Od autora: Artykuł jest kontynuacją tematu kreatywności. W poprzednich artykułach rozmawialiśmy o korzyściach płynących z kreatywności i o tym, jak znaleźć „swój” typ kreatywności. W tym artykule porozmawiamy o ocenie wyników kreatywności. Cześć przyjaciele! W poprzednich artykułach (połączonych tematem kreatywności) rozmawialiśmy o korzyściach płynących z kreatywności i o tym, jak znaleźć „swój” typ kreatywności. W tym artykule poruszymy subtelny i często bolesny dla osoby kreatywnej temat - ocenianie efektów twórczości. Zawsze mówiłem i mogę powtarzać, że kreatywność jest w dużej mierze subiektywna. Obiektywnych kryteriów oceny jest naprawdę niewiele. Ale kiedy mówiliśmy o znalezieniu „naszego” rodzaju kreatywności, wspomnieliśmy o takim kryterium, jak „działa czy nie”. I na pierwszy rzut oka te abstrakcyjne słowa wydają się zrozumiałe i naturalne, ale jeśli się nad tym zastanowić, okazuje się, że nie wszystko jest takie proste. Czy zawsze można dokładnie określić, czy to działa, czy nie? Jeśli robisz na drutach szalik, to w zasadzie tak: szalik albo się sprawdza, albo nie. Jeśli to zadziała, kolejne pytanie brzmi, czy to dobrze, czy nie, tutaj uwzględniamy element ideologiczny i techniczny, czyli możemy powiedzieć, że ideologicznie, na podstawie rysunku (jeśli ktoś sam to wymyślił) jest interesujący , świeże itp., ale jakość techniczna nieco mnie zawiodła: gdzieś przeoczono pętlę, może okazało się to jakoś niechlujne itp. Tutaj możemy dość jasno powiedzieć, czy jest on wysokiej jakości, czy nie. Chociaż ciekawość rysunku jest również po części tematem subiektywnym. Ktoś powie – nie, to niedorzeczne, takiej chusty nie będę nosić, ale ktoś doceni tę „śmieszną” ozdobę, wybrany kolor, styl dziania i powie – to niezwykłe i będę nosić tę chustę z przyjemnością. Kto ma rację? Kwestia gustu Kolejna kwestia to banalność, banalność. Na przykład w tym pomyśle nie ma nic oryginalnego; wszystko już się wydarzyło. Jeśli tak jest i oceniamy szalik jako dzieło sztuki, to ocena „banalna, nudna” jest w zasadzie dość obiektywna. Ale i tu jest pewien haczyk... O tym później, cóż, z szalikiem wszystko jest mniej więcej jasne, choć nie będąc mistrzynią w tej dziedzinie, mogę przeoczyć pewne niuanse. A mimo to można docenić zdobnictwo i stronę techniczną. I tu pomoże specjalista, który wskaże „obszary problematyczne”. A co jeśli weźmiemy na przykład twórczość literacką czy muzyczną? Ocena wyniku jest często nieco bardziej skomplikowana. I tutaj istnieje również różnica w samych rodzajach kreatywności. Twórczość praktyczna, czyli „designerska” (odzież, dodatki, naczynia itp.) i twórczość niepraktyczna, czysto artystyczna: poezja, muzyka. Chociaż po prostu oglądaj pokazy mody, gdzie rzeczy nie zawsze są tak praktyczne. I tu pojawia się pytanie: co jest ważniejsze, jak ocenić? Przejdźmy do poezji (dziedziny bliskiej mi)… Teraz jest wiele form poetyckich, które można lubić lub nie, a różne formy mają swoich fanów. Czy możemy powiedzieć, że ta czy inna forma nie zasługuje na prawo do istnienia? To samo z muzyką. Jest muzyka klasyczna, pop, rock, folk, wszelkiego rodzaju połączenia i pełna awangarda. A jak osądzić? To kwestia gustu. Świat ciągle się zmienia, nie możemy pozostać w tych samych ramach. Każdy styl, każda forma może mieć naśladowców. A nawet twoi nauczyciele. No i oczywiście krytycy, którzy przeanalizują podejście autora, jego kluczową ideę, perspektywę… Pochwała za innowacyjność i zbesztanie za absurd i ewentualny brak trafności… Opcji jest wiele. Podobnie jak w przypadku naszej chusty, która „otwierała” artykuł, tak i w przypadku innych rodzajów twórczości, jako kryterium oceny możemy wyznaczyć banalność. Banalne, wyświechtane? Autor nieświadomie kopiuje klasykę, nie mając własnego poglądu? A może jest to ciekawe i coś nowego? Tak, to wydaje się zrozumiałe kryterium, ale pamiętasz haczyk, o którym wspomniałem powyżej? :) Czasami, co dziwne, w nietypowych pracach lub rzeczach (swoją drogą, jak u ludzi) niektórzy widzą tylko banał. Bez względu na to, jak interesujące może być dzieło, osoba, ze względu na cechy swojego charakteru (niechęć do autora), jest w stanie zdewaluować je słowami: „cóż, temat miłości nie jestnowe” czy „zmęczone tymi banalnymi świeczkami i marzeniami…”, mówiąc o wyblakłych słowach i obrazach w poezji. Ale wybacz, ten „krytyk” może nie zauważyć, jak ciekawie te obrazy są tkane i jak „grają”. ” w nowy sposób twórczości autora. Tak, tak, spotkałem kogoś takiego. Nawet słowa „to trywialne” nie zawsze muszą oznaczać „prawidłową diagnozę”. Strzeżcie się takich „ślepych krytyków”. Naucz się odróżniać „spojrzenie z zewnątrz” od „profesjonalnego komentarza” od takich przejawów, jak osobiste podejście, niechęć do określonego gatunku w sztuce i swojego stylu. Takich ocen nie można w żaden sposób uznać za obiektywne. Mam wrażenie, że już panikujecie. Jakie to wszystko jest skomplikowane, niejednoznaczne i zagmatwane! Jedno zostaje obalone przez drugie, trzeciego nie ma i w ogóle... co z tym wszystkim zrobić? Tak, przyjaciele, temat nie jest łatwy, zwłaszcza gdy poglądy są dość szerokie. Ale mimo to musimy na czymś polegać! Jak ocenić? Znowu: banalność, szczere i mimowolne kopiowanie tego, co już się wydarzyło. Ale nie należy tego mylić ze specyfiką gatunku: gdzie istnieją pewne podobieństwa między wszystkimi autorami pracującymi w tym samym gatunku. Na przykład muzyka klasyczna, science fiction w literaturze. Są to szerokie gatunki, a jednak mogą mieć wspólne punkty i wzorce. To nie jest ani złe, ani dobre. Wszędzie ważny jest Twój własny pogląd, Twoje własne akcenty. Tak, czasami nie jest łatwo określić, czy dany autor jest dobry w danym gatunku. Tutaj z pomocą może przyjść tak zwany „ekspert”. Następny punkt... Specjalizacja w konkretnym gatunku i wiedza w ogóle. Tutaj skupiam się szczególnie na wiedzy specjalistycznej w określonym gatunku dowolnej sztuki. Jeśli to naprawdę fachowiec, to pewnie powie Ci co i jak. Choć i one są różne... Dlatego nie zapomnij o „filtrze autorskim”, wszelka krytyka i opinie na temat Twojej twórczości muszą zostać przefiltrowane, jeśli nie mówimy o konkretnym gatunku jakiejś sztuki, ale w ogóle! o twórczości literackiej i muzycznej, to tutaj polecam posłuchać nie tylko profesjonalisty, ale także osoby, której ufasz. I może nie tylko jedna... Opinii i ich odcieni jest wiele, ale ja też chcę zrozumieć siebie. I tu może pomóc „Twoja” osoba, która początkowo jest Ci bliska, sympatyczna, którą szanujesz i ufasz. Ale znowu… bez filtra „nie odwiedzaj” nawet tych, którym ufasz. Jesteś także „ekspertem” w swoim wewnętrznym, kreatywnym świecie. Twoja ocena siebie, Twoja opinia na temat swojej pracy jest również niezwykle ważna! Ludzie, którzy „nie są ekspertami”, a nawet nie są „innymi pisarzami”, ich reakcja emocjonalna. Bardzo ważne jest, co ludzie myślą i czują, gdy mają kontakt z Twoją pracą. Oczywiście i tutaj jest pewien haczyk. Po pierwsze, musisz poszukać „swoich odbiorców”; nie zadowolisz wszystkich, bez względu na to, jak bardzo chcesz. Większość lub mniejszość również często nie jest kryterium. Jeśli fanów jest niewielu, nie oznacza to, że Twoja twórczość nie jest ciekawa i nie może wywołać odzewu. Być może jeszcze nie nadszedł czas? Twój czas. Oznacza to, że słuchaj opinii ludzi z zewnątrz i zwracaj uwagę raczej na ich komponent emocjonalny niż na treść werbalną. Jednak kluczowe słowa i wyrażenia, które usłyszysz, mogą być przydatne do oceny Twojej kreatywności. Zwłaszcza jeśli powtarzają się słowa różnych (niespokrewnionych) osób. Jest w tym wyraźnie kilka cennych informacji. Jesteś zdany na siebie. Samoocena. Na początek jednak powinieneś zwrócić uwagę na swoją samoocenę jako całość. Jak to jest odpowiednie? Czy masz tendencję do niedoceniania swoich możliwości, czy wręcz przeciwnie, je przeceniasz? To ważne, bo w obliczu takich skrajności trudno jest adekwatnie ocenić siebie w twórczości. W końcu wielu ludziom często nie podoba się to, co dostają… i tak naprawdę nie jest to kwestia jakości. Wszyscy mówią „wow”, a sam „twórca” jest smutny… Istnieje możliwość, że nie zdaje sobie sprawy z czegoś „wewnętrznego” i dlatego nie może być zadowolony z wyniku. Chociaż osoby wokół ciebie nie zauważają tych subtelności. Ale to zbyt głęboki temat, nie będziemy się nim teraz zajmować. Czyli spójrz na siebie z zewnątrz, w oparciu o kryteria danego rodzaju sztuki, na ile ciekawy jest Twój pomysł, co jest nowego, jaki masz styl... Zwróć uwagę na składniki swojej kreatywności.