Od autora: Artykuł o niebezpieczeństwie punktu bez powrotu w związkach Relacje to proces dynamiczny. I jak w każdym dynamicznym procesie, kryzysy są nieuniknione. Powiedziałbym nawet, że konieczne. Sugerują, że model relacji jest przestarzały, że sposób, w jaki nawiązujesz relacje, nie przynosi satysfakcji ani jednemu, ani wszystkim uczestnikom związku (jeśli weźmiesz rodzinę, to członkom rodziny). W związku z tym musimy zmienić sposób, w jaki się ze sobą łączymy. Wszystko wydaje się proste, gdy tylko to, co dzieje się w związku, nie jest już satysfakcjonujące, od razu zaczynasz rozmawiać na ten temat ze swoim partnerem. Na przykład tak - coś mnie już znudziło, coś przestało mnie ekscytować tak bardzo jak kiedyś w kwestii seksu między nami (i tak dalej), porozmawiajmy o tym. Nasz związek jest dla mnie ważny, ale to, co powiedziałem (powiedziałem), martwi mnie. Jednak, jak pokazuje praktyka, takie rozmowy są raczej rzadkością niż normą w związkach. Istnieje wiele obiektywnych i mniej obiektywnych powodów. Nie są przyzwyczajeni do dzielenia się swoimi doświadczeniami z partnerem, obawą, że urazią i stracą partnera, obawą, że nie sprostają zadaniu, obawą, że zostaną uznani w rodzinie za osobę niezbyt dobrą, wstydem okazywania niezadowolenia, szczególnie jeśli partner bardzo się stara itp. Ale faktem jest, że w związku nie da się długo pozostawać w stanie frustracji, a rozmowa i tak zaczyna się, i to często od skandalu. Chociaż moim zdaniem jest to lepsze niż nie zaczynanie nigdy. Pozwól, że wyjaśnię dlaczego. Faktem jest, że gdy w związku regularnie doświadczasz niezadowolenia z tego, co się dzieje, kumulują się negatywne emocje wobec partnera. A ponieważ przewyższają wielkością przeciwne im pozytywne emocje, ich suma może okazać się nieproporcjonalnie większa niż całe dobro, jakie Ty i Twój partner zrobiliście dla Waszego związku. Myślę, że ta sytuacja z rotacją pozytywnych i negatywnych emocji rozwinęła się historycznie. Pozytywne emocje są oczywiście dobre dla rodziny, ale negatywne są obarczone jej śmiercią, więc te drugie są bardziej znaczące. Na przykład złość na mężczyznę za to, że nie poszedł na mamuta, może skutkować śmiercią jego rodziny z głodu. Jeśli zilustrujemy to relacjami, to bez wręczania żonie kwiatów na urodziny i zdobywania 10 punktów ze znakiem minus, można to zrekompensować jedynie otrzymaniem nie 10 równoważnych punktów dodatnich (zaproszenie żony do restauracji lub kupienie jej drogi pierścionek), ale co najwyżej zestaw 20, 30, a nawet 100 punktów dodatnich. Powtarzam jeszcze raz, że dla przetrwania gatunku było to wcześniej uzasadnione, a teraz czerpiemy korzyści z organizowania relacji między naszymi przodkami. Po co więc opisywałem całą tę arytmetykę. W przypadku związków (dowolnego rodzaju - przyjacielskiego, romantycznego, rodzinnego itp.) kumulacja tych samych punktów ze znakiem minus jest bardzo niebezpieczna. W tym przypadku istnieje możliwość przekroczenia tzw. „punktu bez powrotu”, kiedy to zdobyte w dowolnej ilości i w najbardziej bohaterski sposób dodatnie punkty nie będą już w stanie niczego skorygować. Dlaczego, pytasz - na przykład dlatego, że Twój partner nie będzie już na nie zwracał uwagi (punkty dodatnie), albo nie będziesz fizycznie w stanie zdobyć wymaganej liczby punktów, aby to zrekompensować. W końcu relacje są procesem zachodzącym w jednym organizmie (na przykład w rodzinie). A jeśli weźmiemy za przykład ludzkie ciało, to odpoczynek nerek na kilka dni i zatrzymanie filtracji krwi doprowadzi do śmierci reszty ciała, bez względu na to, jak nerki później przeproszą i oczyszczą krew z potrójną gorliwością - może już być za późno, ciało umrze (rodzina się rozpadnie). No cóż, rób tak, aby nie dojść do tego „złego” punktu – punktu, z którego nie ma odwrotu, albo też możesz go nazwać punktem niemożliwości. wznowienia, zmiany relacji. A do tego ważne jest, aby regularnie dzielić się w relacjach swoimi doświadczeniami, których doświadczasz będąc ze swoim partnerem. I to nie tylko „negatywną”, w przeciwnym razie możesz odnieść wrażenie, że wasz związek jest całkowicie negatywny, ale także „pozytywny”. I nie tylko udostępniaj, ale także omawiaj i rozwiązuj pojawiające się problemy. Do tego oczywiście w relacjach istnieje zaufanie, wzajemne zrozumienie, które.