„Niech z ust waszych nie wychodzi żadne słowo zepsute, lecz tylko dobre, budujące wiarę, aby przyniosło łaskę tym, którzy słuchają. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, przez którego zostaliście zapieczętowani na dzień odkupienia” (Efez. 4:29-30) (Apostoł Paweł w Liście do Efezjan)********** ********* **************************** Ludzi przyciąga piękno mowy, piękno mowy umiejętność pięknego mówienia – nie bez powodu ktoś powiedział, że umiejętność wyrażania swoich myśli (i dodam – uczuć!) to cecha królów! Ale dlaczego ktoś czasami chce sprośnie mówić w życiu lub na terapii? Z drugiej strony, w naszych czasach permisywizmu ludzie robią, co im się podoba: kiedy wykładałem na uniwersytecie, studenci i studentki przechodzili obok mnie w drodze na studia, a wulgaryzmy były wśród nich wyrażane bardzo swobodnie, wiele osób robi sobie tatuaże , przeprowadzać eksperymenty seksualne, ponieważ pozwoliły na to WHO i ONZ, i wiele więcej. Mam na myśli to, że w naszych czasach kompas moralny wielu ludzi jest tak zagmatwany, że nawet o tym nie wiedzą. Jednak w ortodoksji wulgarny język jest uważany za grzech śmiertelny nawet podczas ciężkich prób, kiedy dana osoba umarła i jego. dusza przechodzi przez osobliwe punkty kontrolne, ciemne siły są surowo proszone o grzech języka. Demony mają zwoje, które zapisują, gdzie, kiedy i jak dana osoba wyraziła się wulgarnie. To właśnie nazywają „skażeniem”. Jeśli nie było pokuty za grzech języka, demony zabierają duszę do siebie. Te. wulgarny język oznacza zniewolenie przez siły zła. Oto święta istota grzechu nieprzyzwoitych wyrażeń. Myślę, że każdy, kto przeklina/mówi wulgaryzmy, po rozmowie odczuwa nieprzyjemne uczucie w klatce piersiowej? Tutaj jest to sucha pozostałość w duszy po przekleństwach. To prawda, że ​​​​są miejsca, w których praktycznie nie można obejść się bez takiego słownictwa, ponieważ jest to tam kulturowa norma: budowa, wojna, strefa. Ale warunki życia to jedno, a sposób, w jaki człowiek je przeżywa, to drugie! Na co sobie pozwala? Dlaczego używamy przekleństw? Głównie po to, by wyrazić negatywne uczucia, chociaż wszelkie uczucia też. Werbalizacja uczuć jest bardzo ważna, podobnie jak ich świadomość, ponieważ prowadzi nas do samowiedzy i świadomości. Przejdźmy teraz do psychoterapii: psychologowie starają się wyrażać uczucia swoich klientów i zachęcać do tego procesu, a klienci rozumieją, że otrzymują pozwolenie. używać wulgarnego języka. Ponieważ jest to ich zwykły sposób werbalizacji i realizacji swoich uczuć i emocji. To bardzo wygodne, że w kilku słowach możesz wyrazić całą gamę swoich stanów i uczuć. Najważniejsze, że klient dochodzi do wglądu, jest w stanie odmrozić i proces się rozpoczyna. Jednak, jak zauważyłem, w tym względzie ludzie łatwo wykraczają poza to, co dozwolone, jakby nie zauważając świętej istoty tego słowa. I za pomocą takiego słownictwa następuje duchowa profanacja duszy ludzkiej. A żeby się z tego wyleczyć i oczyścić, potrzebna jest osobna terapia. Przykład z równoległego obszaru: jak lekarz pomógł Wysockiemu przestać pić. Aby złagodzić objawy odstawienia, lekarz przepisał mu specjalne pigułki narkotyczne. A piosenkarka uzależniła się od nich. Otrzymując pozwolenie na przeklinanie podczas sesji, klient utrzymuje dysfunkcjonalne przekonanie: „Przeklinanie jest normalne”. Związek między alkoholem a wulgarnym językiem można również nazwać samopodtrzymującym się wzorcem zachowania. Jestem zatem pewien, że wulgaryzmy same w sobie są takie jest objawem nerwicy i należy je leczyć tak samo, jak myśli obsesyjne, zamiary samobójcze i inne objawy zaburzeń psychicznych. Rozważanie sakralnej istoty przeklinania nie będzie pełne bez zrozumienia strony merytorycznej tych wyrażeń, która poświęcona jest: kazirodztwo z matką, akty homoseksualne, seks moralny i analny, narządy płciowe, rozwiązłe zachowania seksualne, rozwiązłość Zatem przeklinanie jest rodzajem narzędzia przezwyciężania tabu seksualnych i jest całkowicie seksualizowane. A kiedy ktoś przysięga, w swojej wyobraźni pokonuje te zakazy seksualne i realizuje je!)