Są klienci, którzy są tak impulsywni i wrażliwi emocjonalnie, że przy najlżejszym dotyku wydają się płonąć.✅Metaforycznie osobę o strukturze osobowości typu borderline można opisać jako „pozbawiony skóry, który w konfrontacji z niepokojącą sytuacją otwiera się opisany przez A. Sterna „krwawienie psychiczne”, gdy nie da się powstrzymać emocji: bólu, strachu, złości. Bólu takiej osoby nie da się sobie nawet wyobrazić, nie da się go znieść. Ten ból jest przerażający i nagi ✅Siła ich gniewu jest destrukcyjna i przeraża nawet ich samych. Wielu przynajmniej raz w życiu uciekło się do samookaleczenia, aby zagłuszyć ból i wypełnić nieznośną pustkę fizycznym cierpieniem. Dręczy ich bezradność i rozpacz, szalone pragnienie kochania i strach przed tym. Z jednej strony proszą o pomoc, z drugiej ją odrzucają. Według tego schematu pośpieszają zarówno w relacjach osobistych, jak i terapeutycznych. Ani bliskość, ani odległość nie zmniejszają lęku. • Ogólnie rzecz biorąc, do 1980 r. termin „stan graniczny” istniał częściej w kręgach psychoanalitycznych niż w psychiatrii klasycznej. Dopiero w trzecim wydaniu DSM ukazał się artykuł na temat zaburzenia osobowości typu borderline, który zawierał pewne koncepcje analityczne, ale obecnie kryteria diagnostyczne stały się bardziej rygorystyczne. • Zaburzenie osobowości typu borderline zostało pięknie opisane w książce „Nienawidzę cię, Don”. „Nie zostawiaj mnie” Jerolda Kreismana. Ta książka jest swego rodzaju przewodnikiem po świecie osobowości borderline. Być może odkryjesz u siebie lub kogoś bliskiego niektóre ze specyficznych cech opisanych poniżej. • Ważne jest, aby pamiętać, że wymienione cechy stanowią kryteria diagnostyczne zaburzenia osobowości typu borderline, a psychoanalityczne rozumienie organizacji osobowości typu borderline jest mniej sztywne i opiera się. na inne kryteria (tożsamość rozproszona, prymitywne mechanizmy obronne psychologiczne z przewagą rozszczepienia, identyfikacja projekcyjna, wszechmocna kontrola). BPD można podejrzewać, jeśli występuje ich co najmniej 5) 1⃣Przewlekłe poczucie samotności, rzeczywistej lub wyimaginowanej, którego człowiek stara się unikać. Nie znoszą samotności. 2⃣Niestabilne, chaotyczne relacje z innymi. Jednego dnia jesteś dla nich idealnym, akceptującym mentorem, przyjacielem, drugiego jesteś osobą niekompetentną lub podłym wrogiem. Idealizują lub dewaluują. 3⃣Problemy ze swoją tożsamością. Ich obraz siebie również jest niestabilny.4⃣Impulsywność. Zachowania autodestrukcyjne 5⃣Zachowania samobójcze (cięcie, próby samookaleczenia) 6⃣Gwałtowne wahania nastroju. Teraz depresja, kilka godzin później niepokój, potem irytacja 7⃣Akty agresji, złości, często bez powodu 8⃣Ciągłe uczucie pustki, gorączkowo szukają w świecie bodźców – żeby tę pustkę wypełnić 9⃣Poczucie, że inni ludzie mogą im zaszkodzić, z nich korzystać. Jaka jest podstawa powstania takiej struktury, takiego zaburzenia? W największym uproszczeniu zaburzenie typu borderline (BPD) to zaburzenie w systemie regulacji i kontroli emocjonalnej. Co powoduje to zaburzenie: • Szczególna biopredyspozycja: wpływ dziedziczny (wysoki odsetek krewnych z zaburzeniami afektywnymi) • niekorzystne czynniki wewnątrzmaciczne (to jest to). obejmuje uzależnienie matki od substancji psychoaktywnych wszystkich gatunków) • trudne warunki życia dziecka we wczesnym okresie, niegrzeczny, szorstki stosunek do niego może również wpływać na struktury i funkcje nerwowe • dziecko od urodzenia ma swój własny, niepowtarzalny temperament. Jedno dziecko jest bardziej nieśmiałe, drugie agresywne. Cechy zachowań borderline mogą być widoczne już w młodym wieku. Są to dzieci, których wściekłość jest trudna do opanowania; tarzają się po podłodze i wpadają w histerię, walcząc ze ścianą. Te momenty są często obecne w dzieciństwie osób z BPD. • Jednak największy impuls do rozwoju BPD pochodzi z deformującego („upośledzającego” środowiska). - uczucia, przeżycia, bolesne emocje dziecka są odrzucane przez otoczenie, często naśladowane.