobić, nie musisz czytać tekstu; zazwyczaj te momenty są bardzo uderzające. Zapytaj klienta, jak się czuł, pisząc te wersety, jakie znaczenie ma to dla klienta. Często taka praca prowadzi do katharsis, uwolnienia emocjonalnej stagnacji/ciśnienia i rozpoczęcia ulgi. Poprawia się sen, pojawia się apetyt, do pokonania niepokojące wcześniej zdarzenia wymagają coraz mniej energii. 42-55.