Od autora: Pragnienia są wizytówką człowieka. Jakie są pragnienia, taka jest istota człowieka, jego dusza, która objawia się, prześwieca lub jest tłumiona przez jego osobistą naturę i środowisko społeczne. Świadome pragnienia to intencje duszy, odpowiednio postrzegane przez osobę, inteligentnie i odpowiedzialnie przez nią ucieleśniane w codziennych realiach. Trudno dziś wyobrazić sobie osobę, która nie ma pragnień. Pragnienia są wizytówką jednostki. Pragnienia kumulują stopień rozwoju i kierunek zainteresowań życiowych. Większość ludzkości kieruje się nieświadomymi pragnieniami podyktowanymi przez społeczeństwo środowiska osobistego i rodzinnego, impulsów seksualnych i pokarmowych, które pod wieloma względami są determinowane nie tyle potrzebą wewnętrzną, ile naśladownictwem i podążaniem za „znaczącymi” wzorcami i stereotypami. Im bardziej człowiek jest rozwinięty, tym bardziej różnorodne i wieloaspektowe są jego pragnienia, wykraczanie poza rzeczywiste potrzeby niezbędne do podtrzymania życia, czyli następuje reorientacja pragnień z potrzeb fizycznych na pokarm duchowy. Dla dynamicznie rozwijającej się osobowości pokarm dla umysłu jest tak samo ważny jak powietrze. Stąd powstawanie pragnień, które nie opierają się na chęci ich zaspokojenia za wszelką cenę, ale na realizacji opartej na wytycznych wartościowych i podstawach ideologicznych. Właśnie w tej ewolucji pragnień od modelu nieświadomego do świadomej kontroli leży cała idea osobistej transformacji, gdy indywidualność coraz bardziej reaguje na impulsy duchowe, w wyniku czego osoba opuszcza krąg ograniczonych pragnień na rzecz aspiracji, które znacznie przekraczają ją pod względem głębokości i objętości. W ten sposób stopniowo pokarm dla umysłu staje się integralną częścią część duchowego posiłku, który nie opiera się już na motywującej myśli, ale na uczuciu, twórczej wiedzy. ENERGIA PRAGNIEŃ Pożądanie jest energią, impulsem, powstającym i emanującym ze splotu słonecznego, poprzez działanie kama manas – umysłu pragnień. lub niższy umysł. Pragnienie jest zawsze zabarwione (dosłownie i w przenośni) pewną emocją, ponieważ jest powiązane z astralnym/emocjonalnym centrum/czakrą Manipury, czyli Manipury - drugim najważniejszym (z trzech) polem cynobrowym miejsce energetyczne, kocioł namiętności i pragnień, zwierzęcy ośrodek, poprzez który osoba instrumentalna jest najczęściej kontrolowana przez Anunaki/Reptilian lub różne negatywnie spolaryzowane istoty astralne/demony. Kontrola ta może być częściowa lub całkowicie obejmować całą naturę osobową Podporządkowanie tego ośrodka wraz z pierwszym cynobrowym/alchemicznym ośrodkiem brzucha – sakralnym – czakrą Svadhisthana, świadomej kontroli – jest zadaniem żywotnym. Następnie trzecie pole cynobrowe – ośrodek brwiowy zabłyśnie w całej okazałości przemienionego trzeciego oka prawdy. W sercu wszystkich ludzkich pragnień znajdują się dwie podstawowe energie: motywacja i wola lub energia statyczna „CHCĘ” i energia dynamiczna. „MOGĘ”. Aby zjednoczyć te dwie energie, potrzebny jest pewien impuls lub siła napędowa – celowa myśl. Zatem pragnienia lub pragnienia są motywującym sygnałem pojawienia się pewnej myśli/fantazji, odciśniętej w ciele astralnym. człowieka i wymagający sedymentacji lub późniejszego zagęszczenia w materii fizycznej/rzeczywistości Kiedy motywowane „chcę” zostaje zintensyfikowane przez zaprogramowane „powinienem” i osoba kieruje swoją uwagę na praktyczne aspekty realizacji, wówczas tworzy się połączenie - Ja. CHCĘ - MOGĘ - ROBIĘ. PRAGNIENIE DUSZY I OSOBOWOŚCI Pragnienie to: przywiązanie do przedmiotów przyjemności, chęć posiadania, obejmująca całą gamę i zakres doznań zmysłowych, a także odzwierciedlająca potrzebę (doświadczenie), która przekształciła się w potrzebę. skuteczne myślenie o możliwości posiadania czegoś lub osiągnięcia czegoś w tym przypadku: przedmioty, działania, reakcje osiągane poprzez aktywność emocjonalną lub intelektualną. Pragnienia w swej istocie mają zawsze charakter osobisty. Jeśli jednak rozważymy pragnienia z punktu widzenia duszy, towówczas pojawiają się one przed nami jako intencje pochodzące z wyższych/wyrafinowanych planów/poziomów i postrzegane przez jednostkę jako jej własne motywy/pragnienia. Różnice pomiędzy pragnieniami duszy i ego są różnicami zdeterminowanymi kategoriami natury bezwarunkowej i warunkowej. pragnień duszy motywuje się ujawnieniem jednostce większych możliwości rozwoju i z reguły nie są one związane z potrzebami osobistymi, jak je uważa Maslow, jedynie z potrzebami duchowymi wyrażającymi się poprzez poznanie, samorealizację , wyrażanie siebie i samoidentyfikacja są istotne dla duszy. Jednakże są one integralną częścią (w przeciwieństwie do tej klasyfikacji) pragnień i marzeń. Pragnienia i sny są w swej istocie nieco inne, wytworem duszy i jej wewnętrznego dziecka/wewnętrznego nastolatka/wewnętrznego dorosłego. Wyższe pragnienia są osobiste sny, które zostały poddane obróbce „społeczno-termicznej” i które utraciły pierwotny, niezniekształcony smak życia w jego najbardziej niewyobrażalnych/niesamowitych formach. Innymi słowy, wyższe pragnienia częściowo tracą wiarę w możliwość realizacji „pozornie niemożliwych”. Zwykłe pragnienia nie są „wytworem duszy” i motywowane są potrzebami osobistymi i fizycznymi, które nie są pozbawione „dotknięcia społecznego”. Oznacza to, że często człowiek nie słucha rzeczywistych potrzeb fizycznych i/lub je ignoruje, a także nadmuchuje ego pragnieniami, często zastępując się nawzajem i wymagając coraz to nowych „poświęceń” - tymczasowych, fizycznych, emocjonalnych, ŚWIADOMYCH PRAGNIENIA Pragnienia stają się wówczas świadome, gdy człowiek kieruje swoją uwagę nie tylko na samą zdolność pragnienia czegoś, ale także na motyw leżący u podstaw danego pragnienia. Zrozumienie motywacji leżącej u podstaw pragnień prowadzi do zrozumienia, a co za tym idzie, zbadania pragnień, które kierują się odpowiednia skala wartości. Formy są wynikiem pragnień. Pragnienia stają się wówczas świadome, gdy zamieniają się w myślokształty. Im bardziej świadomy jest proces konstruowania myślokształtu w celu realizacji pożądanego pragnienia, tym lepszy wynik. Ponieważ wtedy, w przypadku zmiany priorytetów/pragnień lub ich niespełnienia/opóźnienia, świadomość nie skupia się na niezadowalających reakcjach emocjonalnych, które tworzą kompleks niższości/niepewności. MYŚLI I FORMY MYŚLI Jak potwierdzają źródła okultystyczne, formy myślowe są odrębne obiekty, które istnieją niezależnie od osoby w subtelnym świecie płaszczyzny mentalnej. Duetyka - system filozoficzno-etyczny i duchowo-praktyczny uważa formę myślową za formę myślotwórczego / myślotwórczego aspektu jedności. I ta jedność dotyczy interakcji dwóch trójkątów wewnątrz głowy: szyszynki - przysadki mózgowej - podwzgórza i ośrodka Alta (potylicznego) - ośrodka brwiowego Ajna i centrum tysiąca płatków lotosu - Sahasrara. Oznacza to, że kiedy krążenie pomiędzy tymi trójkątami jest wyrównane, wówczas mamy skoordynowany umysł, zapoczątkowany duchową intuicją, reagujący na wiedzę zmysłową duszy. Myśl jest lokalną esencją myślenia, jego mentalno-eteryczną i/lub astralną -fala eteryczna, manifestacja częstotliwości, która nie ma skończonej formy. Myślokształt jest rodzajem eterycznej kapsuły istniejącej w materii mentalnej i będącej wytworem ludzkiego myślenia, zawierającej pojęcie, matrycę formy i istniejącej odrębnie. Myślokształt różni się od myśli tym, że jest bardziej uporządkowany i reprezentuje całościową, kompletną formację. Myśl często może być niedokończona, mało zrozumiała i niejasna. „Wyrażona myśl jest kłamstwem”, jak mawiał Fiodor Iwanowicz Tyutczew powiedzieć. Myślokształt jest formującą siłą, na obraz której formuje się przejawiona forma. Skierowana wola i określona intencja konstruują niezbędną myślokształt, budując ją na płaszczyźnie mentalnej i ożywiając ją energią Duszy, aby następnie. przykuwają uwagę wewnętrznego obserwatora poprzez wizualizację i koncentrację. Myślokształty mogą tworzyć pola informacyjne (egregory) i bezpośredniowpływają na mentalność i styl życia/myśli ogromnej większości populacji, manipulując w ten sposób ich świadomością i wzorcami zachowań. Tworzenie myślokształtów zawsze opiera się na świadomym pragnieniu. Co prawda nie zawsze ma to charakter pozytywny i może mieć bardzo destrukcyjną siłę w przypadku negatywnej polaryzacji człowieka ISTNIEJĄ PODSTAWOWE ZASADY OPARTE NA TWORZENIU FORM MYŚLI: • Jakość myśli determinuje kolor • Jakość. myśli determinuje częstotliwość / falę / promieniowanie • Natura myśli determinuje formę • Pewność myśli determinuje klarowność konturu Zdolność do tworzenia myślokształtów to zdolność do materializowania pragnień jednostki, podyktowanych potrzebami Dusza UJEŻDŻANIE OD PRAGNIEŃ Pozbycie się pragnień, co oznacza ich kontrolę/zarządzanie lub odmowę, jest podstawą wielu praktyk duchowych. Nie jest to jednak gwałtowne kontrolowanie własnej natury i wcale nie eliminowanie niezbędnych/ważnych potrzeb, ale uwolnienie przestrzeni we własnej świadomości dla naturalnie cielesnych, zmysłowych i mentalnych impulsów inicjowanych przez duszę. Pozbycie się pragnień jest konieczne nie tylko do opanowania czy oczyszczenia wewnętrznej natury, ale także do bezpośredniego dotknięcia niezniekształconej kontemplacji Boga, Jego obecności w całej naszej istocie, dotknięcia Jego łaski. Jednak pozbycie się pragnień oznacza zniszczenie tego wszystkiego tworzyliśmy przez tak długi czas (świadomie lub nie) - myśli, pragnienia, aspiracje, pożądliwości i wiele innych - własne brzydkie lub niezbyt „budujące”, widmo w świecie zmysłowym lub astralnym. Przecież ten „budynek” nie tylko spowalnia nasz rozwój duchowy w świecie fizycznym, ale służy jako jeszcze większa przeszkoda w świecie zaświatów, gdyż zburzenie go, przyciągnięcie i nachylenie do ziemi będzie nie do zniesienia ciężarem , do swoich ciemnych lochów i jaskiń, zamiast swobodnego, niebiańskiego wznoszenia się w oktawach światła Pozbycie się pragnień samą siłą woli nie jest łatwe, a czasem nie wystarczy, bo gdy wola „odpoczywa” lub jest „nieobecna”, one znikną. powrócić w zmienionej i zawoalowanej formie Potrzebne jest coś jeszcze - wykrycie, rozważenie i różnicowanie, potem oddzielenie się od mentalnego zabarwienia (usunięcie racjonalno-mentalnych skorup), a dopiero potem rozproszenie poprzez odrzucenie, brak reakcji i odcięcie, rozpoznanie swoich wtargnięć. na inne części naszej istoty. Możliwe jest również przekształcenie niższych pragnień w wyższe aspiracje, które następnie zostaną zastąpione spokojnym, bezstronnym i zdystansowanym działaniem. Ale proces ten jest dłuższy i bardziej pracochłonny. Pozbywając się pragnień, badając i realizując intencje, zasadniczo przygotowujemy się do egzystencji w bardziej wyrafinowanych, przyszłych warunkach istnienia. ROZPROSZENIE PRAGNIEŃ Jednak pozbycie się pragnień nie zawsze eliminuj istniejące już fantomowe matryce świata astralnego i mentalnego. Dlatego ważne jest, aby móc nie tylko nie zanieczyszczać swojej przestrzeni energetyczno-informacyjnej, ale także móc ją oczyścić/rozproszyć, jeśli zajdzie taka potrzeba, działając lokalnie, a także przyczynianie się do ogólnego stanu ziemskiej noosfery. Rozproszenie pragnień polega przede wszystkim na oczyszczeniu własnej struktury biopola z niespełnionych myśli – pragnień i myśli – pragnień, które „zagnieżdżają się” w ciałach astralnych i mentalnych, zagęszczając je i zagęszczając. uczynienie ich nieprzeniknionymi dla światła wiedzy pochodzącej z intuicyjnych i innych duchowych ciał człowieka. Rozproszenie to medytacyjna zdolność kierowania światła do obszarów potrzebujących oświecenia. Uważnie badając lub skanując poziomy podświadomości i nieświadomości, znajdujemy te, które utknęły, niezrealizowane, nieistotne pragnienia, które w dalszym ciągu „żyją własnym życiem” i zniekształcają nowe, nieograniczone możliwości ludzkiej kreatywności. METODY ROZPROSZANIA PRAGNIEŃ: 1 – skanowanie ośrodków związanych z pragnieniami: trzech niższych czakr (Muladhara – korzeń, Svadhisthana –). sacrum, Manipura – czakra splotu słonecznego); 2 – wgląd w pragnienia/oczekiwania i niespełnione marzenia; 3 – usuwanie/rozproszenie/spalenie przestarzałych pragnień; 4 – przekształcenie pragnień w wyższą aspirację;