Od autora: Artykuł ukazał się na blogu Aleksieja Pelevina „Pomóc psychologowi wojskowemu” i zawierał zdjęcia z mojej podróży służbowej podczas Igrzysk Olimpijskich w Soczi i AdlerCel artykułu:1. Przeszkolić specjalistów pracy psychologicznej w zakresie algorytmu realizacji metody rysunków fraktalnych;2. Zaznajomienie specjalistów pracy psychologicznej z rozszyfrowywaniem wzorów fraktalnych;3. Zapoznanie specjalistów pracy psychologicznej z psychokorektą i psychorehabilitacją personelu wojskowego metodą rysunków fraktalnych. Metoda rysunków fraktalnych pojawiła się w 1991 roku na jednym z seminariów zdrowotnych poświęconych zapotrzebowaniu na zdolności rezerwowe człowieka i sposobom ich samorealizacji. Stopniowo opracowano technologię stosowania tej metody oraz metodę analizy i diagnozowania wzoru, którą nazwano „fraktalem”. Nowością i atrakcyjnością tej metody było to, że w dość oryginalnej, nieskomplikowanej i wcale nieuciążliwej dla osoby badanej technice spełniono jeden niezwykle ważny warunek każdego badania - wykluczenie wpływu świadomości osoby badanej na wynikach testu Autorami metody są psychologowie T. 3. Poluyakhtova i A.E. Komov. Są powszechnie znani ze swojej pracy w dziedzinie systemów opieki zdrowotnej i technologii informacyjnych w dziedzinie bioenergii. Ich metoda wzorów fraktalnych ma już ponad 20 lat. Podstawą tej metody jest zasada fraktali i fraktali jako takiej. Rysunek tutaj jest uważany za kontynuację osoby, jej małej części, projekcji. I ta mała część odzwierciedla wielką całość – osobę. Patrząc na rysunek, można zdiagnozować stan jego autora. W początkowym okresie badań stosowano dość prostą, ale skuteczną technikę pracy z energetycznymi funkcjami koloru. Umożliwiło to, stosując zwykły tripryzm, obserwację kolorowej tęczówki nad konturem postaci ludzkiej. Było całkowicie jasne, że każda osoba miała swoją własną, niepowtarzalną kombinację kolorów. Najbardziej zaskakujące było to, że w różnych stanach fizycznych i emocjonalnych ta sama osoba miała inną kombinację kolorów. Była to prawdziwa aura (powłoka energetyczna), której kolorystyka zawierała najciekawsze informacje o osobie. Najbardziej uderzające było to, że kolory dominujące w trypryzmie były tymi samymi kolorami, które dominowały w rysunku. Każdy słuchacz malował komórki głównie kolorem, który dominował w kolorystyce jego aury, odzwierciedlonej w tripryzmie! Myślę, że chętnie przetestujesz tę metodę na własnej skórze. :) Zaczynamy! Technologia wykonania rysunku testowego Aby wykonać rysunek testowy potrzebne jest mniej więcej spokojne otoczenie i trochę wolnego czasu (około 1 godziny). Niezbędne narzędzia: ♦ zestaw kredek, pisaków i pisaków w jak największej liczbie odcieni kolorystycznych; ♦ kartka papieru A4; ♦ długopis czarny lub granatowy, a w skrajnych przypadkach czarny cienki flamaster. Jak rysować: 1. Połóż arkusz przed sobą poziomo. 2. Umieść kulkę pisaka w dowolnym miejscu kartki. 3. Zamykając oczy, narysuj ciągłą linię, starając się wypełnić jak największą powierzchnię arkusza w ciągu 45-60 sekund. 4. Linia powinna być wyraźna i dobrze narysowana. 5. Szybkość ruchu pióra jest średnia, bez ostrych pociągnięć. 6. Rysujemy spokojnie, z dużą liczbą przecięć w poziomie, w pionie i ukośnie, tworząc kształty okrągłe, owalne i wszelkie inne geometryczne, starając się urozmaicać kierunki linii i nasze ruchy, a także unikając częstych powtórzeń: kształty okrągłe; w kształcie pętli; 8 kształtów; figury geometryczne. Białe tło obrazu należy pozostawić idealnie czyste, bez plam, plam i napisów. UWAGA! Podczas malowania rysunku próbnego ołówki, pisaki i kolorowe pisaki (z zestawu ogólnego) należy zabierać tylko z zamkniętymi oczami. Kilka niezbędnych wskazówek: ♦ Pierwsze krokia koniec linii należy doprowadzić lub zaokrąglić do najbliższego punktu przecięcia. Jeszcze raz podkreślamy, że nie rysujemy linii ostro, ze średnią prędkością (ani bardzo szybko, ani bardzo wolno). Ręka powinna poruszać się swobodnie, jakby sama. Nie przedstawiaj znanych postaci (kwiatów, domów, drzew itp.) ♦ Stosunek dużych, średnich i małych komórek w obszarze rysowania powinien być bliski 1/3, czyli jedna trzecia duża, trzecia średnia, trzecia mała. ♦ Jeśli po otwarciu oczu zauważysz, że na rysunku znajduje się duża liczba dużych komórek, musisz zamknąć oczy i przez jakiś czas kontynuować rysowanie linii, starając się nie wychodzić poza granice arkusza. ♦ Podczas malowania należy pamiętać, że sąsiednie komórki oddzielone linią nie mogą być wypełnione tym samym kolorem. Jeśli komórki stykają się w jednym punkcie i są ułożone po przekątnej, jest to możliwe. ♦ Komórki należy zamalować bez pociągnięć, starannie i równomiernie. Staraj się zamalować najmniejsze komórki tylko długopisem. ♦ Możesz pomalować jedną komórkę lub określoną liczbę komórek jednym kolorem, ale nie więcej niż 10-15. Jeśli natkniesz się na ołówek tego samego koloru, co najmniej jedną komórkę należy zamalować, po czym ołówek wróci do zestawu ogólnego. ♦ Dopuszczalne i zalecane jest jednoczesne używanie podczas malowania ołówków, pisaków, kolorowych długopisów i długopisów żelowych. Metoda fraktalna została przetestowana na wielu osobach. Według ich recenzji wyniki są po prostu niesamowite, ponieważ za pomocą tej metody można nie tylko wyraźnie zidentyfikować problemy, ale także je skorygować. Praktyczne zastosowanie metody fraktalnej znacząco poprawia stan emocjonalny, psychiczny i fizyczny człowieka. Promuje jego rozwój duchowy i rozwój zdolności twórczych. Uważnie przestudiuj „klucz”. Staraj się zachować obiektywizm przy ocenie wyniku. Wykorzystaj wiedzę o wartościach testowych, aby stworzyć serię nowych wzorów fraktalnych, tym razem w celu korekty. DEKODOWANIE RYSUNKU FRACTALNEGO Wyraźne cechy charakteru, cechy indywidualne, cechy behawioralne i stan autora rysunku można określić na podstawie następujących parametrów: - charakter linii; - wielkość i konfiguracja rysunku; - wielkość i konfiguracja komórek; - kolorystyka rysunku, poszczególne dominujące kolory i odcienie. Jeśli rysunek zawiera charakterystyczne cechy, które zajmują do 60-75% jego powierzchni, oznacza to, że cechy i cechy charakteru autora, a także jego stan są wyraźnie wyrażone. Cechy zajmujące 30-35% obszaru rysunku wskazują na średni wskaźnik cech i cech charakteru.1. Analiza i dekodowanie informacji zawartych we wzorze fraktalnym rozpoczyna się od linii. Najpierw należy przyjrzeć się i ocenić jakość linii, za pomocą której narysowany jest zarys wzoru. Oceń, jak gładka jest linia, jak bardzo jest narysowana, kontrastowa i gruba. Konieczne jest oszacowanie prędkości rysowania linii. Określ, czy dana osoba była spokojna w momencie aplikacji, czy też była w stanie agresywnym. Wyraźnie narysowana linia oznacza pewność siebie, silny charakter, celowość i niezależność, dokładność, pracowitość, zaangażowanie - najczęściej jest to osoba kreatywna o elastycznym charakterze, marzycielka, nie zawsze stabilne emocje, czasami objawia się zwątpienie w siebie - stan bolesny, kompleksy, zauważalne zwątpienie Ostre, kanciaście narysowane linie - emocjonalne napięcie, stan stresu. Linie z płynnymi przejściami – stan harmonijny, stabilny. Układ linii w koncentrycznym okręgu, powtarzalność okrężna na rysunku – tendencja do stanów obsesyjnych, nerwic.2. Rozmiar i konfiguracja rysunku Mały rysunek (nie więcej niż 1/3 powierzchni arkusza) - z jednej strony kompleksy i niska samoocena, z drugiej - tendencja do egocentryzmu Średniej wielkości (około 2/3 powierzchni arkusza) i owalny obwód rysunku - najczęściej jest to wskaźnik zrównoważonypostać Duży rysunek (znacznie przekraczający 2/3 powierzchni arkusza) z liniami wystającymi poza arkusz to niestabilny stan emocjonalny, w niektórych przypadkach brak możliwości koncentracji. Prostokątny kształt obwodu obrazu jest prostoliniowy, często złożony z natury. Konfiguracja obrazu z dziwnie wyrażonymi „ogonami” na obwodzie to jasna indywidualność, oryginalność, a w niektórych przypadkach niestabilność charakteru. 3. Komórki. Konfiguracja i wymiary Komórki wzoru fraktalnego zawierają także wystarczającą ilość informacji o jego autorze. Gdy linia wielokrotnie przecina się w przestrzeni, uzyskuje się ogromną liczbę komórek o różnych rozmiarach, konfiguracjach i proporcjonalnych relacjach. Mogą być trójkątne, pętlowe, okrągłe, wydłużone itp. Komórki mogą ujawnić niezwykle interesujące szczegóły, a ich całość daje jasny obraz osoby jako jednostki. Harmonijne połączenie rozmiarów komórek na całym obszarze obrazu (1/3 dużych, 1/3 średnich, 1/3 małych) mówi o pewności siebie, determinacji, stabilności. Duża liczba dużych komórek jest swego rodzaju , otwarty charakter. Duża liczba średnich komórek - pracowitość, dokładność, pedanteria, obecność zdolności analitycznych, zamiłowanie do nauk ścisłych. Duża liczba małych komórek - złożoność, chęć szczegółowości, w niektórych przypadkach zwątpienie, ale zawsze dokładność i pracowitość. Gładkie, okrągłe komórki z niewielką liczbą geometrycznych kształtów - rozsądny, spokojny charakter, skłonność do kreatywności. Duża liczba geometrycznych kształtów - wyraźna skłonność do analizy, sceptycyzm w ocenach, bezpośredni, autorytarny charakter narysowane, kanciaste, nierówne komórki - niestabilność emocjonalna, irytacja, stres. Uważnie przeanalizuj geometryczne kształty komórek: a) zauważalna liczba komórek o geometrycznych kształtach uzyskanych po prostu przez przecięcie linii wskazuje na obecność silnego charakteru i obecność cech biznesowych. Ale jednocześnie zauważa się pewien kompleks zależności od nastroju; b) geometryczne kształty komórek, narysowane odpowiednimi ruchami ręki i wypełniające cały lub większość obrazu, wskazują na prosty, konserwatywny typ charakteru. osoba ta może posiadać także takie cechy jak determinacja i bezkompromisowość. 4. PlamyMałe czarne (kropkowane plamki) komórki - obecność jakości „poprzedniego” zdarzenia (o czym dana osoba myśli, dzieje się). Każda mała czarna plama świadczy o początku zmiany wydarzeń w teraźniejszości Zauważalna liczba średnich plam lub duża czarna plama - głód energii, brak mocy (niechciana praca, bezczynność). Duża lokalna ciemna plama jest poważnym problemem natury osobistej. 5. Charakterystyczne akcenty kolorystyczne. Duże czerwone krwinki - a predyspozycje do stanów obsesyjnych, lękowych. Wyraźna liczba średniej wielkości czerwonych plamek – napięcie, niestabilne emocje. Jedna lub kilka dużych brązowych komórek – długo nierozwiązane problemy w relacjach międzyludzkich. Duża liczba odcieni zieleni – naturalna zdolność organizmu do samoregulacji. Jedna lub kilka duże fioletowe komórki - stan niepokoju, agresja, ostry stres. 6. Kolor Czyste białe tło bez plam i plam - duża koncentracja uwagi, pracowitość, punktualność Przypadkowo lub celowo niezamalowane białe komórki wskazują na znaczny brak zapotrzebowania na cechy naturalne. O innych kolorach można powiedzieć co następuje: - Żółć cytrynowa - kolor nauczyciela, nauczycieli. - Kurczak żółty to kolor „przekaźnika”, przekaziciela informacji, komentatora. - Zielony kolor wszystkich odcieni to kolor zdrowej energii, optymalnej zdolności odporności i samoleczenia ciało, zdolność uzdrawiania.- Kolor niebieski: Niebieski to kolor spokojnej energii. Niebieski i ciemnoniebieski - kolor zimnej, obojętnej energii. Liliowy..