Od autora: Materiał artykułu został przygotowany na podstawie prawdziwych wspomnień przeszłych wcieleń przez konkretne osoby na seminariach i sesjach indywidualnych. Czy konieczne jest pamiętanie przeszłych wcieleń? wątpić w naturę ludzką i jest to normalne, bo inaczej nie ma takiej potrzeby. Gdyby istniała pilna potrzeba pójścia do przodu, nie byłoby takiej pasji, aby odpowiedzieć na pytania, które niepokoiły ludzkość na całej drodze jej ewolucyjnego wznoszenia się, a które z naszego punktu widzenia poprzednie pokolenia odpowiedziały błędnie lub niekompletnie. Wśród takich pytań ciekawe i tajemnicze są te, które dotyczą tematu Duszy. Czy jest ona nieśmiertelna? Jak i dlaczego wciela się wciąż na nowo? Czy to naprawdę jest ucieleśnione? Wielu filozofów, naukowców, pisarzy zastanawiało się nad tymi pytaniami: Pitagoras, Giordano Bruno, Leibniz, Fourier, Arthur Schopenhauer, Goethe, Jack London i inni, zastanawiając się nad tym tematem, napisali: „Jak doświadczamy snów tysiące w tym naszym życiu, więc to nasze życie jest jednym z tysięcy takich żyć, w które wkraczamy z tego bardziej realnego, realnego, realnego życia, z którego wychodzimy wchodząc w to życie i wracamy kiedy umieramy. Nasze życie jest jednym z marzeń o bardziej realnym życiu i tak dalej, w nieskończoność, aż do ostatniego, prawdziwego życia, życia Bożego”. całe życie studiował idee reinkarnacji Edgar Cayce, światowej sławy medium, przez ponad czterdzieści lat udzielał ludziom dwóch tysięcy odczytów życia, wykorzystując Kroniki Akashy jako główne źródło. Twierdził, że źródło to jest dostępne dla każdego, a jego celem jest przechowywanie informacji i pomoc w rozwoju każdej indywidualnej duszy. Dla ułatwienia opisu Edgar Cayce porównał Kroniki Akaszy do kina, w którym można kilka razy wyświetlić filmy z życia, aby „zrozumieć, czego dana osoba doświadczyła w tym czy innym okresie indywidualnego życia lub w tym czy innym momencie historii”. Ponadto indywidualny zapis każdego życia przechowuje prawdziwe intencje danej osoby, a nie to, jak można interpretować jej działania w rzeczywistości fizycznej. Edgar Cayce próbował wyjaśnić, w jaki sposób powstają Kroniki Akashy: każdy wysiłek – myśl, pragnienie, działanie, intencja, uczucie, czyn – wytwarza szczególne wibracje. Każda taka wibracja pozostawia ślad na nici czasu i przestrzeni i jest utożsamiana z odpowiednią jednostką. „Ta niewidzialna energia eteryczna jest tak oczywista dla czującej osoby, jak drukowane słowo dla osoby widzącej”. Z punktu widzenia Cayce’a reinkarnacja nigdy nie była systemem religijnym ani filozofią. Wierzył, że jest to prawdziwy proces rozwoju osobistego, który pozwala osobie osiągnąć duchową dojrzałość i stać się kochającą i bezinteresowną istotą. Ian Stevenson, lekarz medycyny, psychiatra, jako pierwszy podjął próbę systematycznego badania wspomnień z przeszłych wcieleń dzieci, wychodząc z założenia, że ​​autentyczność wspomnień z przeszłych wcieleń nie jest możliwa u dorosłych. zostać udowodnione, ponieważ mogłyby ukazać fakty z książek, filmów i telewizji. Pamięć dziecka jest praktycznie czysta i nie jest przepełniona faktami pochodzącymi ze źródeł zewnętrznych. Dlatego wspomnienia, które można przypisać jedynie przeszłym wcieleniom, są łatwiejsze do zidentyfikowania u małych dzieci. Przez trzydzieści pięć lat dr Ian Stevenson wraz ze swoimi współpracownikami wykonał ogromną pracę. Zebrał około dwóch tysięcy sześćset przypadków spontanicznych, czystych naukowo wspomnień u dzieci z różnych środowisk kulturowych i religijnych świata. Większość tych wydarzeń miała miejsce w Azji Południowo-Wschodniej, ale zdarzają się przypadki opisane na Bliskim Wschodzie, w Afryce, w Europie i w Wielkiej Brytanii Stany. Identyfikował dzieci, które na własną prośbę przypominały sobie poprzednie wcielenia, szczegółowo zapisywał wiele czynników, a następnie udał się w opisywany przez dziecko teren, odnalazł zarówno dom, jak i rodzinę, w której dziecko żyło w przeszłości, i bardzo dokładnie i skrupulatnie wszystko porównałem,zbudowanie naukowego systemu dowodów na autentyczność wspomnień reinkarnacyjnych Efektem jego wysiłków była czterotomowa praca „Przypadki typu reinkarnacji”, ponad 260 artykułów, dwie książki „Dwadzieścia przypadków dowodów na reinkarnację” i „Dzieci”. Którzy pamiętają swoje poprzednie wcielenia”. Dzięki jego niesamowitym dzięki naszym wysiłkom po raz pierwszy w historii mamy naukowe dowody na istnienie reinkarnacji, a zatem na to, że nasza osobowość nadal istnieje po śmierci ciała. Michael Newton, a hipnoterapeuta, posunął się dalej. Odkrył zdolność patrzenia poza śmierć poprzez umysł osoby poddanej hipnozie i poznawania życia pomiędzy wcieleniami na Ziemi. Napisał: „Warto przyjrzeć się wyrazowi zdumienia na twarzach pacjentów pod koniec sesji. Dla tych z nas, którzy mieli okazję naprawdę zweryfikować swoją nieśmiertelność, rodzi się nowe, głębokie zrozumienie siebie i pojawiają się nowe siły. …Świadomie posiadając wiedzę o życiu swojej duszy w Świecie Dusz oraz o jej fizycznym istnieniu na Ziemi i innych planetach, ludzie ci zyskują silniejsze poczucie kierunku swojego rozwoju i energię na przyszłe życie.” Ta obserwacja w dużej mierze odpowiada na pytanie: „Czy potrzebujemy wspomnień z poprzednich wcieleń?” Kiedy wspominamy nasze przeszłe wcielenia, zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy istotami duchowymi posiadającymi wyjątkowe doświadczenie w ludzkim ciele. Nasza prawdziwa esencja jest nieporównanie większa i bardziej złożona niż nasze zwykłe wyobrażenie o sobie. To zmienia podejście do życia. Poza tym zaczynamy rozumieć: jak żyć, to nasz wybór, nasza odpowiedzialność. W każdym momencie życia, każdego dnia podejmujemy decyzje, a to decyduje o tym, czy wspinamy się po drabinie duchowej doświadczenia, albo zsuwamy się w dół. Oglądając poprzednie życie jak na ekranie filmowym, stajemy się świadomi na większą skalę tego, jak nasze decyzje wpływają na wydarzenia w naszym życiu i jak niektóre decyzje przenoszą się z życia na życie, ograniczając nas. Zaczynamy rozumieć, że nie jesteśmy ofiarami. Wszystko jest naszym wyborem. Ziemia jest szkołą, w której uczymy się czuć, uczymy się kochać, uczymy się tworzyć. Rozpoznajemy siebie w różnych rolach: mężczyzna – kobieta, kat – ofiara, tyran – uciskany, bogaty – biedny, wojownik – rozjemca itp. W niektórych W. w naszym życiu byliśmy torturowani, kamienowani, paleni na stosach, a w innych życiach sami sprawialiśmy innym ból. Braliśmy lekcje nadużycia władzy, seksu, czarów. A niektórzy biorą te lekcje teraz. Są to obszary, w których możemy manipulować innymi. To „ciemne” życie jest także naszym osobistym doświadczeniem. To jest wiedza o złu. Pamiętamy życia, w których ważne były dla nas proste relacje międzyludzkie, w których nauczyliśmy się miłości, szacunku, akceptacji, przyjaźni, zaufania, otwartości, nauczyliśmy się podążać za swoją duszą nauczyliśmy się doświadczenia w zarządzaniu masami ludzkimi, a oni nauczyli się tam także miłości i szacunku, współczucia, odpowiedzialności Oto, jak Robert Schwartz mówi o tym w swojej książce „Plan swojej duszy”: „Równowagę osiąga się poprzez obcowanie z obydwoma światłami. i ciemność. Wszyscy urodzeni na Ziemi żyją zarówno w świetle, jak i w ciemności. Dusza może wcielić się w ciało osoby, która zniszczy całe plemię ludzi, oraz w ciało tego, który będzie torturował dzieci. Takie doświadczenie wiąże się ze zdobyciem nowej wiedzy. Świat fizyczny jest niezwykły, ponieważ istnieje kontrast między dobrem a złem. Znajdując równowagę między światłem a ciemnością, dobrem i złem, wznosisz się ponad tę rzeczywistość. Odtąd iluzja dualności nie ma już nad tobą władzy. Intuicyjnie doszłaś do wniosku, że Wszystko jest Jednym.” Pamiętając o naszych różnych rolach, odnajdując tę ​​wewnętrzną równowagę, w dzisiejszym życiu stajemy się bardziej tolerancyjni zarówno wobec otaczających nas ludzi, jak i samych siebie, łatwiej przebaczamy, przestajemy osądzać i oceniać , akceptujemy siebie i otaczających nas ludzi takimi, jakimi jesteśmy. Za każdym razem, gdy inkarnujemy na Ziemi, gromadzimy pewne umiejętności i talenty, które czasami manifestują się w tym życiu. A potem my!