Nie ma osoby, dla której temat mamy choć raz nie brzmiał „naładowająco”. Jakoś tak się złożyło, że w naszym „podstawowym” ludzkim otoczeniu podzieliliśmy naszą matkę na „idealną” i „okropną, okropną, rodź mnie z powrotem, mamo”. Bardzo często dzieci od najmłodszych lat czują to w swojej relacji z czymś jest nie tak z mamą, ale ze względu na lojalność i miłość wolą być posłuszne, ciche, wygodne, przytulne, spokojne, stale zasługujące na miłość. Dopóki rozpacz i ból nie pochłoną ich tak bardzo, że zmuszeni będą szukać pomocy/wsparcia u innych lub po cichu umrzeć w sobie, zakładając na zawsze maskę dobrego dziecka. Poświęcają swoje życie swojej matce i robią dla niej wszystko, nie będąc w stanie zbudować własnego, wolnego, integralnego życia. Przecież to, że Twoi partnerzy są wobec Ciebie chłodni w związku, albo nie okazują Ci wystarczającej miłości , jest często przejawem/świadkiem tego, że Twoja matka była zamrożona w relacjach z Tobą w odległym dzieciństwie. Po niedawnym uczestnictwie w seminarium szkoleniowym na temat matek prowadzonym przez Elenę Veselago, byłem zaskoczony, gdy dowiedziałem się o tej informacji (jest to moja osobista interpretacja, poprzez). moje filtry i w pełni przyznaję, że mówiły coś zupełnie innego), że każde dziecko „zawsze rozpakowuje wewnętrzne nieszczęścia matek”, rozwija i ukazuje mamie dokładnie te energie, które w sobie najbardziej odrzuca, a w których jest najbardziej powściągliwa, skrywa od siebie „podstawowym” zadaniem każdego dziecka jest uzewnętrznienie cieni matki. Ale to, jak matka radzi sobie z tym przypływem, jak zamyka swoją „wewnętrzną dziurę” przy dziecku, jest kwestią indywidualną, niepowtarzalną i… prawie zawsze bolesną… i dla dziecka także. Stąd agresja matek wobec dziecka, stąd niemożność bycia blisko dziecka, stąd początek uwikłań i parentyfikacji. Kiedy dziecko decyduje się wziąć na siebie część nieprzeżytych, stłumionych emocji matki, kiedy dziecko bierze na siebie część dynamiki. Stąd niemożność przeżycia swojego Życia. Przecież trzeba za wszelką cenę ratować matkę, oddając ostatnie pieniądze na jej leczenie w sanatorium. Zaciągnięcie pożyczki na poprawę warunków życia. Bez rodzenia dziecka, bo matka nie znosi samotności i płaczu małych dzieci. Nie wychodź za mąż, bo ona jest już w głębokiej relacji rodzinnej z matką, ratując ją przed ojcem alkoholikiem „Zastąpię dla ciebie wszystkich mężczyzn i będę twoim najlepszym mężem, matką” – małe dziecko nieświadomie podejmuje decyzję (. może to dotyczyć zarówno córek, jak i synów), widząc ból i bezradność matki wobec agresywnego ojca. W ten sposób splot zostaje skręcony, a uwaga (a wraz z nią energia) skierowana jest na matkę (lub jakąkolwiek starszą osobę w systemie, dynamika zawsze przechodzi od starszych do młodszych). Uwaga/energia zaczyna płynąć wstecz. A już dorosłe dziecko nie rozumie, dlaczego nie ma wystarczającej ilości pieniędzy, albo nie układają mu się relacje, albo nie rodzą się dzieci, albo ciągłe załamania alkoholowe/narkotyczne, albo nie da się wytrzymać długo w jednej pracy (istnieje wiele opcji manifestacji). Odpowiedź jest prosta i jednocześnie bolesna. Ponieważ patrzy wstecz. Ponieważ rzuca swoją energię na matkę, nie widząc i nie zdając sobie w ogóle sprawy, co cię czeka. Ratując matkę, nie zdaje sobie sprawy/nie czuje swojej przyszłości. I dobrze, jeśli po kilkudziesięciu latach może się „obudzić” i zrozumieć, że coś jest nie tak, szukać wsparcia u praktyków pomocy (czy to psychologów, konstelacji, specjalistów od pracy). z fizycznością lub innymi) i powoli przestań „oddawać” swoje siły. W skrajnych przypadkach taka zablokowana energia prowadzi do trwającej choroby psychosomatycznej (zauważ, jak często chorujesz i zastanów się, dlaczego). Powoli staje się dojrzała (zarówno energetycznie, jak i społecznie) i holistyczna, nie czekając na akceptację i dobry wygląd matki. Bez obawy podążaj za swoim przeznaczeniem/swoim życiem, nawet jeśli Twoja mama chce tego inaczej! Staraj się pozostawić swoją energię i siły sobie i swoim projektom, nawet jeśli Twoja mama jest temu przeciwna!