Świadomość i samowsparcie. (Dwa aspekty podejścia Gestalt, które są przydatne dla każdej osoby.) Uważność to praktyka zwracania uwagi na siebie. Skanujemy środowisko, świat zewnętrzny. Zawsze szukamy czegoś, co będzie w stanie zaspokoić nasze potrzeby. Jedzenie, ciepły dom, osoba, z którą można porozmawiać i przytulić się. Książka lub film, który zapewni rozrywkę. Teraz piszę ten post i zaspokajam swoją obecną potrzebę poczucia własnej wartości i samoafirmacji. Jeśli Świadomość, jak promień światła, płynie łatwo, nie zatracając się w przeszłych rozczarowaniach i katastrofalnych oczekiwaniach, bardzo łatwo połączę swoje napięcie. ciała, moje przemyślenia na temat świadomości w ostatnim czasie i niepokój związany z rekrutacją grupy szkoleniowej dla terapeutów Gestalt z potrzebą utwierdzenia się poprzez napisanie tego posta. Jeśli zwątpię w któreś z powyższych, to poszukam innych sposobów na rozładowywanie napięcia – jedz , spać, oglądać film, czytać 10 razy o świadomości w książkach, wymagać od syna, aby dobrze radził sobie w szkole itp. Jasność świadomości wspierana jest osobistą odwagą, by dla samego dobra odrzucać wszystkie zwykłe „powinieneś” i „powinieneś” „dzisiaj zaryzykuję i spróbuję inaczej”. To odwaga rozpoznania siebie takim, jakim jestem – z jakimi – w takim razie – umiejętnościami i z jeszcze większymi ograniczeniami. Jeśli porzucę szkolne kryterium „dobro czy zło”, wówczas zadanie życiowe stanie się dla mnie zadaniem twórczym. Nie szukam rozwiązania. Tworzę rozwiązanie i w trakcie tego procesu poznaję siebie, uświadamiam sobie, że potrafię złożyć kilka słów w zdanie. Z kilku propozycji zbuduj tekst. Pamiętam coś o „Świadomości” i o „Paradoksalnej Teorii Zmiany”. Mogę podjąć się tego postu bez zmuszania się do ponownego czytania teorii, bez konieczności studiowania książek o tym, jak poprawnie pisać posty itp. Bez zmuszania się do tego. ten post odkryje ukryte sekrety tych słynnych koncepcji Gestalt. Mogę robić, co chcę, ufając sobie, że nie osiągnę idealnego rezultatu, co z pewnością miałam na myśli, zasiadając do tego wpisu. Ufając, że będę odporna i nie poddam się w obliczu krytyki, zwłaszcza własnej, wtedy moje umiejętności pisania takich tekstów wzrosną. Umiejętność tworzy piękno. Piękno to przyjemność. I zmienię się w kierunku, którego pragnę. Jest to wyraźne zastosowanie zasady paradoksalnej teorii zmiany – aby się zmienić, stań się tym, kim jesteś. Korzystając z okazji zapraszam na program szkoleniowy dla specjalistów Gestalt „Podstawy podejścia Gestalt” I etap w Moskwie.