Ogromna i nieoceniona rola interwencji psychologicznej w leczeniu nowotworów i ciężkich chorób psychosomatycznych nie budzi już w medycynie klasycznej wątpliwości. Wiele badań potwierdziło, że istnieje silny związek pomiędzy stanem psychicznym człowieka a procesami fizycznymi zachodzącymi w jego organizmie. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że we współczesnej medycynie opieka psychologiczna nad chorymi na nowotwory ma nie mniejsze znaczenie niż fizjologiczne metody leczenia, takie jak farmakoterapia, radioterapia i chemioterapia. Ponadto stwierdzono bezpośrednią zależność skuteczności leczenia farmakologicznego od efektu pomocniczego niektórych rodzajów interwencji psychologicznych. Mówiąc najprościej, leki pomagają bardziej pacjentowi, który jest lepiej przygotowany do walki z chorobą, jest odpowiednio zorientowany na kompetentne wsparcie psychologiczne i zajmuje aktywną pozycję w walce o swoje zdrowie. Człowiek to złożony system fizyczny i psychiczny. Istnieją różne poglądy na to, co pierwotne – ciało czy duch, istnieją różne koncepcje ich relacji i interakcji, jednak pogląd na osobę jedynie jako ciało fizyczne, a leczenie jedynie jako mechaniczną naprawę tego ciała, jest nietrafny. beznadziejnie przestarzały. Duch ludzki i jego organizacja mentalna są najważniejszym narzędziem regulacji stanu fizycznego ciała. Jedną z najważniejszych technik takiej regulacji jest praktyka medytacji uważności. Stosowanie medytacji pomaga rozwiązać problemy w kilku obszarach procesu leczenia. Rozważmy najważniejsze aspekty wpływu medytacji na dobrostan pacjentów i na cały proces leczenia. Po pierwsze, osoby przeszkolone w medytacji oraz te, które regularnie ją praktykują, zauważalnie poprawiają jakość swojego życia, poprawiają ogólny nastrój i zmniejszają objawy związane ze stresem. Takie zmiany dobrostanu wiążą się przede wszystkim ze zmianą stosunku pacjenta do swojej choroby, która następuje w wyniku wyrwania się pacjenta z błędnego koła automatycznych myśli o chorobie. Długa choroba uczy pacjenta ciągłego powracania do myśli o niej, a myśli te stopniowo przesłaniają cierpiącemu cały świat. A praktyka uważności pozwala człowiekowi żyć teraźniejszością, tym, co widzi i czuje w każdej chwili. Drugą rzeczą, na którą zwraca uwagę wiele badań w związku ze stosowaniem medytacji uważności, jest zmiana w postrzeganiu bólu u pacjentów której chorobie towarzyszy przewlekły ból. Medytacja uważności pozwala człowiekowi przestać cierpieć z powodu bólu, znacznie zmniejsza nieuniknione ostre nieprzyjemne uczucie, a nawet zagłusza sam ból, jak pokazują badania, średnio do 40%. Faktem jest, że medytacja uważności pozwala pacjentowi usunąć świadomość z epicentrum bólu, czyniąc go bardziej obserwatorem niż cierpiącym. otwiera kolejną szansę - zwiększenie efektywności układu odpornościowego. Stresujące warunki osłabiają ludzki układ odpornościowy, poważnie ograniczając jego zdolność do skutecznego zwalczania chorób. A medytacja jest również skutecznym narzędziem do relaksu i zmniejsza ryzyko depresji na tle przewlekłego stresu - głównej psychologicznej przyczyny spadku odporności. Depresja często występuje u pacjentów po chemioterapii i radioterapii; u takich pacjentów występuje również stan zwiększonego zmęczenia i apatii. Pacjenci praktykujący medytację uważności są znacznie mniej podatni na depresję i mają łatwiejszy okres rekonwalescencji. Wreszcie ostatnie badania pokazują, że medytacja uważności wpływa na funkcjonowanie mózgu na poziomie neurobiologicznym. Medytacja uważności aktywuje obszary mózgu związane z kontrolą emocji i