Od autora: Technika „Spotkań Mamy” Mama to pierwsze słowo, słowo główne w każdym przeznaczeniu. Mama dała życie, dała pokój mnie i Tobie. Mama jest głównym słowem i główną osobą w losach każdego dziecka. Może być czuła, czuła, opiekuńcza lub niegrzeczna, drażliwa, obojętna. Ludzkie dziecko rodzi się tak bezradne, że cały czas potrzebuje kogoś, kto się nim opiekuje. Ten, który jest gotowy nie spać w nocy, karmić się, ogrzewać ciepłem ciała i duszy oraz uśpić. Opowiadaj historie, masuj kolana. Naucz się czytać i chroń się przed prześladowcami. Rozwiązuj spory z nauczycielem i otrzyj łzy nieszczęśliwej miłości. Potrzebujemy Mamy opiekuńczej, kochającej, uważnej, wyrozumiałej, tolerancyjnej – jednym słowem SuperMAMY! A co jeśli to nie wyjdzie? A co jeśli mama nie wie jak, albo się myli, albo nie ma dość sił? Albo... nigdy nie wiesz co jeszcze! Ile masz teraz lat? Czy masz dzieci? Powiedz mi, czy wiesz wszystko o życiu, o dzieciach? Jak wychowywać, jakie słowa powiedzieć i jakie działania wykonać, aby uniknąć dziecięcych traum i obelg? Wątpię! (nawet jeśli jest to psycholog))) I to jest normalne! Nie ma idealnej matki! (w przeciwieństwie do wyidealizowanych) Tutaj rośnie niechęć. Dziecko ma potrzebę, matka ma braki w tym miejscu lub sposób zaspokojenia nie spełnia oczekiwań dziecka. I jak matka może dowiedzieć się, czy jest to potrzeba, czy tylko kolejny kaprys (za którym kryje się prawdziwa potrzeba). Ona też ma ograniczone zasoby. Z każdym klientem, mężczyzną - kobietą, dorosłym - nastolatkiem, zawsze omawiana jest relacja z mamą. Z reguły skargi i skargi są wysłuchiwane. Gorzki, ze łzami, urazą - nie dał, nie chronił, nie pomógł, nie siedział przy łóżeczku itp. Czasami wydaje się, że wszystkie trudy dorosłego życia wynikają wyłącznie z tego, czego mama nie zrobiła lub zrobiła źle. W takich przypadkach proponuję dość skuteczną technikę „Spotkania Mamy”, którą przekazał nam wspaniały psycholog egzystencjalny N.V. Orlinkova. w ramach kursu „Od rzemiosła do mistrzostwa”. Wyobraź sobie teraz, że jesteś swoją mamą. Właśnie dowiedziała się, że jest z tobą w ciąży. Jaka jest jej reakcja, jakie uczucia przeżywa? Powiedz o tym swojej przyjaciółce w jej imieniu. Rozpocznij swoją historię od zaimka „ja”. Na przykład: „Byłam dzisiaj u lekarza i byłam przekonana, że ​​jestem w ciąży…” Nadszedł czas porodu, moja mama została wypisana ze szpitala i po pewnym czasie ponownie spotkała się z przyjaciółką. Co jej mówi o dziecku? Jakie nadano imię, jak zostało wybrane, jak nadano rolę matki, z jakimi uczuciami się ona spotyka? Masz 2 lata. Spacerując po parku, mama ponownie spotyka swoją przyjaciółkę. Co ona mówi tym razem? Można już wiele zrobić, niektóre rzeczy są lepsze, inne wciąż nie wychodzą. Powiedz nam wszystko. Masz 5 lat. Kolejne spotkanie z przyjacielem. Co mama mówi tym razem o Tobie, o sobie, o swoim życiu z Tobą. Czas mija, dorastasz, mama staje się starsza, mądrzejsza. Masz już 15 lat. Spotkania z przyjacielem są coraz rzadsze, ale nadal je masz. Co mama powie Ci tym razem? Z czym musi się zmierzyć w tym trudnym okresie Twojego życia? W poradnictwie indywidualnym rolę przyjaciela pełni psycholog, w grupach – inny uczestnik. Technikę można wykonać zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. „Teraz poczułam, jak zdezorientowana była moja matka. Ojciec właśnie ją opuścił, babcia obwiniała o wszystko matkę i nie chciała jej pomóc. Mama potrzebowała wsparcia, pomocy, czyjegoś udziału, a nikogo nie było w pobliżu. Tylko ja, mała. Nieszczęśliwa, zagubiona, zdradzona przez męża i rodziców, moją matkę i mnie. Teraz jej współczuję, bardzo mi przykro, że musiała przez to przechodzić. Teraz rozumiem ją lepiej. Zamiast złości i urazy współczuję jej i współczuję…»