Modlitwa i świadomość człowieka Modlitwa uwalnia człowieka od stresu, pozwala ciału odbudować się i zmobilizować. Podczas głębokiej modlitwy niszczone są patologiczne połączenia w mózgu, co przyczynia się do powrotu do zdrowia. Marks powiedział: „Religia to opium dla ludu”. Przez cały czas naszemu ludowi pomagała wiara i modlitwa. To wiara zawsze poprzedza uzdrowienie. Wiara w to, że człowiek wyzdrowieje, pomaga organizmowi odbudować się i znaleźć w sobie rezerwę sił. Wiara w uzdrowienie poprzez modlitwę wcale nie powinna prowadzić do odmowy pomocy lekarskiej. Przecież Pan Bóg posyła nam lekarzy. A oto jedna z wielu definicji modlitwy: „Modlitwa jest doświadczeniem wierzącego, opartym na mentalnym odwołaniu się do Bożej istoty w stanie uwielbienia, wdzięczności i prośby. Modlitwa to słowa lub ustalony tekst wyrażający ten stan.” [Słownik języka polskiego 1989 – s. 400] Na Uniwersytecie w Arizonie (USA) na międzynarodowej konferencji „Najnowsze osiągnięcia nauki o świadomości” Walery Slezin mówił o swoim odkryciu fenomenu szczególnego stanu człowieka świadomość powstająca podczas modlitwy - stan „powolnego czuwania”. Na jawie w mózgu dominują szybkie rytmy bioprądów, co obserwuje się także podczas snów w tzw. fazie REM. Jednak obok snu „szybkiego” występuje także sen „powolny”, w którym dominują wolne rytmy bioprądów. Prawo symetrii tego wymaga: skoro istnieje „powolny sen”, musi też nastąpić „powolne czuwanie”. I rzeczywiście istnieje - to modlitwa wyłącza korę, na chwilę uwalnia człowieka od ziemskich zmartwień i sytuacji neurotycznych. Ponadto normalne funkcjonowanie wszystkich trzech poziomów świadomości determinuje zdrowie psychiczne człowieka. Podczas modlitwy biorytmy mózgu ulegają znaczącym zmianom; mózg emituje głównie rytmy delta o częstotliwości 2-3 Hz. A pod koniec modlitwy rytm impulsów elektrycznych mózgu natychmiast powraca do zwykłego rytmu alfa (8-12 Hz) i beta (13-30 Hz). Ustalili to pracownicy Instytutu Badań Psychoneurologicznych im. V.M. Bekhtereva.