Rzeczywistość różniła się od snu tylko pod jednym względem – nie było w niej Lisy. Świadomość spowijała miękka mgła. Szkło wyślizguje się z rąk. Mleko powoli wypełnia paski między płytkami podłogi, rozprzestrzeniając się. - Kolejny atak? – pyta Lisa. Kręcę głową, odzyskując przytomność. „Wszystko w porządku, coś się kręci”. „Mamo, czy powinnam jeszcze raz iść do lekarza?” – mówi Lisa, wpychając całą resztę kanapki do ust. „Jestem zdrowa, nie martw się”. „Umm” – mówi Lisa, zabiera teczkę z krzesła i wybiega na korytarz szelest i trzaśnięcie drzwiami. Jaka ona jest już niezależna. Wzrok pada na pojemnik. Znowu zapomniała o śniadaniu. Świadomość mięknie i zamienia się w puszystą watę. Wciskam twarz w poduszkę, ciężko mi oddychać i budzę się. Ivan wchodzi do pokoju. „Witam” – mówi i szuka czegoś w szafie. „Weź pojemnik Lizy, znowu zapomniała” – mówię, przeciągając się. „Znowu?” „Znowu zapomniałeś”. „Znowu sny?” na mojego syna i rzeczywistość mnie uderza. Lisy tam nie ma. Nie umarła, nie odeszła, po prostu nigdy nie istniała. Moja najstarsza córka, o której czasami śnię. Prawdę mówiąc śni mi się to każdej nocy, próbuję tylko szybko dojść do siebie i nie przeszkadzać rodzinie, dzisiaj nie wyszło...…………..……………… ……………………………………… ………………………………………………………………………………………… ………………….Opowieść o czymś upragnionym, ale niezrealizowanym, co wpisuje się w samoidentyfikację, która doprowadziła do zbudowania wewnętrznego wszechświata świata równoległego, przeżywanego w snach jako rzeczywistość. Próby rzutowania i łączenia dwóch rzeczywistości. Poczucie wstydu z powodu inności. Próby ukrycia traumy psychicznej. Ciało odzwierciedla nierzeczywistość i bolesność fikcyjnego świata, która wyraża się w postaci drgawek związanych z nieprawidłowym funkcjonowaniem mózgu. Zaprzeczanie problemowi. Archetyp matki, archetyp córki Drodzy koledzy, chciałbym poznać Wasze opinie, przypadki, przypadki zastosowania, wariacje. Interesujące są również Twoje podejścia i metody pracy z niemożliwymi osiągnięciami, gdy osiągnięcie celu jest obiektywnie niemożliwe, ale klient nie może wewnętrznie pogodzić się z tą sytuacją i cierpi Detochkina Lyubov @lubavaalgiz