Od autora: Olga Nikolaevna Pashnina ROZPORZĄDZENIE W SPRAWIE SPECYFIKI SKUTKÓW USZKODZENIA MÓZGU U DZIECKA I DOROSŁEJ Zgodnie z tym przepisem USZKODZENIE MÓZGU U DZIECKA PROWADZI DO NIEROZWOJU WYŻSZEGO, W DOROSŁY – DO ZABURZENIA HIERARCHICZNEGO NIŻSZE, ELEMENTARNE POZIOMY FUNKCJI PSYCHICZNYCH. Zgodnie z tezą L.S. Wygotski, gdy zachodzą procesy patologiczne, wpływa to przede wszystkim na połączenie elementarnych i wyższych funkcji umysłowych (funkcji naturalnych i symbolicznych). Prowadzi to do tego, że procesy elementarne zaczynają działać jako niezależne struktury mentalne, co powoduje powrót do prymitywnych form przejawiania się w zachowaniu. ZAKŁÓCENIE UKŁADU NERWOWEGO DZIECKA PROWADZI ALBO DO NIEMOŻLIWOŚCI POWSTANIA POWSTANIA NOWYCH FORMACJACH ZWIĄZANYCH Z KOLEJNYM ETAPEM ROZWOJU WIEKU (STATALACJA W ROZWOJU), LUB DO POWSTANIA NOWYCH FORMACJACH PATOLOGICZNYCH NIEWYNIKAJĄCYCH Z NORMALNEGO ROZWOJU (ROZWÓJ NIENORMALNY). dorosły, powstaje struktura HMF, co prowadzi do naruszenia tylko jego poszczególnych składników. Ponieważ powiązania pomiędzy różnymi elementami systemów psychologicznych na różnych etapach ontogenezy są jakościowo różne, sytuacja ta pozwala przypuszczać, do jakich konsekwencji doprowadzi uszkodzenie mózgu w dzieciństwie. *naturalna zmiana hierarchii powiązań pomiędzy elementami systemów i pomiędzy systemami, która następuje podczas przejścia z jednego etapu rozwoju do drugiego, staje się niemożliwa lub odbywa się na innej podstawie kompensacyjnej; *nowotwory rozwijające się po uszkodzeniu mózgu BĘDĄ RÓŻNIĆ się od nowotworów występujących u prawidłowo rozwijających się dzieci.