Od autora: Opublikowane w magazynie „Szczęśliwa Rodzina” Valentina jest kobietą-szefem. Ma 32 lata, pracuje w dużej firmie, ma podległych ponad półtora setki osób. Valentina jest mądra, wykształcona, inteligentna i ładna. Ale zespół jej bardzo nie lubi – zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Pewnego razu na imprezie firmowej jej zastępca postanowił wykazać się walecznością i skomplementować: „Ty, Walentyno Pietrowna, nie jesteś kobietą, jesteś prawdziwym mężczyzną!” Valentina była zdenerwowana, ale nie dała tego po sobie poznać. Co więcej, znajomi regularnie jej powtarzają, że kobiecie nie przystoi tak ciężko pracować i TAK DUŻO zarabiać. Żaden mężczyzna nie może przebywać w pobliżu. Valentina lubi swoją pracę, dotarcie do niej zajęło jej dużo czasu. Trzy stopnie naukowe, w tym jeden uzyskany za granicą, zaproszenia na sympozja i konferencje, uznania dla zagranicznych kolegów – to wszystko jest w majątku. A co jest nie tak? Żadnego męża, żadnej wiary w swoją kobiecość. Zaczynamy to rozgryźć - i okazuje się, że „kobiecość” Walentyny kojarzy się z domem, ciastami i dziećmi. To takie wąskie rozumienie. I okazuje się, że sama Valentina bardzo warunkowo klasyfikuje się jako płeć żeńska. To taka smutna historia. Wszystko jest po to, żeby być szczęśliwym – ale żeby to osiągnąć, musisz poczuć się kobietą. I w tym właśnie tkwi problem... Zadziwiające jest to, że żyjemy w XXI wieku i mamy świadomość przepełnioną gęstymi stereotypami. Według tych stereotypów kobieta powinna być bierna, nieśmiała, emocjonalna, wrażliwa, zależna. Człowiekowi przypisuje się te same cechy, co aktywność, determinacja, pewność siebie i wysoka inteligencja. Choć różnice między mężczyznami i kobietami są mocno przesadzone, wiele osób uważa, że ​​skoro tak było od wieków, tak musi być zawsze. Stereotypy zmieniają się powoli. Ale teraz roboty kuchenne, kuchenki mikrofalowe, kuchnie i kawiarnie zastąpiły kobiety w kuchni, a przedszkola i szkoły przejęły część tradycyjnego ciężaru edukacji. Dziś małżeństwa zawierane są w późniejszym wieku, a większość kobiet ma 1-2 dzieci. Tak naprawdę jest więcej czasu – czasu, który kobieta może przeznaczyć na siebie, na naukę, dbanie o swój wygląd, uprawianie sportu, na swoje hobby. Ale stereotypy są silne - i taka kobieta jest często potępiana. A czasem po prostu piętnują ją – „nie jesteś kobietą”. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, jak zadbać o siebie, zrealizować swój plan na życie i poczuć się kobietą, a nie mężczyzną w spódnicy. Proponuję porozmawiać o różnych typach kobiet i zacząć od samego początku - z historią stworzenia człowieka. Nie ma znaczenia, czy wierzysz w Boga, czy nie, na pewno słyszałeś o Księdze Rodzaju. Pierwsze dwa rozdziały Księgi Rodzaju przedstawiają dwie różne historie stworzenia człowieka. Zatem zgodnie z pierwszą opcją Pan stwarza mężczyznę i kobietę z prochu. Rozdział drugi opowiada zupełnie inną historię od pierwszego o pojawieniu się człowieka. Według tej wersji Adam powstał z prochu, a kobieta z jego żebra. Wielu naukowców, teologów i po prostu wierzących próbowało zrozumieć i zinterpretować te teksty. Wyobraźnia zrodziła wiele legend i mitów. Najwcześniejsza i najbardziej znana wersja została przedstawiona w apokryficznym hebrajskim dziele Alfabet Ben Siry: „Kiedy Najświętszy stworzył pierwszego człowieka, Adama, powiedział: Niedobrze, żeby Adam był sam (Rdz 2: 18) Stworzył kobietę, również z prochu, i nazwał ją Lilith. Natychmiast podjęli walkę. Powiedziała: Nigdy nie będę leżeć pod tobą! On powiedział: Nie będę leżeć pod tobą, ale tylko na tobie. Powinieneś być gotowy (gotowy), aby być pode mną, a ja powinnam być na tobie. Odpowiedziała: Oboje jesteśmy równi, ponieważ oboje jesteśmy stworzeni z prochu (ziemi). Żadne z nich nie słuchało drugiego. Kiedy Lilith zdała sobie sprawę, co się stanie, wymówiła Niewysłowione Imię Boga i odleciała. Adam ofiarował swoje modlitwy Stwórcy, mówiąc: „Panie wszechświata! Kobieta, którą mi dałeś, odleciała ode mnie. Natychmiast Najwyższy, niech będzie błogosławione Jego Imię, posłał za nią trzech aniołów”. Najwyższy powiedział do Adama: Jeśli wróci, wszystko będzie dobrze. Jeśli odmówi, będzie musiała się pogodzićz faktem, że codziennie umierała setka jej dzieci. Aniołowie podążali za nią i docierali do niej na morzu, na potężnych wodach, gdzie Egipcjanie mieli zginąć. Aniołowie przekazali jej słowo Boże, ale ona nie chciała wrócić”. (Alfabet Ben Siry, 23 a-b). Według legend Lilith niszczy i kradnie dzieci. Lilith kusi i wyczerpuje mężczyzn we śnie, kradnąc ich nasienie, aby stworzyć demoniczne dzieci, które zastąpią jej własne. Aviva Kantor, autorka klasycznego dzieła Kwestia Lilith, zauważa, że ​​przymioty przypisywane Lilith odzwierciedlają odwieczny męski strach przed impotencją i utratą męskości, niepokój przed utratą kobiecego wsparcia w rodzinie oraz strach przed zagrożeniem dla przetrwania całego narodu. Mamy zatem do czynienia z dwoma wcieleniami kobiety: Lilith – aktywną, energiczną, walczącą o swoje prawa, osiągającą swoje cele o własnych siłach. Swoim żądaniem równości Lilith osłabia i niszczy Adama. Taka kobieta może odmówić mężowi, co stwarza zagrożenie dla samego istnienia patriarchalnego społeczeństwa. Ta kobieca rola jest postrzegana jako negatywna, niewłaściwa i nieakceptowana przez społeczeństwo. Uderzającą cechą Lilith jest pragnienie całkowitej, nieograniczonej wolności. Stawia mężczyźnie okrutne wymagania, chce widzieć w nim „demona” poprzez jego przejawy odwagi, śmiałości, lekkomyślności i wyraźnej seksualności. Jedyne, czego potrzebuje od mężczyzny, to przyjemność seksualna. Lilith zaprzecza radości macierzyństwa; nie pozwala mężczyźnie pełnić głównej roli w życiu kobiety – zostać ojcem swojego dziecka. Ewa jest uległa, elastyczna, posłuszna, zgadzająca się z mężem. Jest symbolem związku z mężczyzną, jest mu podporządkowana, ponieważ narodziła się z żebra i jest „ciałem z jego ciała”. Ewa jest oparciem dla rodziny, dla męża, dlatego też ta rola jest postrzegana jako pozytywny wzór zachowania dla kobiety. Analizując ten mit, psychoanalityczka Wiktoria Potapowa zauważa, że ​​jest on wyjątkowy, ponieważ nie jest znana żadna inna historia, w której kobieta zbuntowała się przeciwko mężczyźnie w imię równości. Mit ten przekazuje kobiecie następujące przesłanie: „Jeśli chcesz mieć ze mną równe prawa, jeśli jesteś wymagająca, uparta, wolna, niezależna, jeśli masz własne pragnienia seksualne – lub niechęć – to źle skończysz: będziesz zostań czarownicą, nimfomanką, nie będziesz mieć dzieci!” Tak okazuje się, że wizerunek kobiety dzieli się na dwie części. Jedna część, którą można określić jako Lilith, jest atrakcyjna dla mężczyzn. Nie bez powodu wiele kobiet mówi w swoich sercach: mężczyźni kochają suki. Jednak ta część kobiety jest jednocześnie przerażająca – wszak jest nieprzewidywalna, z łatwością potrafi przystąpić do rywalizacji – i ją wygrać, potrafi upierać się sama. Poza tym tej kobiety nie da się kontrolować w sferze seksualnej – w końcu wie, czego chce i osiąga to! Niechęć Lilith do leżenia pod Adamem symbolizuje jej pragnienie równości, co przeraża mężczyznę. Jest to strach wiecznego chłopca przed wszechmocną matką, który zmusza mężczyzn do bierności. Dlatego mężczyźni szukają i jednocześnie boją się Lilith. Drugą część kobiecego „ja” symbolizuje Ewa. Ewa, opiekunka ogniska domowego, matka i żona, posłuszna i wyrozumiała, gotowa do nieustannego poświęcenia się dla dobra męża i rodziny. Jest niezawodny, przewidywalny, wygodny i znajomy. Eva nie kłóci się z mężczyzną - podstępnie, starannie wpaja mu swoje pomysły. To właśnie Ewa może przez całe życie pozostawać w cieniu męża, nawet jeśli napisała dla niego rozprawę doktorską, „wywalczyła” awans i zarobiła większość rodzinnego budżetu. Najważniejsze dla Ewy jest to, że w domu wszystko jest w porządku. Mężczyźni mają trudności z zaakceptowaniem przejawów Lilith we własnych żonach. Lilith jest kochanką, towarzyszką, sojuszniczką, ale jako żona jest zbyt przerażająca, zbyt trudna, wymaga od mężczyzny zbyt wiele wysiłku. W końcu jest równa. Elena poślubiła Aleksandra w wieku 24 lat. Byli kolegami z klasy i dobrze się rozumieli. Urodził się syn, potem drugi. Jej mąż pracował w firmie budowlanej, a po powrocie z urlopu macierzyńskiego Elena dostała pracęta sama droga. Oczywiście nie było to łatwe – dzieci domagały się uwagi, a przez pierwsze kilka lat Elena po pracy wracała do domu. Ale synowie dorastali, a Elena odkryła duże zainteresowanie pracą. Zacząłem wykonywać projekty, które cieszyły się dużym uznaniem klientów. Po pewnym czasie Elenie zaproponowano kierowanie grupą kreatywną, a następnie działem. Elena zaczęła zauważać, że jej mąż się od niej oddala. Wszelkie próby rozmowy i wyjaśnienia relacji kończyły się murem agresji. Przyjaciółka wszystko wyjaśniła prosto - jest zazdrosna. Aleksander jest mniej utalentowany i rzeczywiście nawet na studiach przegrał z żoną. Elena zdała sobie sprawę, że musi rozwiązać poważny problem - jak ocalić zarówno swoją pracę, jak i rodzinę. Dużo rozmawiałam z mężem, tłumaczyłam mu, jak bardzo cenię ich związek... Ale mój mąż się dąsał i dąsał. Jak już to przeoczę – mówią, koledzy się ze mnie śmieją: kto u Was w domu rządzi, pewnie też żona? W rezultacie Elena nie mogła tego znieść - rzuciła pracę, poszła do innej firmy i straciła pensję. Poprawiły się relacje z mężem, a ona powoli zdobywa autorytet w nowej pracy, ale jakoś jest z tego powodu bardzo smutna... W tej historii wszystko jest oczywiste - Ewa pokonała Lilith, bo trudno było znaleźć kompromis pomiędzy karierą a rodziną. Mężczyźni zaprzeczają w sobie kobiecości i nie pozwalają kobietom wyrażać tego, co uważają za „męskie”. Dlatego aktywna, inteligentna kobieta przestraszy wielu mężczyzn – niepewnych siebie, słabych, nie rozpoznających swojej kobiecej strony, bojących się kobiecej mocy, zazdrosnych, niedojrzałych emocjonalnie… Ci mężczyźni wolą swojską Ewę – choć zawsze pociąga ich Lilith. .. Tę trudność w zintegrowaniu własnych pragnień wobec mężczyzn odzwierciedla wiersz Nikołaja Gumilowa „Lilith”: Lilith ma koronę z niedostępnych konstelacji, W jej krajach kwitną diamentowe słońca; A co z Ewą? i dzieci, i stado owiec, W ogrodzie są ziemniaki, a w domu wygoda Jeśli trzeba, podbije Twoje królestwo, Jeśli trzeba, pójdzie z torbą złodziei, Ale zawsze i wszędzie od Ewy. Lilith? On cię ocali przed tobą samym. Kobieta staje się kobietą z Innym – mężczyzną. Jest to złożony i subtelny proces obejmujący jej naturalne pragnienia – jego reakcje na nie, jej ekspresję – oraz jego akceptację różnych aspektów kobiecości. Ale patriarchalna kultura, która odmawia kobiecie prawa do bycia sobą - innym sobą, a nie tylko posłuszną dziewczyną w rękach mężczyzny - nie daje możliwości rozwinięcia wszystkich jej mocnych stron. Dlatego często uczennice nie są dumne ze swoich sukcesów w matematyce i fizyce, ale się ich wstydzą - w końcu inteligentnej kobiecie trudniej stać się obiektem kultu i podziwu. A rodzice często dolewają oliwy do ognia: „Moja córka jest już na piątym roku studiów, dopiero dziewiątki i dziesiątki. Lepiej byłoby poszukać męża dla siebie. Dewaluacja wszystkiego, co nie należy do „żeńskiej” diecezji – pracy, kariery, hobby – jest charakterystyczna dla kultury patriarchalnej. Mężczyźni będą pochwalać haft krzyżykowy swojej żony - i z zazdrością będą patrzeć na sukcesy tenisistek, sióstr Williams, których prędkość podawania piłki jest taka sama jak u mężczyzn. Pogodzą się nawet z oglądaniem seriali - po prostu nie konkuruj z nimi w sferze zawodowej. Jak kobieta może stać się sobą? Jak nie ograniczać „kobiecości” do roli matki, żony, siostry i córki, a także gospodyni, zmywarki, kucharki? Jak radzi sobie ze swoimi śmiałymi marzeniami, chęcią eksperymentowania, poszukiwaniem siebie. Współcześnie widzimy wiele przykładów utalentowanych i mądrych kobiet – polityków, kobiet-naukowców, kobiet-profesjonalistów. Za każdym razem, gdy spotykam taką kobietę, zadaję sobie pytanie: czy obok niej jest mężczyzna? I bardzo się cieszę, gdy rozumiem, że na świecie jest coraz więcej mądrych, ciepłych, wspierających mężczyzn, którzy są dumni z sukcesów swoich żon i stwarzają im warunki do samorealizacji. Ponieważ w każdej kobiecie Ewa i Lilith są zmieszane w różnych proporcjach i jeśli naciśniesz, powstrzymasz lub zignorujesz jedną z części swojej Jaźni, nie będzie możliwe stanie się sobą. Wyobraź sobie – jeśli zegniesz jedną nogę – jak się poruszysz? Pewnie niezbyt szybko, a niedogodności jest sporo... Jeśli zawiążesz prawe oko, czy dobrze będzie patrzeć na świat tylko lewym? I jeśli ty"