W jednym z moich poprzednich artykułów pt. Współzależność i wyparcie https://www.b17.ru/article/56840/ pisałam już o tym, jak dziecko porzuca swój wewnętrzny świat, aby zadowolić rodziców. Ponadto dziecko czasami rezygnuje ze swoich cech, gdy jego rodzice nie uważają tych cech za dopuszczalne. Podam małą ilustrację, aby było to jaśniejsze: Dawno, dawno temu była dziewczynka Masza. Uwielbiała spacerować z chłopcami po podwórku, komunikować się z nimi, jeździć na huśtawce, grać w berka i „gry wojenne”. ALE! Jej rodzicom wcale się to nie podobało. Woleli spokojne zabawy w towarzystwie sióstr Maszy i oglądanie telewizji. Gdy tylko zauważyli Maszę bawiącą się z chłopcami na podwórku, natychmiast wezwali ją do domu. I powiedzieli jej: „Dziewczyny nie powinny się tak zachowywać”, „powinieneś być spokojniejsza”. A Masza słuchała uważnie i stopniowo zaczęła tłumić swoją towarzyskość i zainteresowanie aktywnymi grami. Przystosowała się do tego, co wspierali i akceptowali jej rodzice. Dorastała jako spokojne i ciche dziecko. Kiedy dorastała, Masza zaczęła zauważać, że niektóre dziewczyny z jej szkoły zaczęły ją irytować. Dotyczyło to przede wszystkim dziewcząt, które kłóciły się z nauczycielami, czasem mówiły szorstko, a nawet niegrzecznie, brały czynny udział w wydarzeniach sportowych i były zbyt zrelaksowane. Od czasu do czasu te dziewczyny naśmiewały się ze skromności Maszy i dokuczały jej. W tych chwilach Masza czuła się bezradna i bezbronna. W ogóle nie zdawała sobie sprawy ze swojej zazdrości wobec tych dziewcząt. Uważała ich zachowanie za dziwne i niezgodne z normami. Części te mogą ze sobą konkurować. Na przykład: Część dorosła może odczuwać potrzebę wstania wcześnie rano, przygotowania się i pójścia do pracy. A część dziecięca może chcieć w tym czasie zostać w domu, a nieco później wybrać się na przejażdżkę rowerem. Konflikt ten można rozpoznać i skutecznie rozwiązać. Jeśli jakaś część Ci się nie podoba, wydaje Ci się, że jest ona nie do przyjęcia dla innych osób. W rzeczywistości często kryje się za tym niezaspokojona potrzeba, np. dziecko nie otrzymało miłość od dzieciństwa i uczucie. Dorastając, nauczył się nie pokazywać innym tej części swojej osobowości, która pragnęła miłości i uczucia. Ta część zdawała się być oddzielona od świadomości. Jednocześnie inne osoby, u których ta część (którą on wydzielił) jest aktywna, przeszkadzają i rzucają się w oczy. Co więcej, im bardziej część osobowości jest oddzielona, ​​tym częściej ta część będzie znajdować się u innych ludzi. To właśnie ta część będzie postrzegana jako „wróg”. W psychologii zjawisko to nazywa się projekcją. Osoba widzi części swojego „ja”, które oddzieliła, w innych ludziach, ale w sobie ich nie rozpoznaje. Im większe ignorowanie części, tym większa jest jej siła. Zignorowane gromadzą energię i kumulują się, aż osiągną punkt krytyczny. Co się dzieje, gdy się kumuluje? Nagle przejmuje rolę odrzuconej części osobowości. W przypadku separacji złości może ona nagle wybuchnąć. Ktoś inny odgrywa rolę odrzuconej przez osobę części. Odrzucona część, której sama osoba nie jest świadoma, może być widoczna dla innych. W przypadku odrzuconej złości można zauważyć zmarszczone brwi, zaciśnięte szczęki, napiętą postawę, ostrą intonację i uwagi krytyczne. Każdemu z nas trudno jest zaakceptować swoje odrzucone części. Bardzo często negatywne uczucia (gniew, strach, zazdrość, chciwość, drażliwość) są odrzucane. Bardzo ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że odrzucone części mogą być również przydatne. Na przykład gniew jest niezbędny do ochrony. Jeśli mówimy o współzależności, to każda z trzech ról w trójkącie Karpmana: ofiara, prześladowca, wybawiciel, ma swoją własną odrzuconą. części, których przywrócenie pomoże wyrwać się z trójkąta . Więcej o trójkącie Karpamana i jego rolach oraz o tym, jak się z nich wydostać, możesz przeczytać w wybranych artykułach na temat współuzależnienia: https://www.b17.ru/selected/178/ Kiedy odrzucone części zostaną przywrócone, uczucie złości może pojawić się nienawiść lub uraza do Twoich bliskich, rodziców lub do Ciebie. Jest to bardzo ważne/41412/