Dlaczego tak trudno być sobą? Czy dzieje się tak dlatego, że bycie sobą oznacza życie każdą komórką ciała i każdą sekundą? A że czasami odczuwanie życia może być bolesne? Czy dlatego, że nie jest to akceptowane w społeczeństwie, a nadmierna żywotność i otwartość w oczach innych może wywołać wyśmiewanie, zaskoczenie i odrzucenie? Czy dlatego, że w dzieciństwie swobodna egzystencja dziecka jest kształtowana rodzicami i społeczeństwem, ich zdaniem, dziecko przyzwyczaja się do ograniczeń i uczy się być wygodnym dla dorosłych, a gdy dorasta, zatrzymuje się nawet tam, gdzie może, ale jest przyzwyczajone do niewiedzy i nie pokazywania prawdy o sobie siebie? Prawdopodobnie nie ma jednoznacznej odpowiedzi na te pytania. Ale nadal jest to smutne, że tak trudno rozpoznać swoje prawdziwe ja, ukryte w tajemnych zakamarkach duszy i Być sobą... I miło jest pomyśleć, że można się tego nauczyć. , wydobądź się z nagromadzonej rudy i przetnij ją jak drogocenny kamień i poznaj swoją prawdziwą wartość i podaruj jej świat, i podaruj sobie spokój.