Od autora: Artykuł ukazał się na moim blogu „Błędy w myśleniu czy rozmowach dla świadomości” Pewność siebie i fantazje na swój temat to jeden błąd co nie pozwala nam być szczęśliwymi. Wyobraź sobie odcinek linii prostej. Na jednym końcu tej linii znajduje się bezgraniczna pewność siebie w każdym swoim działaniu, każdym działaniu i każdej myśli; na drugim końcu, przeciwieństwem pewności siebie jest całkowita niepewność. W którym momencie tego segmentu jesteś? Który koniec jest bliżej? A gdzie chciałbyś być? Pewność siebie jest drugą stroną zwątpienia. A mimo to: pewność siebie jest obroną przed niepewnością, a pewność siebie to niepewność i brak wolności oraz ucieczka od odpowiedzialności. Dziś nie będziemy rozmawiać o pewności siebie i pewnych zachowaniach, dziś będziemy obserwować, jak objawia się pewność siebie. Nie każdy może sobie powiedzieć, że jest w czymś pewny siebie. Ale konsekwencje, jakie wiążą się z pewnością siebie, z pewnością pokażą, czy ta cecha jest w Tobie nieodłączna. Co zatem sprawia, że ​​jesteśmy zbyt pewni siebie? Bezgraniczna wiara w realność wyobrażeń o własnym „ja”. Mogę wszystko, wszystko mi wolno, jestem wyjątkowy, jestem gwiazdą itp. I ta nadmierna pewność siebie staje się przyczyną wielkich kłopotów. Co niesie ze sobą pewność siebie? Sprzeczne cechy charakteru Aktywna realizacja ambicji. Teraz po kolei. Cechy charakteru konfliktu. Osoba pewna siebie powoduje ostrożność, irytację i odrzucenie wśród otaczających ją ludzi. Na zewnątrz cechy te objawiają się jako pragnienie wyższości, agresywność i egoizm. W rezultacie inni tworzą bariery w dalszej interakcji, gdy pojawiają się nieporozumienia lub wchodzą w otwarty lub ukryty konflikt. Na przykład wiara we własną wyższość prowadzi człowieka do obwiniania otaczających go ludzi za własne niepowodzenia. Co więcej, dzieje się to nieświadomie. Co w tej sytuacji robią osoby z Twojego otoczenia? Są oburzeni i obrażeni. Oczywiście może się zdarzyć, że otaczający go ludzie zaczną stawiać taką osobę o krok wyżej, ale jednocześnie uważać ją za arogancką i arogancką. Nieważne, jak bardzo pewna siebie osoba chciałaby być postrzegana jako mądra i skuteczna, jej ukryta wyższość spycha na dalszy plan wszystkie rzeczywiste zalety. Co więcej, inni mają ochotę włożyć szprychy w koła, odłożyć je itp. Nie ma uznania zasług danej osoby, nie docenia się jej, ale szuka się negatywnych przejawów i braków. A osoba okazuje się bardzo bezbronna. Ale wrażliwość stawia osobę na drodze do ochrony siebie. Jestem taki i taki, a ty… nie poszedłbyś do piekła. A osoba, niezauważona przez siebie, pozostaje sama. „Kto myśli, że może obejść się bez innych, jest w wielkim błędzie; ale ten, kto myśli, że inni nie mogą się bez niego obejść, jeszcze bardziej się myli”. (La Rochefoucauld). Kolejny „kłopot” można nazwać chęcią „spoczynku na laurach”. Gdy ktoś odniósł sukces, został rozpoznany i przenosi swój status „gwiazdy” na inne aspekty życia. W szkole był najlepszy, najbardziej szanowany. Z tym schorzeniem trafia na uniwersytet. Sytuacja jest inna – i inne zasługi nie mają już mocy. I człowiek staje przed faktem, że dla każdej „gwiazdy” jest chłodniejsza „gwiazda”. I znowu musisz udowodnić swoją wyższość. Ok, sprawdzone. Dalej jest praca. Znowu od zera. Wieczna walka, wieczna rywalizacja. Odpoczywaj tylko w naszych snach. O jakim szczęściu możemy tu mówić? Czy pewna siebie osoba coś udowodni? Po prostu będzie dobrze wykonywał swoją pracę. Jakie inne sprzeczne cechy charakteru niesie ze sobą pewność siebie? Ochrona swoich wartości, poglądów i całkowite odrzucenie przeciwstawnych. Niezgodność psychologiczna interpersonalna występuje u tych, z którymi ich poglądy na życie, cechy charakteru, wartości i temperament nie są zbieżne. Rezultatem jest ciągłe tworzenie sytuacji konfliktowych. Rozejrzyj się. Czy często zdarzają Ci się konflikty lub konfrontacje? Czy masz tendencję dorywalizacja? Jak często trzeba się bronić? Czy denerwujesz się w obliczu nieporozumień? Czy nie jest to wynik nadmiernej pewności siebie? Niemożność zrozumienia stanu emocjonalnego innej osoby. Słabo rozwinięta zdolność empatii i współczucia. Efektem tego jest brak wzajemnego zrozumienia. Osoba zaczyna odczuwać wokół siebie próżnię. Nie rozumieją mnie... Jak często czujesz się samotny i niezrozumiany? Czy masz czasem wrażenie, że jesteś sam na świecie? Niewłaściwe postrzeganie innych. Osoba coś zrobiła lub powiedziała coś złego lub złego, a to staje się decydujące dla dalszej interakcji. Lub ocena oparta na pewnych osądach, opiniach i plotkach. Z iloma osobami przestałeś się komunikować, wyciągając o nich wnioski na podstawie jednego stwierdzenia, jednego działania lub jakiejś plotki? Czy ogólnie rzecz biorąc, czy często wystawiasz oceny na pierwszy rzut oka? Czy jesteś aż tak pewien, że Twoje szacunki są prawidłowe? Brak uznania nieadekwatności swoich umiejętności i aspiracji. Człowiek nie potrafi przyznać się przed innymi, że czegoś nie potrafi, dlatego wysuwa przesadne żądania: „Jeśli dostarczysz mi to a to, to porozmawiamy”. W zasadzie tutaj oszukuje siebie, fantazjując o swoich umiejętnościach, często nie zdając sobie z tego sprawy. Wszystko to powoduje jeszcze większą negatywną reakcję ze strony innych. „Zachwycanie się sobą i utrzymywanie niezachwianej ufności we własną inteligencję to nieszczęście, które może spotkać tylko tego, kto albo nie jest obdarzony inteligencją, albo jest nią obdarzony w bardzo małym stopniu”. (Jean La Bruyère) Chęć rywalizacji. Najbardziej zadziwiające jest to, że osoba pewna siebie nigdy się do tego nie przyzna. Co więcej, będzie upierał się, że tego mu brakuje. Ale całym swoim zachowaniem, swoimi wypowiedziami stale tworzy grunt dla rywalizacji. Zawsze w pobliżu znajdą się równie pewni siebie ludzie, którzy będą chcieli udowodnić swoją wyższość, bo przesłanie zostało już przekazane. Ale nawet jeśli osoba pewna siebie jest zainteresowana współpracą i zewnętrznie gotowa na kompromis, jej skłonność do rywalizacji nie daje mu możliwości nawiązania bliskich i opartych na zaufaniu relacji. Zawsze będzie patrzył z nieufnością na równych sobie i bez szacunku na tych, którzy jego zdaniem są od niego gorsi. Aktywna realizacja ambicji (status, zainteresowania, sukces, wykształcenie, krąg społeczny, wychowanie, rozrywki). Krąg społeczny Osoba pewna siebie zaczyna stawiać wysokie wymagania swojemu otoczeniu. Następuje podział na „nas” i „obcych”, co powoduje jeszcze bardziej napiętą sytuację w komunikacji. Jednocześnie „przyjaciele” szybko przechodzą na stronę „obcych”, jeśli nie bierze się pod uwagę ich zainteresowań, nawyków i wzorców zachowań. W pobliżu nie ma równych sobie, są tylko ludzie „oddani”, zależni i często niepewni. Ale, jak wiadomo, tylko lojalni ludzie zdradzają. I znowu rezultatem są konflikty i samotność. Status, sukces, wykształcenie Tworzy się pewien typ ludzi, którzy mogą być w pobliżu. Ale w zasadzie są to ludzie, którzy będą środkiem dla osoby pewnej siebie do osiągnięcia swoich celów. I będą potrzebne tylko tak długo, jak „można coś od nich uzyskać”. Słabo rozwinięta umiejętność empatii i współczucia sprawia, że ​​łatwo jest „przejść przez głowę” bez poczucia wyrzutów sumienia. Celem jest wzniesienie się o jeszcze jeden krok i jeszcze większe utwierdzenie się w swojej pobłażliwości. Zainteresowania, rozrywka. Wyraźny podział na to, co dobre i złe, prawdziwe i fałszywe. Aktywna obrona swoich zasad i prawd, zainteresowań i pasji. Nieuznanie istnienia alternatywnych prawd i zasad, atakowanie ich aż do wypowiedzenia „wojny”. Chociaż na zewnątrz mogą zgodzić się, że istnieją alternatywy, ale tylko zewnętrznie, a nie wewnętrznie. I żeby się usprawiedliwić, kreuje się pewien obraz, obejmujący iluzję własnej szlachetności, podwójnych standardów i szukania słomki w cudzym oku. Chciałbym zauważyć, że ta „praca” jest wykonywana bez „włączania” świadomości, to znaczy dzieje się to nieświadomie. Osoba nie zauważa, jak to robi, po prostu w tym jest