Janet Woititz zidentyfikowała kilka mitów, które wnosimy w nasze relacje z płcią przeciwną. Mity mają swoje korzenie w dzieciństwie i często rodzą się w rodzinach dysfunkcyjnych. 1) „Wchodząc z Tobą w bliską relację, zatracę siebie” Prawda: zdrowe relacje poszerzają granice Twojego „ja”, a nie je wchłaniają. Podstawą tego mitu jest strach przed utratą samego siebie objawia się, po prostu cały czas wpływa na ciebie czyjaś opinia. 2) „Jeśli dowiesz się, kim naprawdę jestem, odwrócisz się ode mnie” Prawda: nie jesteś aktorem, za jakiego się uważasz, a twój kochanek już rozumie, kim naprawdę jesteś - i nadal pozostaje z tobą! kryje się strach przed ujawnieniem się (próba bycia doskonałym). 3) „Jeśli zdasz sobie sprawę, jaki jestem niedoskonały, opuścisz mnie” Prawda: nikt nie jest doskonały, nie ma ludzi idealnych. U podstaw leży strach przed porzuceniem. Trzeba zrozumieć, skąd biorą się te uczucia, a także odbudować relacje w taki sposób, aby czuć się bezpiecznie. 4) „Jesteśmy jednością” Prawda: Ja jestem Ja, Ty jesteś Ty , i z tego „my” powstaje to, co opiera się na dziecięcym uczuciu. Czego oczekujesz od miłości, jaką wewnętrzną pustkę chcesz nią wypełnić. 5) „Jeśli jestem bezbronny, to prędzej czy później doprowadzi złe konsekwencje” Prawda: w rzeczywistości wrażliwość może mieć zarówno złe, jak i dobre konsekwencje, ale bycie bezbronnym jest warunkiem budowania bliskich relacji. 6) „Nigdy nie będziemy się kłócić ani osądzać” Prawda: każda para od czasu do czasu się kłóci, a partnerzy krytykują swoje zachowanie. Mit opiera się na tłumionej złości. W ten sposób nie staję się niebezpieczny dla innych, ale niebezpieczny dla siebie. W zdrowych związkach sytuacje konfliktowe pojawiają się okresowo. Dzieje się tak, gdy jedna osoba robi coś, co denerwuje drugą i przez to wywołuje w niej złość. Konieczne jest omówienie sytuacji, w których jeden z partnerów zaczyna się złościć, przestudiowanie przyczyn tego stanu i uzgodnienie, jak ich nie powtarzać. 7) „To ja jestem winien wszystkich kłopotów. Jestem okropną osobą.” Prawda: w rzeczywistości niektóre problemy są tak naprawdę wynikiem twoich błędów, a inne nie. Opiera się na poczuciu winy i wstydu. Poczucie winy objawia się poczuciem, że robię wszystko źle. Wstyd charakteryzuje się poczuciem niegodności i towarzyszy mu poczucie, że nie jesteś wystarczająco dobry. Oto, jak możesz zareagować na problematyczną sytuację: „Przyjrzyjmy się temu niezależnie od tego, kto jest winny. Zarówno ty, jak i ja staraliśmy się robić to, co było najlepsze. Musimy tylko dowiedzieć się, co poszło nie tak.” 8) „Muszę być cały czas szczęśliwy, żeby zasłużyć na miłość” Prawda: w prawdziwym świecie czasem ludzie są szczęśliwi, a czasem nie. Podstawą jest poczucie straty, jakiego doświadcza człowiek. Ten strach powoduje poważny konflikt: „Wiem, że to może się wkrótce skończyć. Nie mogę przeżyć takiej straty, więc nie mogę się zrelaksować i muszę trzymać się partnera”. 9) „Będziemy sobie ufać całkowicie i całkowicie od samego początku” Prawda: w rzeczywistości zaufanie buduje się stopniowo. Na zaufanie składają się następujące elementy: szacunek dla swoich uczuć, szczerość, wolność, stabilność, zaangażowanie (dla obu partnerów), pewność siebie. 10) „Wszystko zrobimy razem, bo jesteśmy jednością.” Prawda: w prawdziwym życiu partnerzy spędzają czas razem, samotnie i z przyjaciółmi. W rodzinie dysfunkcyjnej granice są często zatarte i nie zdefiniowany. 11) „Przewidujesz wszystkie moje potrzeby i pragnienia” Prawda: w prawdziwym życiu, jeśli nie komunikujesz jasno swoich potrzeb i pragnień, inni raczej się o nich nie dowiedzą. Opiera się to na Twoich oczekiwaniach. Jako dziecko nauczyłeś się, że jedynym sposobem, aby się chronić, jest nie oczekiwać niczego od nikogo. Ta trudna decyzja sprawia, że ​​czujesz się chroniony. Zdrowy związek obejmuje oczekiwania, a także wzajemne zobowiązanie się do ich spełnienia. Bardzo ważne jest, aby rozmawiać i opowiadać sobie nawzajem o swoich pragnieniach i potrzebach. 12) „Jeśli nie będę stale kontrolował sytuacji, nastąpi chaos”. Prawda: w prawdziwym świecie..