FAŁSZYWY WYBÓR CZY WCIĄŻ WYBÓR? Na stronie znanego psychologa natrafiłam na zalecenie adaptacji dziecka do wieku przedszkolnego i szkolnego. Była tam opcja zwana fałszywym wyborem. Od razu wyjaśniam, że nie ma tu znaczenia istota kontekstu, w jaki sposób została udzielona rekomendacja. Myślę, że wiele osób zna tę technikę, tę technikę, gdy pytasz dziecko, na przykład, w co będzie ubrane, koszulkę lub podkoszulek, spodnie lub szorty, szorty sportowe lub wizytowe, rozumiejąc, że nie będzie to miało wpływu w jakikolwiek sposób wynik Twojego wychowania. I tutaj chcę zwrócić uwagę właśnie na sformułowanie „fałszywy wybór”. Używając tego właśnie słowa rodzic ustawia się na stanowisku, że w rzeczywistości nie daje dziecku żadnego wyboru, ale zapewnia pewien wyimaginowany wybór, przekazywany dziecku jako prawdziwy wybór. A ja bardzo ostrożnie podchodzę do takich zaleceń i zwracam szczególną uwagę na słowa, ponieważ słowa są kodem, w którym napisane są nasze wewnętrzne programy. Wiadomo, że dzieci, podobnie jak precyzyjne radary, wyczuwają stan swoich rodziców, nawet jeśli starannie go ukrywają. I doskonale odczytują, co tak naprawdę rodzice włożyli w swoje działania. Oczywiście nikt nie podchodzi do dziecka ze słowami: „Chcę zaproponować ci fałszywy wybór”, więc dziecko dokonując wyboru, mierzy się z wyborem i przy tym. jednocześnie oficjalnie przedstawiany jako wybór realny, a nie jakiś „fałszywy wybór”. Ale z ukrytym przesłaniem proponowanego „fałszywego wyboru” od rodzica i w związku z tym braku wyboru, mam nadzieję, że nie jesteście zdezorientowani i rozumiecie moją myśl. Pomysł jest prosty – nie przesadzajcie i nazwać coś, co nie jest „fałszywym wyborem”, faktem fałszywego wyboru. Wtedy znacznie łatwiej będzie Ci komunikować się ze swoimi dziećmi, wiedząc, że dajesz im prawdziwy wybór. Tylko ten wybór, który oferujesz, odpowiada możliwościom odpowiedzialności, jaką może ponieść dziecko w tym wieku. To najważniejsza zasada w zarządzaniu - zgodność władzy i odpowiedzialności, ale jednocześnie jest ona bardzo często naruszana w systemach . A ponieważ w rodzinie jest zarządzanie, to oczywiście także błędy w zarządzaniu. Co więcej, przestrzeganie tej zasady w rodzinie jest jednym z najważniejszych warunków kształtowania podstawowego bezpieczeństwa dziecka. Ci rodzice, którzy stosują tę technikę, nazywając ją „fałszywym wyborem”, muszą szczerze odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak jest fałszywy wybór? Można przenieść na dziecko odpowiedzialność za wybór koloru skarpetek, ale nie można zrzucić odpowiedzialności za to, że będzie chodzić po śniegu w kapciach lub filcowych butach, gdyż ten wybór i wydarzenia, które po nim nastąpią już nie będą miały miejsca odpowiadają chęci dziecka do wzięcia za nie odpowiedzialności. A to oznacza, że ​​ten pierwszy nie jest „fałszywym wyborem”, a drugi jest wyborem prawdziwym, a oba są realnymi wyborami (uprawnieniami) dziecka, odpowiadającymi jego możliwościom (obowiązkom) w danym okresie czasu , nagle przypominam sobie wypaczenia w drugą stronę, kiedy dzieci są zmuszane do dokonywania wyborów, na które w ogóle nie powinny być przygotowane, a które prowadzą do poważnie traumatycznych konsekwencji dla psychiki. Ale to, jak mówią, już inna historia, ilustrująca naruszenie hierarchii systemów. Jeśli jednak rodzic nie może zapewnić dziecku wyboru koloru skarpetek i T-shirtów, to dla niego pojawia się pytanie: dlaczego jesteś ostrożny? psycholog Maria Reus