Pojęcie „kotwicy” w psychologii wywodzi się głównie z programowania neurolingwistycznego. Oznacza to zjednoczenie dwóch różnych państw w jedno stowarzyszenie. Kotwiczenie jest często wykorzystywane w zarządzaniu czasem i walce z prokrastynacją. Ale zadanie samopomocy psychologicznej można z powodzeniem zastosować także u innych. Najlepiej prześledzić działanie zakotwiczenia na przykładzie swojego imienia, ponieważ dla każdej osoby jego imię jest kotwicą komunikacyjną. Wyobraź sobie, że słyszysz swoje imię na ulicy, natychmiast reagujesz, niezależnie od tego, czy ktoś się do Ciebie zwraca, czy nie, czy Twoje imię jest wymawiane znajomym głosem, czy nie. Jednocześnie możesz nie zareagować na imię innej osoby, a nawet zauważyć, że jest ono wymawiane. Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ w Twoim mniemaniu wymowa Twojego imienia jest ściśle powiązana z myślą, że jego wymowa przez inną osobę jest sygnałem późniejszej komunikacji. Albo np. wiele osób rozpoczyna dzień pracy od filiżanki kawy – to też jest kotwica. Jeśli z jakiegoś powodu ktoś nie pije swojej zwykłej kawy, trudniej jest mu rozpocząć pracę. I wcale nie chodzi tu o kawę; jeśli ktoś przyzwyczai się do picia na przykład tonizującej herbaty ziołowej (co, nawiasem mówiąc, może stać się bardziej przydatnym nawykiem) - to właśnie to pomoże mu rozpocząć. produktywny dzień pracy. Ponieważ rozwija nie tylko nawyk, ale nawyk skojarzeniowy, kawa lub herbata = produktywny początek dnia pracy. W tym przypadku kotwicą jest kawa lub herbata. Można więc powiedzieć, że utworzenie kotwicy polega na wytworzeniu nawyku robienia, mówienia lub myślenia o czymś związanego z zasobami. Dzięki samoorganizacji zakotwiczenie można wykorzystać do szybkiego dostrojenia w pracę nad rozwiązaniem lub zadania twórcze. Jednocześnie lepiej dla każdego rodzaju zadania stworzyć własną kotwicę, swój własny przydatny nawyk skojarzeniowy, na przykład wykonać jakąś twórczą pracę w zapachu określonego olejku eterycznego . Najpierw wypaliłem go w lampie zapachowej, a wcześniej wysłuchałem pięknej melodii. Powtarzając to kilka razy, uczynisz z olejku aromatycznego i melodii kotwicę zasobów, która pomoże ci dostroić się do określonej kreatywności. Możesz także wymyślić kotwice do zwykłych codziennych zadań. Zakotwiczenie doskonale pomaga dostroić się nie tylko do pracy, ale także do relaksu. Na przykład wyrób sobie nawyk po ciężkim dniu w pracy i po powrocie do domu, aby popijać zdrową herbatę ziołową w pięknym kubku, słuchając relaksującej muzyki. Stopniowo smak herbaty, wygląd kubka i muzyka staną się kotwicą, która pomoże Ci się zrelaksować już na etapie przygotowywania herbaty i włączania muzyki. Zakotwiczenie sprawdza się również w harmonizowaniu relacji z ludźmi. Na przykład, jeśli często powtarzasz z bliskimi pewne wzorce zachowań niezwiązane z zasobami, wymyśl dla siebie wewnętrzną kotwicę, która przypomni Ci w momencie narastania konfliktu, że nie powinieneś powtarzać negatywnego scenariusza. Tutaj kotwicą może być myśl, obraz, uczucie, na przykład przenośne wspomnienie o tym, jak droga jest ci osoba, z którą nie chcesz zachowywać się jak wcześniej, obraz tego, jak zamiast konfliktu delikatnie go przytulasz , żywe wspomnienie tego, jak można mądrze i życzliwie rozwiązać sytuację. Zakotwiczenie to kreatywność, fantazjowanie, próbowanie i nie zapominanie o świadomości. To ty tworzysz i zarządzasz swoimi kotwicami, a nie oni. Ważne jest również, aby pamiętać, że dobra kotwica zasobów to taka, która przynosi korzyści i spokój twojemu ciału i duszy, dodaje zaradności i energii, ułatwia życie i komunikację. inni ludzie są bardziej harmonijni. Czy masz własne przydatne kotwice psychologiczne? Podziel się w komentarzach.