Fałszywe „ja” to identyfikacja z „współrzędnymi” nadawanymi nam przez znaczące inne osoby. Jest to rodzaj konstruktu intrapsychicznego, który zrodził się z powodu braku akceptowalnych warunków realizacji prawdziwych reprezentacji „ja”. Fałszywe „ja” jest kameleonem, mozaiką odrębnych części, z których każda „wchodzi na siebie”. scenie” zgodnie z życzeniem chwili „reżysera”. Mówi się o takich osobach: „człowiek kameleon”, „aktor”, podkreślając sztuczność przejawów danej osobowości. Nie ma jednak potrzeby patologizować fałszywego „ja”, jeśli od czasu do czasu pojawiają się jego poszczególne elementy są świadomie regulowane. Chodzi o elastyczność, zdolność adaptacji, zdolność do adaptacji. Kiedy mówimy tylko o elementach fałszywego „ja”, jest to normalne; zapewnia to procesy adaptacji do nowych warunków. Na przykład osoba przychodzi do nowego zespołu i musi wykazać się pewnymi cechami, które nie są dla niego charakterystyczne, aby łatwiej dostosować się do nowego środowiska. Ale jeśli mówimy o patologicznym, fałszywym „ja”, to. to jest to cały szereg „masek” osobowości nakładanych, aby wywrzeć takie czy inne wrażenie na innych. Przykładowo narcystyczny mężczyzna, który na początku związku rzuca kurz w oczy swojej wybrance, a potem staje się zimny. i odległe, dewaluujące i obojętne. Fałszywe „ja”: po co to fałszywe „ja”, wiąże się z koniecznością ochrony wrażliwej części prawdziwego „ja” przed rzeczywistym lub wyimaginowanym niebezpieczeństwem. Fałszywe „ja” to funkcja, która służy pewnemu obszarowi problemowemu: niczym film zasłaniający strach przed niekonsekwencją w obliczu innych. Powyżej podano warianty normy, gdy czasami pojawiają się indywidualne warianty manifestacji fałszywego „ja”. nastąpić, zapewniając adaptację do czegoś nowego. Ale problem zaczyna się, gdy fałszywe „ja” zastępuje prawdziwe „ja”. Następnie, mówiąc metaforycznie, obserwujemy „zaćmienie” osobowości: osobowość zmienia się nagle, z całkowicie niezrozumiałych powodów. To tak, jakby ktoś nagle stał się inną osobą. Kształtowanie się fałszywego „ja” w kontekście różnych opcji wychowawczych.1. Ignorowanie (jesteś niczym, nie ma ciebie): - w celach edukacyjnych: wychowanie manipulacyjne, gdzie ignorowanie dziecka jest karane za złe uczynki, nieposłuszeństwo; - na skutek braku zdrowego, stabilnego przywiązania do dziecka (na przykład, gdy matka jest przygnębiona - „martwa” matka). Lub gdy dziecko było przekazywane z rąk do rąk niczym pałka sztafetowa, nie było żadnego stabilnego przedmiotu, z którym dziecko mogłoby się identyfikować.2. Projekcja własnych, niezrealizowanych celów i nieuzasadnionych oczekiwań na dziecko. Na przykład moja mama chciała zostać sławną prezenterką telewizyjną, marzyła o telewizji, ale coś nie wyszło. Rodzi dziecko, dla którego od kołyski prosi o zostanie prezenterką telewizyjną: we wszystkich jej przejawach widzi cechy i cechy pożądane dla branży filmowej. Ona nawet nie zauważa wszystkiego innego, bo ma jedyne i niezwykle obsesyjne pragnienie – aby stał się tym, czego kiedyś pragnęła. Wiadomości nadawane przez rodzica: „spełnij moje marzenie”, „żyj zamiast mnie”. . Wspieraj tylko pożądaną część przejawów osobowości dziecka i odrzucaj wszystko, co nieprzyjemne i niedopuszczalne. Wiadomości nadawane przez rodzica: „Kiedy zachowujesz się dobrze, jesteś dobry, zasługujesz na moją miłość, a kiedy zachowujesz się źle, jesteś zły, nie kocham cię”. Należy tu zrozumieć, że ocena rodzica zawiera odwołanie nie do zachowania dziecka, ale do jego osobowości jako całości.4. Skoncentruj się na osiągnięciach dziecka, jego doskonałych ocenach i innych cechach - jako mierniku wartości osobowości dziecka. W tym przypadku dziecko nieświadomie internalizuje następujący komunikat: „aby otrzymać miłość, trzeba osiągnąć jedynie najwyższe wyżyny, w przeciwnym razie jestem nikim, niegodnym miłości”. Wychowywanie dziecka według typu „Idola rodzinnego”. Dziecko jest kultem, wszystko jest dla niego zrobione, jest sens istnienia rodziny. Dobro dziecka jest na pierwszym miejscu, dziecko jest kupowane jak najlepiej, a reszta rodziny z definicji jest drugorzędna. Pozwolenie przekazywane jest dziecku,.