Czy kiedykolwiek pomyślałaś, że posiadanie dziecka jest jak danie sobie drugiej szansy na dorosłość? Mnie osobiście to się przydarza. Zauważam, jak dorastam wraz z moimi dziećmi. Zauważam, jak w każdym wieku ich ciało i dusza pamiętają coś bardzo ważnego i doświadczają tego na nowo. I to jest super. Okazuje się, że każdy rodzic ma szansę stać się lepszym, silniejszym, milszym itd., jeśli wsłuchasz się w siebie w tych momentach. Dlaczego zdecydowałam, że doskonalimy się poprzez doświadczenia z przeszłości. No cóż, po pierwsze poprzez odczuwanie czego druga czuje, zaczynamy to lepiej rozumieć, co oznacza, że ​​w niektórych sytuacjach stajemy się bardziej elastyczni, zasady ustępują. Po drugie, wszelkie „żywe” doświadczenia, wspomnienia – te, które manifestują się w interakcji z naszymi dziećmi – niosą ze sobą siłę, energię do działania życie. Na przykład patrzysz na swoją dwu-, trzyletnią córeczkę i przypominasz sobie, jak w tym wieku wysłano Cię do przedszkola, jak tęskniłeś za mamą i jak bardzo byłeś smutny. Pamiętaliśmy, było nam smutno, płakaliśmy, przytulaliśmy córkę i wydawało się, że stało się to łatwiejsze, przyjemniejsze. Albo wręcz przeciwnie, jak ciekawie było być samemu i jak wtedy czuliśmy się dorosli i ważni, jakbyśmy byli w tym momencie przepełnieni energią. Klaaas, spójrz na przykład na swojego syna, zbuntowanego nastolatka, i przypomnij sobie siebie – jak się wtedy ubierał, jak pogardzał swoimi rodzicami, jacy byli niegrzeczni. Wspominaliśmy, było nam wstyd i smutek. Zadzwonili do twoich rodziców i powiedzieli, że jesteś im wdzięczny, że wtedy z tobą wytrzymali. I znów jest dobrze, zrobiło się cieplej, bo moi rodzice są w pobliżu. Albo spójrz na swojego dorastającego syna i przypomnij sobie – OOO! Słuchałem tej samej muzyki, ubierałem się i popisywałem się w ten sam sposób. I te uczucia zbuntowanej młodości znów przetaczają się przez ciało, a z nich płynie tyle przyjemności i dumy oraz chęci interakcji z dziećmi na ich falach. Po trzecie, wszelkie wspomnienia są sposobem na powrót do swojego małego ja, do siebie obraz „wewnętrznego dziecka”, jak mówią psychologowie, które jak każde prawdziwe dziecko zawsze pragnie uwagi. A jeśli okaże się, że Twoje wspomnienia są negatywne, to Ty, jako dorosły, możesz wesprzeć się i pocieszyć w tych chwilach, żałować, powiedzieć wtedy słowa miłości, których oczekiwałeś od swoich bliskich. Lub, jeśli wspomnienia są radosna, a potem znów raduj się sobą. I to też jest przydatne, działa równie inspirująco i uzupełnia siły, jak autotreningi typu „wyobraź sobie, że leżysz na brzegu morza, a słońce ogrzewa twoje ciało” lub „wyobraź sobie, że jesteś ptakiem i rozpoczynasz lot”. Życzę Wam wszystkim, aby ojcostwo lub macierzyństwo przyniosło korzyści i przyjemność wszystkim uczestnikom tej interakcji! Często szukamy czegoś, co doda nam sił gdzieś na zewnątrz, podczas gdy wszystko, czego potrzebujemy, znajduje się w nas. A czasami droga do tych skarbów okazuje się długa i trudna. Tutaj potrzebna jest pomoc psychologa. Zapraszam na konsultacje Osobiście lub online Zapisy telefoniczne 8-982-649-79-26 lub w wiadomościach prywatnych Społeczność VK - recenzje, spotkania: https://vk.com/anastasiyakotovskaya