Każdy z nas dąży do większego dobrostanu w swoim życiu, stara się urzeczywistnić swoją koncepcję szczęścia. Co jest do tego potrzebne? Pierwszą rzeczą jest wiedzieć, kim jesteś. Ale nie wystarczy wiedzieć, kim jesteś, musisz także wiedzieć, czego chcesz. Ale to nie wystarczy. Gdzie realizujesz swoją wizję dobrego samopoczucia? No na pewno nie w wyobraźni, bo inaczej pozostanie to tylko fantazją. Realizujesz to w kontakcie z innymi ludźmi, w interakcji ze światem zewnętrznym. Wiedza (kim jestem, kim i co mnie otacza), zrozumienie (czego ja chcę, czego chcą inni), działanie (połączenie moich pragnień i możliwości z pragnieniem). i puszka innych ludzi)＝ pełnia bycia! (realizacja własnej wartości w harmonijnej interakcji ze światem zewnętrznym) Jaka cecha lub umiejętność jest kluczowa we wszystkich tych momentach? Kluczową, najważniejszą cechą pozwalającą na realizację swojego potencjału poprzez pragnienia jest uwaga! I nie zwykła uwaga, ale wrażliwa, przyjazna, pozwalająca mi jako jednostce zamanifestować się w całej mojej pełni, przyjaznej, integralnej, medytacyjnej uwagi, pozwalająca, aby wszystkie moje przejawy były jak pojedynczy strumień Ja, skierowany do świata zewnętrznego, do Kiedy mam to z integralną, medytacyjną uwagą, postrzegam, czuję siebie jako całość, niepodzielny, intencjonalny przepływ skierowany do świata zewnętrznego i wtedy mogę postrzegać świat zewnętrzny i każdą osobę jako całkowicie całościową, godną, ​​niepowtarzalną, wtedy czuję, że jego sposób bycia i jego aspiracje mają tę samą wartość co moje i mogę znaleźć sposób, aby je połączyć, zgromadzić w naszym wspólnym, jednym świecie. I to, co pomaga mi w tym, nie jest brakiem elastyczności stara kobieta z żelaznym kijem zwanym Siłą Woli, ale wrażliwą, przyjazną, medytacyjną uwagą, w skupieniu której Jaźń zostaje odkryta jako egzystencjalny przepływ skierowany do wspólnego oceanu Bycia. Wtedy zaczynam odczuwać z większą jasnością to wszystko Pragnę, ten częściowo świadomy, zamierzony przepływ zostaje zainicjowany, wprawiony w ruch przez siły znacznie głębsze i potężniejsze niż moje mentalne, powierzchowne pragnienie zrobienia lub zdobycia czegoś. I to moja przyjazna, medytacyjna uwaga pomaga kluczom płynąć w głębinach mojej świadomości, aby rozwinęła się w bardziej świadomy, zamierzony przepływ skierowany w stronę innych, w stronę pojedynczego oceanu bytu. A moją najlepszą pomocą jest wyczucie tego i nie powstrzymywanie tego przed przejawem. I siła woli – ta starożytna edukacja jest potrzebna, kiedy tego nie robię. nie wiem kim jestem, nie do końca wiem czego chcę i jestem tak odcięta od innych, że wmawiają mi obcych, a ja trawiony wątpliwościami muszę dosłownie zmuszać się do robienia tego, czego nie potrzebuję, chodzę do tych obcych ludzi, ciągle pokonując siebie i swój niepokój.