Od autora: Zawsze jest wybór. „Nie możesz ciągle się zmieniać”. Gdzie zdecydujesz się umieścić przecinek? Czy zastanawiałeś się kiedyś nad tym, jak działa świat w taki sposób, że niektórzy ludzie mogą z łatwością przemieszczać się na dowolną odległość, a inni nie? Na przykład ptaki... Nie, nie, tu nie chodzi o pytanie: „Dlaczego ludzie nie latają?” Chociaż oczywiście byłoby wspaniale... Przecież jeszcze niedawno, kiedy nie było samolotów i rakiet, ludzie nawet nie rozumieli, jak to jest możliwe. Choć pewnie też mu ​​się to śniło... Leżał tak na stercie pachnącego siana, przeżuwał źdźbło trawy i w zamyśleniu patrzył w niebo, obserwując, jak wzbija się stado jerzyków, rozprasza się jak fajerwerki i teraz jasne słońce oślepia jego oczy, nie pozostawiając ani jednej szansy, aby w pełni zrozumieć ich podniebny taniec... Co motywuje ludzi, którzy są gotowi wzbić się w powietrze i pędzić gdzieś do przodu, nawet jeśli przed nami kompletna niepewność?.. Wstawaj, spakuj coś na drogę i jedź. A dlaczego niektórzy ludzie robią to naturalnie z łatwością, podczas gdy inni nawet nie są w stanie sobie tego wyobrazić, a jeśli to robią, to jest to marzenie, kuszące, ale nierealne lub najgorsza rzecz, która może im się przytrafić. Co niektórych inspiruje i unieruchamia je kajdanami? A czy istnieje jakiś wyjątkowy sposób na poszerzenie zasięgu: tu dobrze, tam dobrze.. A jeśli spojrzymy na sprawę szerzej, to ten ruch dotyczy nie tylko ruchu fizycznego – kupna pociągu czy samolotu bilet i ruszaj w drogę, pozostawiając za sobą wiele na horyzoncie, ale także ruch na własnej drodze rozwoju. Zatrzymaj się i zrób krok w nowym nieznanym kierunku Wcześniej czy później wielu, jeśli nie wszyscy, spotyka się z tym. Nawet jeśli wszystko pójdzie dobrze, jednym z etapów naturalnego rozwoju będzie kryzys. Niezależnie od negatywnego znaczenia tego pojęcia, kryzys jest czymś normalnym i NATURALNYM. Jest to ten sam etap rozwoju, co euforia, norma, mistrzostwo i konflikt, dla każdego samoorganizującego się systemu, do którego zalicza się również człowieka. W takich okresach pojawia się pytanie: „Co dalej?”. To, czy są to zmiany konstruktywne, czy „ucieczka od siebie”, zależy od wielu czynników i najczęściej poparte jest już wówczas dostępnym doświadczeniem. Jak zażartowała jedna z osób, którą bardzo szanuję: „Jeśli nie można powstrzymać oburzenia, należy je poprowadzić”. W każdym dowcipie jest ziarno żartu, reszta jest prawdą. A jeśli nie zadbasz z wyprzedzeniem (czasami nawet w pewnym stopniu prowokując) o naturalne zmiany, one przyjdą same. A pozostawienie wszystkiego takim, jakie jest, a w dodatku niebranie odpowiedzialności za to, co się dzieje, niesie ze sobą konsekwencje. Im większy zakres programów adaptacyjnych ma dana osoba, tym bardziej komfortowo czuje się w RÓŻNYCH warunkach i tym szybciej dostosowuje się do RÓŻNYCH zmian. A potem, jeśli przebywanie w danym miejscu i czasie sprawia przyjemność, osoba zostaje, a jeśli ważne jest, aby wyruszyć w podróż, robi to równie łatwo. Piękno polega na tym, że opcji jest wiele i różne wybory będą proste i wygodne. Jest też dobra wiadomość – możliwość dostosowania można dostosować! Co to ma wspólnego z ptakami?.. I one wyczuwają nadchodzące zmiany. I jaki sens ma dla nich pozostawanie w pogarszających się warunkach i stawianie oporu, upieranie się na własną rękę, gdy panuje naturalny rytm natury? Harmonia jest już w ich istnieniu…