Od autora: Artykuł został w całości opublikowany w czasopiśmie Wschodnioeuropejskiego Stowarzyszenia Terapii Egzystencjalnej „EXISTENTIA: psychologia i psychoterapia” 2012 (5) W moim mieście od od pewnego czasu prowadzę grupy szkoleniowe „Wprowadzenie do konsultingu”, których uczestnikami są młodzi koledzy. Zakres poruszanych tematów jest ustalany na podstawie ich życzeń. Temat „pracy z niezmotywowanymi klientami” został przez kolegów podkreślony jako złożony: budzi wiele odczuć i pytań. Zwracam uwagę na niektóre jego aspekty. Być może te refleksje zwrócą Twoją uwagę na Twoje własne procedury w pracy z klientami, których można nazwać pozbawionymi motywacji. Możesz także podzielić się czymś od siebie... Duet to początkujący terapeuta i niezmotywowany klient. Często niezmotywowany klient jest łączony z początkującym terapeutą. Dzieje się tak dlatego, że do niezmotywowanego klienta jest trudniej dotrzeć doświadczeni terapeuci: trzeba się umówić i być może poczekać na swoją kolej; terapia jest kosztowna, a niezmotywowanemu klientowi szkoda pieniędzy – nie jest dla niego jasne, po co miałby wydawać aż tyle pieniędzy. Poza tym doświadczeni terapeuci, którzy mają już własną, ugruntowaną praktykę, mają możliwość wyboru, z kim będą pracować. Wyczuwają trudnych, pozbawionych motywacji klientów poprzez „wąchanie” i nie spieszą się z reagowaniem na ich wątpliwe pragnienie poddania się terapii. Doświadczeni koledzy sugerują, aby tacy klienci zwracali się do bezpłatnego ośrodka lub do kolegów, których koszt za godzinę jest niższy: „Nie cierpiałeś wystarczająco, abym ci pomógł” – tak czasami mówił A.E. Alekseychik do członka grupy na swoich seminariach. który nie był w tym momencie gotowy do poważnej pracy. Jeśli nie jesteś gotowy, dojrzalszy, choruj częściej, abyś chciał wyzdrowieć. Bez wątpienia ma to sens, ale w przypadku nowego terapeuty sytuacja jest zupełnie inna. Klientów jest niewielu. Każdy z nich jest czasami na wagę złota, ponieważ programy szkoleniowe mają określone wymagania. Zgodnie z warunkami programu początkujący kolega musi przejść określoną liczbę superwizji i opisać zrealizowane przypadki. Koledzy bez doświadczenia są zainteresowani jakąkolwiek praktyką Na początku praktyki wszyscy są w podobnej sytuacji, dlatego jestem ze zrozumieniem, ale bez współczucia dla kolegów, którzy częściej mają do czynienia z niezmotywowanymi klientami, w przeciwieństwie do swoich doświadczonych kolegów pomyśl, że jest pewna sprawiedliwość i wielka korzyść w tym, że nowicjusze mają tak dobrych i surowych nauczycieli – niezmotywowanych klientów. To właśnie oni pomagają naprawdę opanować istotę terapii już na jej pierwszych etapach. Moim zdaniem praca z niezmotywowanym klientem powinna być równie płynna, dokładna, świadoma i piękna, jak wykonywanie na przykład ćwiczeń qigong. Niewiedza klienta i „brak motywacji” są ze sobą powiązane. Rzeczywiście, trudno jest mieć własną wolę, własne pragnienia na nieznanym sobie terytorium. Klient, który przychodzi na terapię po raz pierwszy, może czuć się zdezorientowany. Dlatego ważne jest, aby go zorientować, pomóc mu zrozumieć, co może się wydarzyć na terapii, jakie możliwości niesie ze sobą przestrzeń terapeutyczna dla początkującego psychologa być pomocne w przedstawieniu klientowi tego, co może się wydarzyć w terapii. Na początku mojej praktyki terapeutycznej miałem pewien tekst, który oczywiście zmieniał się w zależności od tego, kto był przede mną. Następnie pracowałam w Ośrodku Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej Rodzinie i Dzieciom. A przede mną mogła stać dziewczyna, osoba starsza, nastolatka z rodzicami lub bez rodziców itp. Dla wszystkich moich klientów przyjście na konsultację odbyło się bez warunków finansowych, ponieważ... ww. Centrum było agencją rządową podległą Departamentowi Ochrony Socjalnej. Wielu przybyłym osobom nauczyciele, lekarze, pracownicy socjalni, funkcjonariusze organów ścigania lub po prostu znajomi polecali wizytę u psychologa. Kiedy odwiedzając mnie klienci mówili mi, że nie mają pojęcia lub mają niejasne pojęcie o tym, co dzieje się w gabinecie psychologa,/