Chcesz doprowadzić swojego partnera do szaleństwa i pozostać białym i puszystym? To jest dla Ciebie! Jeśli Twój partner jest wobec Ciebie otwarty i szczery, okazuj mu swoje uczucia tak rzadko, jak to możliwe. Coraz mniej emocji... Nie rozmawiaj w ogóle o tym, co dzieje się w pracy, czego pragniesz seksualnie w domu. Więcej chłodu i obojętności! Nawet staraj się ograniczyć seks do minimum. I nie przytulaj go sama. Jeśli się wspina, niech tak będzie, bądź cierpliwy. Kiedy zasypiasz we wspólnym łóżku, pamiętaj, aby odwrócić się od niego. Jeśli Twój partner wyczuje, że coś jest nie tak i próbuje z Tobą porozmawiać, lepiej milczeć lub po prostu powiedzieć: „Spójrz na błoto na zewnątrz. za okno.” Ale jeśli twój partner cię męczy i nie ujdzie mu to na sucho, powiedz, że jest zbyt wrażliwy, ogólnie nieodpowiedni, czepia się bzdur. Pokaż mu, że to jego wyimaginowany problem. Ignoruj ​​jego zmartwienia. Nie ma potrzeby, żeby nagle się wzruszał. Na przykład żona mówi: „Uprawiamy seks tylko raz w tygodniu i nawet wtedy cię zmuszam. Jestem tym zmęczony. Czy coś jest ze mną nie tak?” „Tak. Nie umyłeś dzisiaj podłogi.” Albo odpowiedź jest nie na temat, albo została zignorowana. Żona: „Odsuwasz się, kiedy cię przytulam. Nie uprawialiśmy seksu od dawna. Czuję, że mnie nie potrzebujesz .” Mąż: „Właśnie o to chodzi.” Żona: „Więc jestem wolna? Poszłam, skoro mnie nie potrzebujesz?” Mąż: „No cóż, po co to wszystko zaczynasz… Właśnie tak myślałam jest dokładnie tym, co chcesz usłyszeć.” Oto więcej technik: Lub inna opcja. Jeśli gdzieś razem pójdziecie, rozmawiajcie cały czas o tym, co widzicie, o wszelkich bzdurach w ogóle. Upewnij się, że Twój partner reaguje na Twoją mowę. Nawet jeśli pokażesz mu jakieś nieistotne bzdury. Musi być całkowicie uważny. Ale jeśli o czymś do ciebie mówi, natychmiast włącz opcję ignorowania. Nie reaguj! Albo chociaż zrób dłuższą przerwę. Tutaj musisz sprawić, aby poczuł, jak ważne jest to, co mówisz, i jak nieistotne jest to, co mówi. Jedzenie to także świetne narzędzie))) Skoncentruj się na tym, że kupiłeś produkty dla siebie. Jeśli Twój partner chce zjeść cukierka, powiedz: „Już jesz ósmego cukierka!” Nie ma znaczenia, co to jest naprawdę, podaj znacznie większą liczbę i powiedz, że liczysz wszystko. Jeśli twój partner jest oburzony, powiedz, że wyraźnie jest coś nie tak z jego głową. Przecież on nie rozumie żartów. Ale schizofrenicy nie mają poczucia humoru, ale wszyscy zdrowi ludzie powinni je mieć! Ale jeśli uda mu się zrobić z ciebie taki żart, natychmiast przestań. Krzycz: „Czy ty w ogóle oszalałeś?!”, „Czy ty w ogóle oszalałeś?” . Cel jest taki: pozwolić człowiekowi zrozumieć, że musi przełknąć upokorzenie w formie „żartów”, ale on sam nie ma prawa się tak zachowywać. I jeszcze jedno: zadawaj jak najwięcej niewygodnych pytań. Na przykład: „Dlaczego twoja matka jest taka niekulturalna?” „Dlaczego dom twoich rodziców jest taki okropny? Wszyscy ludzie mają od dawna nowe meble, ale są jak dinozaury ze starymi śmieciami.” „Dlaczego mnie tak przerażasz? Masz też szczęście, że żyję z tobą i cierpię. Jeśli powie, że obrażają go te stwierdzenia, to jeszcze raz powiedz, że w jego głowie wszystko jest źle. On jest szalony. W końcu zwiększona wrażliwość jest oznaką braku równowagi, problemów psychicznych. Ilekroć twój partner próbuje jakoś uciec, spójrz na niego groźnie, milcz, nie mów. I wywrzeć nacisk na wszystkie jego dźwignie zależności od ciebie. Jeśli mieszka z tobą, zasugeruj, że możesz go eksmitować. Żona nie pracuje, ale zajmuje się domem i dziećmi - powiedz żartem, że nie będziesz jej karmić. Jeśli się oburzy, to przypomnij jej, że psychol nie ma poczucia humoru i on jest nienormalny partner jest winien. W końcu to coś nie pasuje jemu, nie Tobie. To on pierwszy rozpoczyna nieprzyjemną rozmowę. Niech zrozumie, że jest przesadnie emocjonalny i nieadekwatny. I z definicji masz rację! Opisane tutaj techniki nazywane są „gaslightingiem” na cześć filmu „Gaslight” z 1944 roku, który opisuje historię kobiety, która doznała subtelnej przemocy psychicznej ze strony męża gaslighting: - Regularne wątpliwości co do adekwatności rozmówcy - Zaprzeczanie temu, co ważne.