Ta notatka jest „inspirowana” tematem forum: Nowa rzeczywistość i psychoterapia W tym miejscu postanowiłem trochę wyjaśnić, co oznacza praca pomiędzy psychologiem a klientem. Praca może być powiązana z konsultacją (określenie określonej sytuacji i znalezienie wyjścia z niej). Podobnie jest z długoterminową pracą nad regulacją pewnych obszarów psychiki i cech osobowości. Tak, rzeczywistość świata może się zmienić, ale podstawy poradnictwa i terapii pozamedycznej pozostają takie same. W komentarzach napisałam: co zrobisz, jeśli przyjdzie do Ciebie osoba z odwrotnym punktem widzenia? W zasadzie już odpowiedziałam. Jeśli jego prośba będzie polegała na poznaniu mojej opinii, to zapytam przeciwne: Co moja opinia będzie dla niego miała wpływ, czy będzie ze mną współpracować, czy nie. Czy potrzebuje psychologa lub osoby, aby porozmawiać o tym i o tamtym. A potem, w zależności od sytuacji, mamy różne postawy wobec tego, co dzieje się na świecie, psycholog ma inne zadanie, pomóc klientowi zrozumieć swoje, a nie narzucać mu coś obcego, nawet bliskiego mu. Dlaczego uważa, że ​​wariuje, że to nie mieści się w jego wartościach ? Itp. Co decyduje o tym, że praca zakończy się sukcesem? Po pierwsze, zależy to od oczekiwań Klienta, od jego wyobrażenia o tym, jak powinna przebiegać konsultacja i długoterminowa praca. Kto jest jego psychologiem? Ten, który pomoże zrozumieć jego prośbę, sytuację? Albo z typem przyjaciela, z którym możesz porównywać notatki na temat problemów światowych? Mogą istnieć inne idee, takie jak wszechwiedzący guru. Po drugie, zależy to od kompetencji psychologa, od jego umiejętności pracy zgodnie z tymi ideami. Nie raz pisałam, że psycholog może być wsparciem na początku długoterminowej pracy. Tutaj może być jak „dobra matka”, gdy wchodzi w kontakt z Wewnętrznym Dzieckiem klienta. To jest pierwszy etap. Stopniowo przechodź do dialogów Dorosły-Dorosły. Klient jest tutaj bardziej obserwatorem, badaczem swojego wewnętrznego świata, jego nieświadomej części. Psycholog na tym etapie jest współbadaczem. Ma narzędzia i się nimi dzieli. To jest moje podejście. Są też inni. Na przykład w Gestalt zwyczajem jest dzielenie się emocjami i uczuciami zarówno klienta, jak i psychologa. Praca budowana jest poprzez osobowość zarówno klienta, jak i psychologa. Tutaj temat, do którego podałem link, jest bardzo istotny. Jeśli psycholog pracuje poprzez swoje uczucia, emocje, poprzez relacje do wydarzeń zewnętrznych, to tak, długoterminowa praca może nie dojść do skutku, jeśli poglądy są bardzo odmienne. Dlatego, jak pisałem nie raz, wybór należy do człowieka, jego wyobrażeń na temat tego, czym jest praca psychologiczna. Zadaniem psychologa jest dokładniejsze opisanie stosowanych przez niego metod i podejść. Temu właśnie służą artykuły i notatki.