Od autora: Wykorzystano fragmenty książki E. Romka „Psychoterapia: narodziny nauki i zawodu”. W odróżnieniu od psychiatrii, w której opiera się na segregacji (separacji) i izolacji, psychoterapia przezwycięża zaburzenia psychiczne poprzez powrót osób cierpiących na nie do świata kultury i interakcji społecznych. Można powiedzieć, że psychoterapia sprzyja rozwojowi takiej ludzkiej zdolności, jak wolna wola. Taka jest jego funkcja społeczna. Misją psychiatrii jest identyfikacja dewiantów i oddzielenie ich od „normalnych” ludzi w oparciu o klasyfikacje operacyjne „empirycznych” oznak nieprawidłowego zachowania – poprzez badania psychologiczne (EPI), badanie psychiatryczne, badanie, badanie, umieszczenie w specjalnych placówkach edukacyjnych, hospitalizację , orzeczenie o stopniu niepełnosprawności itp. Misją psychoterapii jest pomaganie osobom cierpiącym na zaburzenia psychiczne (dewiantów) w pokonywaniu różnorodnych przeszkód utrudniających im interakcję społeczną z innymi; rozwijać umiejętność rozwiązywania sprzeczności i konfliktów powstających podczas takiej interakcji; znajdź ludzi o podobnych poglądach, znajdź swoje miejsce w życiu, a także skuteczne sposoby na poprawę jakości swojego życia. Aby osiągnąć ten cel, psychoterapia wykorzystuje różne praktyki społeczno-kulturowe, które pełnią rolę pomocniczych narzędzi psychologicznych, za pomocą których kształtuje się pozytywna kompensacja społeczno-psychologiczna. Specyfika sytuacji terapeutycznej polega na tym, że relacje interpersonalne (terapeuta-klient/pacjent) są podporządkowane celowi, jakim jest rozwiązanie patogennego konfliktu klient/pacjent i stanowią najważniejsze narzędzie działania zawodowego psychoterapeuty Sama psychoterapia opiera się na relacjach międzyludzkich, których nie zastąpią żadne podręczniki, ani programy komputerowe, ani interwencje terapeutyczne prowadzone na zasadzie przymusu. Psychoterapia nie zastępuje jednak życia i nie z nim konkuruje. Jedynie pomaga człowiekowi, poprzez sztuczne bodźce, do których zalicza się relacja terapeutyczna, opanować sytuację i własne zachowanie, co pozwala mu aktywnie kształtować swoje życie. Jeśli uznasz informację za interesującą lub przydatną w jakiś sposób, możesz skorzystać z funkcji „dziękuję”. Z góry dziękuję. Psycholog kliniczny (medyczny) Manoilenko Irina Petrovna