Oznaką dysfunkcji w relacjach rodzinnych jest używanie przekleństw i obelg jako gniewnej reakcji na trudności i kłopoty życiowe oraz w stosunku do członków rodziny (kiedy przekleństwa stosowane są w codziennej komunikacji pomiędzy małżonkowie, rodzice i dzieci oraz inni krewni). Nie mówimy tu o przypadkowym okazywaniu silnych emocji, gdy na przykład spadła nam cegła na nogę, ale o systematycznym stosowaniu przekleństw w komunikacji. Obserwując historie klientów, w których rodzinach rodzice porozumiewali się ze sobą oraz z dziećmi za pomocą wulgaryzmów, najczęściej jedno z rodziców lub oboje mieli charakter gniewny, niepohamowany, a im gorsza była sytuacja życiowa, powstrzymywali się od toksycznych przejawów złości. Jakby usprawiedliwiając się, że życie jest trudne, jak nie przeklinać! Często przynależność zawodowa członków rodziny przyczynia się do tego stylu komunikacji (na przykład wojsko, funkcjonariusze organów ścigania, pracownicy budowlani), ale niekoniecznie. To niesamowite, jak szybko przeklinanie w rodzinie staje się normą. Przykładowo, jeśli jeden z małżonków systematycznie obraża drugiego i nie da się go powstrzymać prosząc, aby „nie rób tego”, drugi wkrótce zacznie odpowiadać rzeczowo, próbując się bronić lub bronić. W efekcie konflikt rodzinny kończy się wymianą „życzliwych słów” wobec siebie, a problemy nie zostają rozwiązane. Używanie przekleństw wyrządza dzieciom wielką krzywdę. Dzieci rozumieją, że dorośli złoszczą się, przeklinają i agresywnie, a dla dzieci jest to oczywiste ryzyko zniszczenia rodziny lub innych katastrofalnych konsekwencji, o których można się tylko domyślać. Takie środowisko utrzymuje dzieci w ciągłym napięciu, niepokoju i oczekiwaniu na kłopoty w rodzinie. Jeśli przeklinanie w domu trwa latami, możemy mówić o rozwoju złożonego zespołu stresu pourazowego u dziecka. Ponieważ ten styl komunikacji staje się dla dzieci normą, przenoszą go do swoich kontaktów społecznych, mogą niewłaściwie używać przekleństw i być zakłopotani, że – jak się okazuje – przeklinanie jest niedopuszczalne w pewnych sytuacjach. Później, gdy założą własne rodziny, mogą w ten sam sposób komunikować się ze swoim współmałżonkiem i dziećmi. Czy można „odtworzyć” i przestać używać w rodzinie przekleństw i obelg? Tak, może to wymagać pełnej świadomości destrukcyjnych konsekwencji tego stylu komunikacji, wzięcia odpowiedzialności za zmianę, nowych porozumień z dorosłymi członkami rodziny, rozwinięcia umiejętności samoregulacji emocjonalnej i nauki nowych, bezpiecznych sposobów wyrażania silnych emocji. Jeśli rozpoznajesz siebie lub swoją rodzinę w poruszonym temacie, jestem gotowy pomóc Ci go rozwiązać. Z przyjemnością spotkam się z Tobą na konsultacji Alisa Shpak, jestem psychologiem praktycznym. tel +79676405323Telegram: https://t.me/alice_shpakWhatsApp: https://wa.me/79676405323