Od autorki: Obserwacje osobiste Problem ojców dzieci jest stary jak świat. Każdy z nas spotkał się z tym w swojej rodzinie i na pewno w takim czy innym stopniu spotka się z nim w przyszłości. Temat ten jest mi szczególnie bliski, ponieważ jestem mamą małego chłopca. Budując relację z dzieckiem, rodzice powinni pamiętać o dwóch rzeczach. Przede wszystkim jest to konieczność zapewnienia dziecku wszelkich warunków, aby wyrosło na wolną, harmonijnie rozwiniętą, silną, pewną siebie osobowość. Dla dziecka rodzina powinna być wyspą bezpieczeństwa, miejscem, gdzie jest kochane, otoczone troską, pomocą i wsparciem. Nie wiemy, jaka przyszłość czeka nasze dzieci. ile trudności i cierpień ich czeka. Niech więc wspomnienia domu ogrzeją nasze dzieci w najtrudniejszych chwilach. Nakarm swoje dziecko miłością na całe życie, przytul, pocałuj. Przecież uważajcie: na milę widać ludzi, którzy dorastali w miłości – są spokojni, pewni siebie, kochają życie i potrafią kochać innych. A zupełnie inna historia to ludzie, którzy dorastali w atmosferze agresji, wyrzutów i skandalów… Ale tu kryje się niebezpieczeństwo. Pomoc i wsparcie nie powinny przeradzać się w nadopiekuńczość. Dziecko, od dzieciństwa pozbawione możliwości okazywania swojej niezależności, wyrasta na czterdziestoletni, infantylny materac wystający spod spódnicy matki. Gdy tylko moje dziecko zainteresowało się zabawkami, zacząłem je przed nim rozkładać i obserwować)) Najpierw syn poprosił o zabawkę, a potem zażądał, krzycząc, warcząc. Zdając sobie sprawę, że może polegać tylko na sobie, dziecko zaczęło samodzielnie sięgać i jęcząc i rumieniąc się, w końcu dosięgło! Ile szczęścia, przyjemności i triumfu ze zwycięstwa było w oczach mojego syna, nie da się opisać słowami! Pozbawienie dziecka możliwości przeżycia tych uczuć wynikających z jego własnego zwycięstwa nad trudnościami, pomagania mu i dbania o niego we wszystkim jest zbrodnią. Drugą kwestią, o której rodzice powinni pamiętać, jest określenie, jaką pozycję zajmują w życiu dziecka. Bardzo dobrze, jeśli rodzice komunikują się z dzieckiem na równych zasadach, konsultują się z nim, dają mu prawo wyboru i słuchają jego opinii. Kiedy rodzice i dzieci prowadzą dialog, jest to dobre dla obu stron: zawsze interesuje Cię, jak żyje Twoje dziecko. I oczywiście pozwala to ekologicznie, bezboleśnie i spokojnie dostosować zachowanie dziecka i kierunek jego myśli. Jedno indyjskie przysłowie mówi: „dziecko jest gościem w twoim domu. Nakarm, edukuj i wypuść”. Nie należy czynić z dziecka centrum wszechświata. Zajmij się rozwojem osobistym, sportem, podróżami, buduj karierę! A wtedy nieuniknione zerwanie, separacja, nie stanie się dla ciebie katastrofą