Znaczenie matki w życiu każdego z nas jest koniecznością niepodważalną. Rozłąka z matką, nawet na pierwsze 6 dni, prowadzi do naruszenia przywiązania. Naukowcy odkryli zjawisko polegające na tym, że podczas długiego, wczesnego rozstania z matką pewien gen u dziecka zostaje zamknięty. Oznacza to, że gen nie będzie brał udziału w procesie kontrolowania zachowań i emocji. Nie ma jeszcze odwrotnego procesu odkrywania genów. Polecam wykład E. Nikołajewej (doktora nauk biologicznych, profesora Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. A. I. Hercena, autorki ponad 600 prac naukowych, w tym podręczników) na temat zamykania genów i epigenetyki. Dziecko potrzebuje i potrzebuje matki do harmonijnego rozwoju jako osoby. Ale jakie to uczucie stać się dorosłym, ale nie emocjonalnie oddzielonym od matki? Wyraża się to w ten sposób: Mama ingeruje nawet w życie rodziny dorosłe dziecko. Nie zgadza się ze wszystkim, co robi dorosłe dziecko. Dewaluuje jego działania i słowa. Zamiast tego krytykuje wsparcie. Wzbudza w dorosłym dziecku poczucie winy. Robi wyrzuty tym, którzy ją wychowali i karmili reakcja dorosłego dziecka: złość, złość, agresja, a także łzy i użalanie się nad sobą. Tak, taką masz matkę. Jest to niezaprzeczalny fakt. Faktem jest również, że istnieje emocjonalna zależność od matki. Dzieje się to ze szkodą zarówno dla dorosłego dziecka, jak i dla matki. Zdaj sobie sprawę, że ona nie robi tego, żeby ci pogorszyć sytuację, ale po prostu dlatego, że uważa to za słuszne. Taki jest jej styl życia. Wyobraź sobie, że taki związek jest sprawdzianem twojej zależności emocjonalnej od matki. A twoja matka jest czynnikiem motywującym. Motywuje do uwolnienia się od zależności emocjonalnej. Dorosnąć. Czy możesz żyć samodzielnie? Jeśli nie, zacznij rozwijać umiejętności samodzielnego życia: Weź odpowiedzialność za swoje decyzje, działania i konsekwencje w swoje ręce. Jeśli weźmiesz odpowiedzialność za siebie, słowa twojej matki nie wywołają w tobie negatywnych emocji. Prawda: Mama nie jest zobowiązana i nie powinien myśleć tak samo jak ty. Ma prawo do swojej opinii, nawet jeśli jest ona dla Ciebie szkodliwa, niestosowna i powoduje agresję. Gdy tylko opinia Twojej matki nie wywoła w Tobie agresji, możesz uznać, że zostałaś „uzdrowiona”, że mama pomogła. dorastasz, ale zadaj sobie pytanie: „A Dlaczego ja, dorosły, pytam moją mamę o zdanie, skoro za każdym razem, gdy jej odpowiedź mnie złości?” Może po to, by zasłużyć na miłość mojej matki, jak w dzieciństwie? Ale nie jesteś już dzieckiem. Emocjonalna i fizyczna separacja od matki nie zagraża Twojemu życiu, jeśli jesteś w stanie. W takim razie jest to Twój osobisty problem, a nie Twojej matki. Skontaktuj się ze mną, pomogę Ci przełamać Twoją emocjonalną zależność od mamy. O tym, jakie decyzje możesz podjąć dla siebie, w kolejnym artykule, kontynuacja tematu. © Wszelkie prawa zastrzeżone. Przedruk artykułu lub fragmentu jest możliwy wyłącznie z linkiem do tej strony i podaniem źródła. Moja książka „Nie maluj mnie na swój kolor”. Dialogi z psychologiem. Pomaga lepiej zrozumieć siebie.