Desplazja stawów biodrowych u dzieci to poważny problem. Za przyczyny tej patologii uważa się czynniki zewnętrzne występujące podczas porodu, takie jak nagłe „wyciągnięcie” dziecka podczas cięcia cesarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, podczas cięcia cesarskiego zwichnięcia spowodowane pośpiechem są stałe i nie dotyczą tylko stawów biodrowych. Ze strony lekarzy taktykę prowadzenia działań z dużą szybkością uzasadnia fakt, że aby zapobiec przedostaniu się znieczulenia z organizmu matki do organizmu dziecka, starają się zrobić wszystko szybko. Do wewnętrznych czynników pojawienia się dysplazji stawów biodrowych zalicza się: - niedorozwój jąder w obecności chorób zakaźnych w czasie ciąży - genetycznie zdeterminowaną predyspozycję do dysplazji stawów biodrowych. U dziewcząt predyspozycja ta jest większa. Rozpoznanie dysplazji stawów biodrowych następuje już we wczesnych stadiach rozwoju dziecka. Podczas badania u ortopedy można zobaczyć, jak lekarz rozkłada nóżki dziecka na boki. To badanie diagnostyczne jest jednym z najważniejszych testów pozwalających wykluczyć zwichnięcie stawu biodrowego. Od strony obecności zwichnięcia zwykle pojawia się kliknięcie, czasem ledwo zauważalne, występuje również ograniczenie ruchów stawu, zauważalne tylko dla specjalisty. Dlaczego pytacie tylko specjalistę, na co odpowiedź może być taka, że ​​wzmożone napięcie u dzieci w pierwszych miesiącach i ograniczenie w stawie może rozpoznać jedynie doświadczony ortopeda. Ultrasonografia jako metoda diagnostyczna jest uzasadniona do sześciu miesięcy, po czym stosuje się prześwietlenia rentgenowskie. Nierówności fałdów pośladkowych nie są wiarygodną metodą diagnozowania dysplazji, chociaż od strony zwichnięcia zewnętrznie można dostrzec skrócenie długości kończyny dolnej, może także wystąpić rotacja zewnętrzna stopy. A fałdy na pupie dziecka mogą być nierówne i normalne. Zadaniem masażysty w przypadku dysplazji stawów biodrowych jest złagodzenie wzmożonego napięcia w kończynach dolnych, poprawa krążenia krwi w stawie poprzez aktywny wpływ na warstwę mięśniową pleców. , pośladki i nogi. Poprawiając krążenie krwi, poprawia się odżywienie tkanki chrzęstnej, nerwów i więzadeł. Do formowania panewki specjalista wykorzystuje elementy terapii ruchowej i lekkich technik manualnych. Oprócz masażu w przypadku tej patologii rodzicom zaleca się również stosowanie poduszki Freik, rozkładanie nóg na piłce, gimnastykę w wodzie, w celu zapobiegania w nocy podczas przewijania, kilkakrotnie używaj złożonej pieluszki między nogami w prostszej formie; , to noszenie pieluch o jeden lub dwa rozmiary większe. Po upływie sześciu miesięcy ważne jest, aby rodzice zwracali uwagę i starali się, aby dziecko nie przegapiło etapu rozwoju motorycznego – raczkowania. Przez pierwsze dwa miesiące raczkowanie dziecka następuje odruchowo, gdy jego stopy są uciskane i podrażniane; później raczkowanie następuje na skutek własnego wysiłku. W takim przypadku możesz pomóc dziecku, umieszczając dłoń pod brzuchem. Na początku „na brzuchu” lub „po partyzancku”, później – gdy plecy, nogi i ręce staną się silniejsze – dziecko zacznie już naprawdę pełzać. Dla lepszej przyczepności zaleca się czołganie nago po mniej lub bardziej twardej powierzchni. Jeśli jest to sofa, to lepiej zdjąć śliską narzutę – ceratę – i zostawić dziecko w pieluszce. Jednak dopóki dziecko nie opanuje umiejętności raczkowania, nie warto go kłaść, bo tak Nierzadko zdarza się, że dziecko „dzioba” nosem podłogę i czoło. Tak więc w przypadku dysplazji stawów biodrowych ważna jest gimnastyka, leczenie pozycyjne, masaż, stosuje się również elektroforezę z różnymi lekami (wapń, aminofilina itp.) Oraz leczenie parafiną. Warto zwrócić uwagę na jedną ważną rzecz - przy tej patologii surowo zabrania się pionizacji dziecka z podparciem na nogach, ruchów „tanecznych” i korzystania z chodzików. Niektórzy lekarze zalecają dbanie o nóżki dziecka i nie wahanie się wpychać go do wózka (oczywiście nie za każdym razem) do trzeciego roku życia..