Od autorki: Bardziej mityczny jest w mojej opinii pogląd, że dzieci po cesarskim cięciu są wyjątkowe, że są podatne na zależność i bezradność tylko dlatego, że nie przeszły przez kanał rodny. Jak dotąd nie ma ani jednego poważnego badania naukowego potwierdzającego lub zaprzeczającego temu. Jestem zdania, że ​​na rozwój dziecka większy wpływ mają społeczno-psychologiczne cechy środowiska niż metoda porodu. Udowodniono, że dzieci urodzone w wyniku cięcia cesarskiego różnią się od dzieci urodzonych w wyniku porodu naturalnego bardzo wytrwały. Nawet sformułowanie „dzieci po cesarskim cięciu” zakorzeniło się w codziennej świadomości. Dziś wokół takich dzieci krąży znacznie więcej mitów niż faktów naukowych. Mity, założenia, a czasem uprzedzenia stopniowo przekształcały się w potoczną świadomość we wzorce rozwoju i cechy przypisywane dzieciom po cesarskim cięciu. W badaniach naukowych prowadzonych przez psychologów i lekarzy temat ten w naturalny sposób nie pozostaje niezauważony. Badane są cechy rozwoju sfery poznawczej (poznawczej) takich dzieci, cechy sfery motywacyjnej i wolicjonalnej, cechy osobowe, a także procesy fizjologiczne. Po urodzeniu u dziecka po cesarskim cięciu automatycznie diagnozuje się PEP (encefalopatia okołoporodowa). ). Ogólnie rzecz biorąc, diagnoza ta jest najczęstsza w przypadku wszystkich noworodków, a nie tylko w przypadku cięcia cesarskiego. Kiedy dziecko kończy rok, diagnoza ta jest w wielu przypadkach usuwana przez neurologów. Według amerykańskich badań fizjologia dzieci urodzonych przez cesarskie cięcie różni się procesami metabolicznymi, stanem hormonalnym i charakterystyką oddychania, ale do 7-10 dnia. w życiu wszystkie różnice ulegają wygładzeniu, a dzieci po cesarskim cięciu nie różnią się już szczególnie od dzieci urodzonych naturalnie. Psychologowie mają własną teorię wskazującą na różnice między dziećmi po cesarskim cięciu pod względem rozwoju psychicznego. Teorię tę zaproponowała w ubiegłym stuleciu jedna z najwybitniejszych osobistości psychologii – Stanislav Grof, który zasugerował, że jeśli dziecko nie przejdzie jednego z czterech ważnych etapów ścieżki wewnątrzmacicznej, czyli przejścia przez kanał rodny, wówczas ma to bardzo istotny wpływ na jego późniejszą formację jako osoby. Brak doświadczenia stresu porodowego powoduje uzależnienie dziecka od innych ludzi, a czasami nawet mówi się o predyspozycji do uzależnienia (co nie jest potwierdzone faktami naukowymi). Takie dzieci są przyjacielskie, nie wytrzymują presji, często ulegają konfliktom, nie potrafią same nalegać, są bardzo bezbronne i wrażliwe, są bardziej bierne i brakuje im inicjatywy itp. Wydaje się, że cesarskie cięcie rozpoczęło drogę porodową, ale nie ukończyły go samodzielnie, gorzej radzą sobie w sytuacjach dla siebie niezrozumiałych, w niepewności Zgadzam się z postulatem, że dzieci po cesarskim cięciu mają szczególne warunki urodzenia. Skupiając się jednak na obserwacjach badaczy dzieci po cesarskim cięciu i dzieci urodzonych naturalnie, a także danych z własnej wieloletniej praktyki doradczej, jestem przekonany, że jak potoczą się ich losy, jakie cechy osobowości rozwiną, sfera cech motywacyjnych, wolicjonalnych i poznawczych decydującą rolę odgrywa najbliższe otoczenie dziecka oraz społeczno-psychologiczne warunki jego rozwoju i wychowania. Odpowiednie wychowanie może skorygować wiele tzw. wad, czyli cech wrodzonych. I tutaj stan psychiczny matki takiego dziecka również odgrywa bardzo ważną rolę. Matki dzieci po cesarskim cięciu często mają poczucie winy z powodu tego, że sama nie mogła urodzić. Może to być przyczyną nagłej opieki nad dzieckiem. Taka opieka może wywołać tzw. „wyuczoną bezradność” nawet u dziecka urodzonego naturalnie. Matka musi skupić się na najważniejszej rzeczy – na dziecku, a poczucie winy, poczucie własnej pilności itp. są sprawą drugorzędną i można je skorygować, współpracując z psychologiem matki rodzi się dziecko. Teraz zadaniem rodziców i najbliższego otoczenia jest...