Osoba zmęczona próbami zostania tym, kim chce, może posunąć się bardzo daleko i całkowicie pogrążyć się w iluzji swojej tożsamości. Nie mając możliwości stać się lepszym, silniejszym, szczęśliwszym, rzuca kurz w oczy innym i wmawia sobie, że tak się rzeczywiście stało, w istocie człowiek oszukuje siebie, przypisując sobie pożądane cechy i kształtując odpowiednie zachowanie. Iluzje powstają z reguły według prototypu, ale możliwe jest także kształtowanie indywidualnych, niepowtarzalnych cech osobowości. Proces samoidentyfikacji i jej poziomów ma charakter wielopoziomowy, czyli człowiek stopniowo kształtuje się zrozumienie swojego miejsca w społeczeństwie, przynależności rasowej, religijnej, narodowości, statusu zawodowego, rodzinnego itp. Samoidentyfikacja jest stanem stosunkowo stałym, ponieważ w ciągu życia różne pojęcia mogą się zmieniać, krzyżować, uzupełniać lub całkowicie zanikać. Przy fałszywej samoidentyfikacji zrozumienie swojego statusu w pewnej gałęzi osobistej identyfikacji traci swoje znaczenie, ale w rzeczywistości poziom się nie zmienia. Na przykład osoba może zidentyfikować się jako pies, powtarzając szczekanie i radosne merdanie ogonem , instynktowne zachowanie, ale genetycznie pozostaje przedstawicielem ludzkości i zmienić to niemożliwe. Oznacza to, że w tym przypadku identyfikacja „człowiek” jest utrwalona. Przejawy fałszywej samoidentyfikacji. W codziennym życiu fałszywa samoidentyfikacja jest często konsekwencją wpływów zewnętrznych. Dzieci szczególnie łatwo ulegają wpływom dorosłych. Rodzice tworzą u dziecka błędne wyobrażenia, przekonując je, że jest mądre, utalentowane, piękne i dobre w czymś. To „wsparcie” jest krzywdą, ponieważ tworzy kokon złudzeń, w którym przebywa dziecko, i kultywuje patologiczny egoizm, narcystyczny charakter. Uderzającym przykładem fałszywej samoidentyfikacji mogą być blogerzy, z których wielu jest tak pochłoniętych obraz emitowany w sieciach społecznościowych, że stopniowo zmieniają i odpowiednio odbudowują swoje życie. W przestrzeni Internetu panuje bardzo silna konkurencja, a właściciele zaawansowanych kont muszą ciężej pracować, aby utrzymać się na szczycie. W tym wyścigu blogerzy zapominają o bezpieczeństwie, harmonii i samopoznaniu, całkowicie poświęcając wszystkie swoje zasoby na tworzenie „ciekawych” treści i zwiększanie ich zasięgu. Skutkiem takiego życia bohemy jest poważne wypalenie zawodowe, depresja, fałszywa samoidentyfikacja. Ponadto ludzie tracą swoją tożsamość w następujących przypadkach: ▪︎ gdy próbują ukryć swoje prawdziwe przekonania, zaangażowanie w coś w obawie przed potępieniem, odrzucenie społeczeństwa, nastąpią prześladowania i prześladowania;▪︎ kiedy zaczną naśladować „idealne” wizerunki blogerów, aktorów, idoli;▪︎ kiedy dzieci próbują powtórzyć życie swoich rodziców;▪︎ kiedy ktoś stara się być dobry w obliczu każdego człowieka, odgrywającego kilka ról w zależności od tego, z kim się komunikuje. Samoidentyfikacja zależy bezpośrednio od uczuć, których doświadczamy. Poczucie szczęścia, harmonii i spokoju jest emocjonalnym składnikiem stabilności, znakiem, że dana osoba się odnalazła. Zmiana wywołuje dokładnie odwrotne uczucia: nienawiść, ból, strach, wstyd i inne. Powodzenia w rozwoju!