Od autora: Submodalności badamy w ramach treningu ulubionych NLP - skuteczna komunikacja z podświadomością Submodalności to subtelne różnice w obrębie modalności. Modalność to sposób postrzegania świata. Widzimy (B – modalność wzrokowa), słyszymy (A – modalność słuchowa) i czujemy (K – modalność kinestetyczna). Submodalności, jak sama nazwa wskazuje, są różnicami w obrębie modalności. Na przykład obraz (modalność B) może być ciemniejszy lub jaśniejszy, kolorowy lub czarno-biały, umieszczony w reprezentacji wewnętrznej w różnych miejscach i w różnych odległościach. Dźwięk (modalność A) może być głośniejszy lub cichszy, głuchy lub głośniejszy, stereo lub mono. Wrażenia (K-modalność) mogą mieć różną intensywność, znajdować się w różnych miejscach, poruszać się lub stać. Submodalności dotyczą jedynie sposobu prezentacji informacji, a nie treści. Oglądając telewizję możesz rozjaśnić lub przyciemnić obraz, dodać kolory, usiąść dalej. Można także bawić się dźwiękiem. Jednocześnie treść się nie zmienia - program „Czas” poszedł tak, jak był i działa nadal. Jedyne, co się zmienia, to sposób, w jaki to postrzegasz. Używając submodalności, mózg koduje postawy. Bardzo ważna jest ocena działań, przedmiotów, wydarzeń: to jest moja kurtka, podoba mi się niebieski wazon, kocham Siergieja, denerwuje mnie sposób, w jaki tańczę itp. Są to różnice w postawach, kodowane za pomocą submodalności. To, czego nie lubimy, może być ciemniejsze, bardziej rozmyte i dalej w naszej wewnętrznej reprezentacji niż to, co lubimy. Głos osoby, której ufamy, może być głośniejszy i wyraźniejszy niż głos osoby, której ufamy mniej. I tak dalej. Każdy ma swój własny sposób kodowania. Pomimo tego, że zwykle istnieją pewne „trendy” (np. zwykle oddalanie się i zmniejszanie obrazu prowadzi do zmniejszenia intensywności doświadczenia), każda osoba będzie miała swój własny, unikalny dla niej zestaw submodalnych kodowań. Submodalność krytyczna. Zazwyczaj mózg wykorzystuje jedną submodalność w każdej modalności do zakodowania jednego parametru oceniającego. Jeśli zmienimy submodalność krytyczną, wszystkie inne również ulegną zmianie. Na przykład nieprzyjemna sytuacja może być mniejsza, ciemniejsza i zlokalizowana w lewym dolnym rogu, podczas gdy przyjemna sytuacja może być większa, jaśniejsza i zlokalizowana naprzeciwko. Zmiana rozmiaru i jasności nie prowadzi do zmiany oceny, ale zmiana pozycji zmienia także wszystkie inne submodalności. Jak możemy wykorzystać submodalności Kontrolując submodalności, możemy kontrolować ocenę. Czyli: zmień ocenę sytuacji z nieprzyjemnej na przyjemną (lub odwrotnie), usuń lub stwórz obsesje (na przykład objadanie się i palenie są obsesjami), zamień zamieszanie w zrozumienie, twórz i niszcz przekonania i wiele, wiele innych interesujących rzeczy Naszą uwagę można również kontrolować za pomocą submodalności. To jest jego „język dowodzenia”. Znając ten język, możesz z uwagą robić, co chcesz. Naszą percepcją również sterują submodalności. A zmieniając sposób, w jaki postrzegasz obecną sytuację, możesz zrobić wiele bardzo zabawnych rzeczy: kontrolować swój stan, usuwać niepotrzebne rzeczy (na przykład nie słyszeć przeszkadzającego hałasu), zauważać to, co inni przegapiają, dostrajać się tylko do tego, co się dzieje na zewnątrz lub całkowicie się zanurz. Submodalności są „językiem poleceń” służącym do zarządzania naszymi emocjami i stanami. Znając ten język, możesz wywołać w sobie pożądany stan, stworzyć nowy lub rozważyć cudzy. Możesz kontrolować swój stan twórczy, upijać się bez alkoholu i kaca lub nie spać przez kilka dni..