Czasami każdy człowiek staje przed koniecznością podjęcia decyzji związanej z wyborem jednej lub więcej opcji. Jednak dla różnych osób w różnych sytuacjach dokonanie wyboru jest trudnym zadaniem. Co więcej, co typowe, różni ludzie mogą postrzegać podobne sytuacje w zupełnie inny sposób. Dlaczego tak się dzieje i co się za tym kryje? Odpowiedź w stylu: „Wszyscy ludzie są inni” jest oczywiście całkiem prawdziwa, ale niestety niczego nie wyjaśnia. Potrzebujemy konkretów. I to są czynniki wpływające na podejmowanie decyzji, które wysunęły się na pierwszy plan na podstawie analizy sytuacji klientów. Punkt pierwszy: obecność/brak wewnętrznych wytycznych. Po pierwsze, decyzje są łatwiejsze dla tych, którzy dokładnie wiedzą, co robią chcieć od życia. Ta świadomość kształtuje się pod wpływem tak zwanego wewnętrznego punktu orientacyjnego, który niczym latarnia morska oświetla ścieżkę człowieka. Bez takiego punktu orientacyjnego człowiek, mówiąc w przenośni, wędruje w ciemności i nie może znaleźć dalszej drogi. W związku z tym raz po raz znajduje się na tym samym rozdrożu. Drugi moment: konflikt pragnień Często zdarza się, że dana osoba deklaruje jedno pragnienie, ale w trakcie pracy okazuje się, że prawdziwe pragnienie jest zupełnie inne. Pierwsze z nich człowiek realizuje, natomiast nieświadomość wysyła sygnały o drugim pragnieniu, a świadomość nie zawsze jest w stanie je rozpoznać i rozszyfrować. Co więcej, przy różnym stopniu świadomości mogą zostać zagłuszone przez świadome postawy. Podstawą konfliktu pragnień jest najczęściej niezaspokojenie którejkolwiek z ludzkich potrzeb. Tym samym te dwa pragnienia wchodzą ze sobą w konflikt, z którym człowiek nie zawsze jest w stanie samodzielnie sobie poradzić na poziomie świadomym. To tak, jakby znalazł się na uboczu, po stronie ringu, gdzie toczy się walka pragnień. Wzięcie sytuacji w swoje ręce pozwala uświadomić sobie niezaspokojoną potrzebę, to drugie pragnienie ukryte w głębinach nieświadomości. Z reguły po uporządkowaniu swoich pragnień człowiek jest w stanie podjąć decyzję. Punkt trzeci: strach przed nieznanym. Wybór jednej z opcji może pociągać za sobą konsekwencje, które nie zawsze są oczywiste i przewidywane z góry. Ta niepewność może być przerażająca i powodować poczucie możliwej bezsilności w nieprzewidzianej sytuacji. W takim przypadku człowiek może podjąć decyzję, ucząc się radzić sobie ze swoimi uczuciami i emocjami, co może wiązać się ze stanem niepewności. Zdolność do przeciwstawienia się niepewności bez popadania w nerwicę jest cechą dojrzałej osobowości. Punkt czwarty: obecność korzyści wtórnych. Często jest ona również ukryta i zamaskowana przed świadomością, niczym nieświadome pragnienie. W szczególności nicnierobienie, niepodejmowanie żadnej decyzji za osobę okazuje się bardziej opłacalne niż dokonanie wyboru. A to z kolei może opierać się na punkcie piątym: strachu przed odpowiedzialnością Powodów może być kilka: niedojrzałość, wyuczona bezradność, chęć podzielenia się odpowiedzialnością z drugą osobą. A jeśli człowiekowi łatwiej jest poradzić sobie z trzecim powodem, to dwa pierwsze są w stanie sparaliżować wszelkie działania i osoba ta będzie uparcie czekać, aż decyzję podejmie ktoś inny, a nie on. Punkt szósty: strach przed podjęciem decyzji błąd. Korzenie tego lęku sięgają zwykle głęboko w dzieciństwo. Na przykład w dzieciństwie osoba za najmniejszy błąd lub przeoczenie może zostać poddana ostrej krytyce lub surowej karze ze strony jednego z rodziców lub innej ważnej osoby dorosłej. W rezultacie głęboko w nieświadomości kształtuje się i wzmacnia postawa: „Nie możesz podejmować ryzyka, możesz działać z pewnością tylko wtedy, gdy masz pewność sukcesu, w przeciwnym razie spotka cię kara”. W tym przypadku konieczne jest przepracowanie postawy dziecka z psychologiem, aby zdobyć nowe doświadczenia i utrwalić je na poziomie nieświadomości. Punkt siódmy: brak chęci płacenia ceny wyboru. Często zdarza się, że wybór.