Never Stop Training - trening non-stop, ciągłe programowanie i mikroprogramowanie ciała i mózgu W tym artykule przedstawiam nową metodę - mikroprogramowanie i przepraszam za nieco zwiększoną objętość tekstu za to.1. Mikroprogramowanie Zasada jest taka, że ​​mózg nieustannie programuje nasze ciało, a nasze ciało nieustannie programuje nasz mózg. Każda z naszych najprostszych czynności (przypominanie sobie przeszłości, odwrócenie głowy, zrobienie kroku) może być wykonywana na różne sposoby – realizowana przez różne mikroprogramy. ciało i mózg, którego nie jesteśmy świadomi. Proponowana metoda mikroprogramowania ruchu i ciągłego mikroprogramowania ciała i mózgu skupia się na pracy z tą warstwą mikroprogramów, która realizuje działania w trybie non-stop. Ćwiczenia treningowe muszą być w ogóle uwzględnione jako mikroprogramy twoich ruchów, we wszystkich twoich działaniach, aby zmienić sposób, w jaki są wykonywane. Życie jest jak ciągły trening w każdym ruchu i każdym działaniu, świadomy ruch. Nie masz czasu? Potrzebujemy zarządzania sobą w czasie i tych wtrąceń, kiedy i jakie mikroprogramy uruchomimy - zarządzanie czasem w treningu ciągłym Przypomnijmy sobie Forresta Gumpa Ruch i Trening Non-stop jako sposób na życie Twoje programy działania nigdy nie są realizowane bezpośrednio . Są to jedynie dane dla innych programów wbudowanych w sprzęt. Oprogramowanie układowe to warstwa pomiędzy programami a urządzeniami sprzętowymi. Komputer, z którego świadomie korzystamy, jest „wirtualny”. Komputer wirtualny to przede wszystkim warstwy obrazów naszych działań, dobrze nam znanych obrazów, przekazywanych nam podczas szkoleń i terapii. Prawdziwy sprzęt kryje się za znanymi obrazami, z których korzystamy, a do ich wdrożenia wykorzystuje oprogramowanie układowe dostarczone przez programistę. To znacznie upraszcza nam programowanie. W naszej metodzie mikroprogramowania ruchów i działań, dużą ilość treningu osiąga się dzięki tej warstwie pomiędzy obrazami działań i ich wykonaniem - włączeniem ćwiczeń mikroprogramowych dla ciała i mózgu we wszystkich ruchach i działaniach. bez dodatkowego nakładu czasu. 2. Rozszerzona inteligencja i trening non-stop Jak narodził się taki sposób życia jak bieganie Forresta Gumpa, jako ciągły trening? Jak doszło do wykorzystania mikroprogramów i niezwykle skondensowanych formatów ćwiczeń? Spójrzcie, jak dzieci szybko naciskają wirtualne przyciski swoich smartfonów, a nie myślą tekstami i słowami, ale myślą i działają ciałem. Uzupełnione sztuczną inteligencją smartfonów, rozszerzoną inteligencją sieci neuronowych ich mózgu i ciała odzwierciedlającą nową rzeczywistość, światy nowych technologii wbudowanych w ich ciała, wewnętrzne smartfony i wewnętrzne prace internetowe. Tak żyją. Współczesny człowiek odnajduje się w świecie technologii i przynależy do nowej masowej kultury myślenia i komunikowania się – kultury ekranu. W każdej chwili bez przerwy współdziała z tymi technologiami myślenia i komunikacji, stale komunikuje się z ekranami, jest uzupełniany sztuczną inteligencją swojego telewizora, komputera i smartfona, otrzymuje inteligencję tego oprogramowania - tych programów. On sam jest stale świadomy siebie jako wysokiej technologii, posiadającej wewnętrzny Internet, wewnętrzne ekrany i wewnętrzne mikroprogramy – co programiści nazywają oprogramowaniem. I co z tego dla nas, praktykujących psychologów, wynika z taką samą łatwością, jak dzisiaj, zastanawiając się, nie zatrzymując się przy ciele mózg trzymany w dłoni smartfon z jego ekranami i oprogramowaniem może w sposób ciągły odzwierciedlać nas, nasze wewnętrzne oprogramowanie, inne funkcje innych osób i inne możliwości. Robi to cały czas – w życiu i na treningach. Jego życie stało się już ciągłym treningiem z bardzo dużą dynamiką ćwiczeń. Musimy tylko zdać sobie z tego sprawę i zacząć stale tworzyć i oferować mikroprogramy, tak jak nauczyliśmy się stale korzystać z tabletów. Życie jako działanie dzięki warstwie wybieralnego i uruchamialnego oprogramowania sprzętowego, jak nowenasz ruch, świadomy na tym głębokim poziomie. Trening non-stop staje się naszym nowym produktem i sposobem na życie współczesnego człowieka. Treści do niego można już dziś zbierać od najlepszych specjalistów.3. Szpital Covid – moje doświadczenie w mikroprogramowaniu siebie od pozycji zerowej Mikroprogramowanie ruchów od pozycji zerowej, bardzo, bardzo powolny ruch i jego efekty zademonstrował w swojej praktyce Moshe Feldenkrais. Ale dla mnie osobiście kolebką tej metody mikroprogramowania siebie i zdobywania dzięki temu nowego poziomu osobistej efektywności był szpital Covid. Sama trafiłam do szpitala. Moja temperatura wzrosła do 39 i nie opadała przez kilka dni, oddychając było trudne. Dzieci były oburzone i wezwały w moim imieniu lekarza. Nawet nie pomyślałam o szpitalu. Ale zabrano mnie na tomografię komputerową, a stamtąd prosto do szpitala Covid na autostradzie Kashirskoe – 50% uszkodzenia płuc. W szpitalu, ku mojemu całkowitemu zdziwieniu, w ciągu jednego dnia radykalnie zmieniłam strukturę intelektu, którego używałam. Dla mnie było to zupełnie nowe, ciekawe życie Forresta Gumpa, cenne laboratorium mnie samego, punkt nowych, wcześniej nieobecnych doświadczeń cielesnych i wewnętrznych obserwacji, ruch od punktu zerowego. Ten rezerwowy szpital Covid mieści się w ogromnym siedmiopiętrowym centrum handlowym Centrum. Każde piętro ma około 500 łóżek i jest obsługiwane przez stale pracujący zespół lekarzy i wolontariuszy różnych narodowości. Nowoczesne technologie ciągłe. Dzięki tym technologiom w ciągu kilku dni człowiek staje na nogi i zostaje wypisany do domu. Jak do tego doszło i jak zmieniło się moje myślenie w nowych warunkach. Kilka godzin po tomografii komputerowej znalazłem się w nowej rzeczywistości - w ogromnej hali na czwartym piętrze przebudowanego centrum handlowego. Moje łóżko szpitalne było wygodnie umiejscowione w rogu, z własną powiększoną ścianką działową, zaledwie kilka metrów od prysznica i toalety – tuż za tą małą przegrodą. Ale tego nie wiedziałam. Pacjenci przechodzili obok mnie wzdłuż przejścia, sanitariusze nieśli kaczki, wozili pacjentów w maskach tlenowych z butlami z tlenem, ale nie zdawałam sobie sprawy, że wszyscy potem szli do toalety i pod prysznic. do mojego łóżka. Moje IQ całkowicie się wyłączyło. Dla mnie ich ruch zlał się ze światłem lamp i szumem wentylatorów. Nie miało to dla mnie sensu. Znalazłem toaletę, ale na drugim końcu ogromnego holu i udałem się tam wzdłuż naw między łóżkami przez cały korytarz. Przyszło mi na myśl jedynie, żeby zajrzeć za ściankę działową, do której przysunięto moje łóżko i gdzie dwa dni później szli wszyscy ludzie. Moja niemożność wyciągnięcia najprostszych wniosków, gdy kilka metrów od łóżka odkryłam prysznic i toaletę, bardzo mnie zaskoczyła. I przypomniałem sobie, jak mój kolega z Kalifornii opowiadał mi o swoich eksperymentach z labiryntami i myśleniu na szczurach. Moje myślenie było dokładnie na tym poziomie – poruszanie się w labiryncie szpitalnych łóżek na całym piętrze, myślenie bez IQ, myślenie Forresta Gumpa, myślenie ciałem, myślenie ruchem. Odkryłem, że IQ się wyłączyło i byłem w punkcie zero. Odłączyłem się od ciągłej pracy mózgu z tekstami i zaangażowałem się w nowy świadomy ruch – inne modalności intelektu, pracę z ciałem. Był to nowy, wcześniej niedostępny, bardzo ciekawy stan ruchu od podstaw. Bardzo interesująco było w tej ogromnej sali i ciągłej pracy personelu obserwować siebie i tych samych innych z tak wyzerowaną inteligencją. Zdolności poznawcze wszystkich pacjentów z Covidem spadły. Moje czytanie i oglądanie filmów ograniczało się teraz do krótkich nazw na pudełkach, w których przynoszono mi jedzenie. A ta lektura wymagała już sporo pracy. Mój mózg nie był w stanie zrobić nic więcej. Ale jakość ruchów uległa poprawie. Jakość ta poprawiła się w sposobie myślenia szczurów mojego kolegi z Kalifornii i stała się znacznie wyższa niż w ciągu ostatnich lat pracy w Rosyjskiej Akademii Nauk. Myślenie akademickie wydawało mi się teraz przerażającym uproszczeniem człowieka, pozbawiającym go głównych zdolności. Wyłączając go, mogłem rozwiązywać zadania dla moich mięśni i stawów, które wcześniej były dla mnie niedostępne. Mogłem zrobić to, czego nie mogłemzrób to wcześniej. Inteligencja się zmieniła. Życie stało się znacznie jaśniejsze, otworzyły się nowe możliwości. Dwa razy dziennie dostawałam kroplówki i dwa razy dziennie pobierano krew z żyły do ​​analizy. Młodzi chłopcy i dziewczęta, studenci, znajdujący się tuż przede mną, szybko opanowali wkłuwanie igły w żyłę. Znalazłam się w nowej sytuacji ciągłego przetwarzania i monitorowania fizyczności. A teraz ja sam rozpocząłem nowy świadomy ruch, tak jak ci uczniowie pracowali ze swoim ciałem i mózgiem, ze swoją nową inteligencją cielesną szczura w labiryncie. Przestrzeń ogromnej sali wykorzystywałam do ciągłego treningu z podróżowaniem po labiryncie, ruchu i medytacji dla mięśni, stawów i kręgosłupa. A także obserwować podczas tych spacerów po sali innych w takim samym stanie jak mój, ich dziwne wybory i zachowanie w tej sytuacji. To był trening Never stop. Tutaj przeszedłem do idei wzmocnionej i rozszerzonej inteligencji, ciągłej pracy z BQ, Body Intelligence – trening non-stop.4. Rozumienie innych i komunikacja mikroprogramowana Tydzień później wróciłem do domu i wróciłem do normalnego życia i zwykłej struktury mojego intelektu – pracy z tekstami i prawie niczym poza IQ. Gdzie teraz mógłbym włączyć ćwiczenia, które znalazłem i przetestowałem pod kątem świadomego ruchu mojej innej struktury inteligencji, mojego innego doświadczenia? Zdałem sobie sprawę, że muszę nauczyć się wyłączać ciągłe używanie IQ i korzystać z innych modalności inteligencji – BQ , EQ i wykonuj dla nich ciągłe ćwiczenia. Aby to zrobić, potrzebowałem zarządzania czasem dla siebie: zapisz wszystko, co muszę zrobić w sektorach mojego życia (zdrowie, środowisko, rodzina, praca, finanse, kreatywność, rozwój osobisty, jasność życia) i uwzględnij minuty ćwiczeń w każde zadanie. To stało się moją „smartfonową siłownią”, praktyką oprogramowania sprzętowego i ciągłego programowania. W moich publikacjach podaję wiele takich ćwiczeń z mikroprogramami znalezionych dla mnie w tym nowym stanie. A ważne jest to, że będąc w tym stanie Forresta Gumpa, zacząłem rozumieć mikroprogramy i inteligencję innych, inną strukturę. inteligencji ludzi, którzy znaleźli się w niezwykłej dla nas rzeczywistości, możliwości jej dodania i rozszerzenia. Porażenie mózgowe. Przechodząc do metody Never Stop Training (NST), ciągłego treningu i programowania, stworzyłem mały program ekranowania ciała, aby złagodzić skurcze nóg. Po prostu, pomagając ręką, zebrałem energię tego skurczu i przeniosłem ją do tych obszarów ciała, gdzie była naprawdę potrzebna. Pokazałem to ćwiczenie młodemu mężczyźnie z porażeniem mózgowym, który żył w swojej niezwykłej rzeczywistości na wózku inwalidzkim , ale który już utworzył inteligencję uzupełniającą naszą komunikację. Zaczął używać tego ćwiczenia w swojej inteligencji cielesnej, aby złagodzić spastyczność. Poprawił to ćwiczenie i już nie pomagał sobie ręką, ale wykonywał je bardzo szybko i mentalnie. Opinia jego babci na temat nowej zdolności jej wnuka do łagodzenia spastyczności za pomocą ćwiczeń mikroprogramowych była następująca: „To był paraliż dziecięcy, teraz ustępuje”. Ale musimy także wykorzystać nasze własne możliwości. Tutaj musisz zrobić wszystko, co możliwe na poziomie ćwiczeń mikroprogramowych i doprowadzić Cię do wystarczającego poziomu zdrowia przed operacją. Jeśli uczysz ćwiczeń mikroprogramowych w celu złagodzenia spastyczności, być może nie będziesz musiał przycinać i zmieniać więzadeł. A co można zrobić za pomocą skalpela i tabletek, jeśli dana osoba nie ma wewnętrznych mikroprogramów do kontrolowania napięcia mięśniowego. Nie da się tego kontrolować skalpelem i narkotykami, trzeba włączyć i zaprogramować ciało i mózg. Skąd wziął się mit w porażeniu mózgowym, kompletna bzdura, że ​​kontrolę mięśni można zastąpić przecięciem więzadeł. Funkcje kontroli napięcia mięśniowego są potrzebne nie tylko w porażeniu mózgowym. Młody człowiek, dobry sportowiec, nie mógł przejść standardów GTO, ponieważ nie mógł się schylić i dotknąć rękami podłogi – hipertonia. Aby stworzyć funkcję łagodzącą tę hipertoniczność, potrzebowaliśmy 20 minut mikroprogramowania. We wszystkich podanych przykładach przeszedł kontakt z terapeutą.