Czy kiedykolwiek spotkałeś partnera, który próbował połknąć Cię w całości? Może to być związek miłosny, przyjaźń lub związek zawodowy. Dowolne opcje interakcji. Ważne, że bohater takiej „powieści” stara się wypełnić całe życie bez śladu. Jeśli jest to mąż (żona), to nie pozwala ci komunikować się z przyjaciółmi (wszyscy są paskudni, zazdrośni, bezwartościowi, zatruwają twoje życie - on (ona) zastąpi ich wszystkich za ciebie) ani normalnie pracować ( w godzinach pracy stale odpowiadasz na jego wezwania w pilnych sprawach lub spieszysz się z rozwiązaniem ciągle pojawiających się problemów), a nawet odrywasz się od niego (niej) od wspólnych dzieci... Jeśli to twoja dziewczyna (przyjaciel), wtedy porozmawiamy o pełnieniu wszystkich ról w swoim życiu – zarówno matki, jak i współmałżonka, zarówno dziecka, jak i kolegi. A prawdziwe postacie w twoim życiu w tych rolach zostaną bezlitośnie zabite z zazdrości. Zostaniecie brutalnie odebrani tym postaciom i zamknięci w więzieniu duszącej przyjaźni. Jeśli to Twój szef w pracy, możesz być pewien, że Twój dzień pracy wkrótce stanie się całodobowy. Będziesz stale zaangażowany w różne projekty, będziesz stale poszukiwany i potrzebny, a nawet gdy w końcu uciekniesz z domu, będziesz odbierać telefony i listy. Czy to prawda, że ​​wciąż słychać dziecięcy głos mówiący: „Mamusia powinna być tylko moja”? Jeśli ta postawa jest Ci boleśnie znana, oznacza to, że przyciągasz osoby, które w swoich związkach nie przeszły z etapu diady do triangulacji. Diada w tradycji psychoanalitycznej to para matka-dziecko w okresie przededypalnym, pozostająca w symbiozie. W tym najwcześniejszym okresie życia ojciec nie pojawia się jeszcze na scenie. Phyllis Tyson: We wczesnej fazie niemowlęcej fazy genitalnej relacje z obiektem pozostają diadyczne, a uwaga dziecka w interakcjach związanych z obiektem skupia się na źródłach narcystycznych. Dziecko idealizuje rodzica tej samej płci i szuka bliskiego, pełnego miłości przywiązania do tego rodzica; to przywiązanie doskonale pomaga w kształtowaniu u dziecka identyfikacji, która przyczynia się do silniejszego poczucia męskości lub kobiecości. W miarę jak dziecko dorasta, ustala własną tożsamość płciową, znajduje ojca i zaczyna pełnić nową rolę w relacji z rodzicem płci przeciwnej, zmienia się jego relacja z rodzicem tej samej płci. Wplątując się zatem w kompleks Edypa, dziecko przechodzi w relacje triadyczne. A będąc uczestnikiem triangulacji, uczy się przebywać w relacji, w której nie jest sam z obiektem. To jest trudne. Trzeba nauczyć się dzielić z innymi (przeżywać straty), trzeba brać udział w rywalizacji (radzić sobie ze zwycięstwami i akceptować porażki), trzeba oswoić się z tym, że ludzie wokół nas są inni. I zachowują się inaczej w stosunku do różnych ludzi... Jednakże dana osoba może nigdy nie opuścić związku diadycznego. Dziecko może dorastać zupełnie bez ojca, a nawet osoby zastępczej, samotnie z matką. Ojciec może być słaby i niezdolny do połączenia się w parę matka-dziecko. Może zostać odrzucony zarówno przez dziecko, jak i przez matkę ze względu na niektóre jego cechy. Może być po prostu obojętny na swoją rodzinę, żyjący we własnym świecie. We wszystkich tych i podobnych przypadkach dziecko zostaje pozostawione samotnie z matką i po prostu NIE nabywa umiejętności współżycia w relacji z kimś innym. Tutaj możemy mówić o fiksacji oralnej w związkach Wikipedia: Fiksacja oralna Od chwili urodzenia do 1,5 roku życia następuje pierwszy etap seksualności dziecka, w którym usta dziecka pełnią rolę pierwotnego źródła zaspokojenia podstawowej potrzeby organicznej, która się wyraża. w procesach ssania, gryzienia i połykania. Charakteryzuje się katekcją (koncentracją) większości energii libidinalnej w okolicy ust. Staje się jasne, dlaczego taka osoba będąc z tobą w związku, po prostu cię połyka. Nie ma innego wyjścia – musi Cię wziąć całkowicie dla siebie, bo odczuwa paniczny strach przed konkurencją.)»?