Obecnie „uważność” jest terminem dość popularnym, można by nawet powiedzieć, że mainstreamowym. Ale tak naprawdę ma to ogromne znaczenie. To świadomość pomaga człowiekowi kontrolować swoją uwagę i postrzegać rzeczywistość z pozycji obserwatora taką, jaka jest, bez pochopnych ocen i działań. Umiejętności uważności są ważne w praktyce nie tylko dla osób w modelu klienta, ale także dla terapeutów. Udowodniono, że psychologowie, którzy wykorzystują na sobie umiejętności uważności, prowadzą terapię skuteczniej i z lepszymi wynikami. Wiele technik opiera się na świadomości, a bez niej niewiele umiejętności można utrwalić. Dlaczego tego potrzebujemy? W niektórych sytuacjach mamy tendencję do wyolbrzymiania lub minimalizowania rzeczywistości. Na przykład w chwilach niepokoju ludzie często wyolbrzymiają problem, bagatelizując jednocześnie swoją zdolność poradzenia sobie z nim. Tutaj wracamy z chłodną głową i trzeźwo patrzymy na sytuację. Słyszymy i analizujemy nasze uczucia, identyfikujemy główną przyczynę ich wystąpienia. W ten sposób zdajemy sobie sprawę z pierwotnej przyczyny emocji i możemy z nią pracować, bez podejmowania pochopnych działań, których później będziemy żałować. Takie ciągłe monitorowanie emocji, odczuć cielesnych i myśli pomaga żyć teraźniejszością, akceptować rzeczywistość bez nieuzasadnionych oczekiwań, ufać sobie i budować wewnętrzne wsparcie. Nie należy koncentrować się na przeszłości, nie na przyszłości, nie na zmartwieniach, ale na chwili obecnej. Wszystkie medytacje opierają się na tym. Istnieją dwa rodzaje praktyk: „otwieranie umysłu” i „koncentrowanie umysłu”. Otwierając umysł, kontemplujesz to, co dzieje się w świadomości. Podczas medytacji człowiek po prostu poddaje się swoim myślom, emocjom i doznaniom, które przenikają jego świadomość, nie powstrzymuje ich ani nie podąża za nimi. Tego rodzaju praktyki często porównywane są do obserwowania pływających chmur lub oglądania pociągów opuszczających peron. Dla początkujących i osób, które mają trudności z koncentracją, otwarcie umysłu może wydawać się trudne, ponieważ łatwo jest dać się pochłonąć myśli lub emocji i stracić świadomość. Takim osobom zaleca się praktykę skoncentrowanego umysłu. Koncentrując swój umysł, kierujesz go na zdarzenia wewnętrzne lub zewnętrzne. Na przykład skup się na oddychaniu, liczbie wdechów i wydechów. Lub po prostu podczas rutynowych czynności. Idąc na spacer, nie zabieraj ze sobą gadżetów, obserwuj swoje uczucia i otaczający Cię świat bez oceniania, wykonuj prace domowe całkowicie zanurzony w tym procesie, monitorując swoje doznania i wracając myślami do głównej czynności. To całkowicie normalne, jeśli na początku Twoja uwaga jest rozproszona. Nie karć siebie, po prostu delikatnie przywróć ją do świadomości. Tego rodzaju praktyka pomaga pozbyć się niepokoju, stresu, zachowań kompulsywnych, a nawet zmniejsza ryzyko chorób serca!